وبلاگ تخصصی اتاق عمل

Time 2021-01-06 17:04:18

Web Name: وبلاگ تخصصی اتاق عمل

WebSite: http://komakjarahan87.blogfa.com

ID:158592

Keywords:

,

Description:

آشنایی با انواع فرآورده های خونیآشنایی با انواع فرآورده های خونی و نحوه ی نگهداری انديكاسيون ها و علائم اختصاریفرآورده هاي خون آن دسته از مواد تشكيل دهنده خون هستند كه كاربرد درماني داشته ،مي توانند به وسيله سانتريوفيوژ، فيلتر كردن و منجمد نمودن با استفاده از روش هاي مرسوم انتقال خون تهيه گردند .الف)پلاسمای تازه منجمد FFPب)کرایوپروسیپیتاتج)کرایوپورپلاسما(CPP)(Cryo Poor Plasma)د) خون کامل(whole blood)ه)پلاکت متراکم(plateet concentration)و) گلبول قرمزمتراکم(RBC)شامل:∞گلبول قرمز شسته شده∞ گلبول قرمز کم لکوسیت∞ گلبول قرمز اشعه داده شده∞ گلبول قرمز منجمدشدهالف) پلاسماي تازه منجمدتعریف: مايع حاصل از يك واحد خون كامل است كه طي8-6 ساعت جمع آوري و درعرض یک ساعت منجمد مي شود .- حجم هر واحد تقريبا 250-200 ميلي ليتر است .اين فرآورده داراي مقادير نرمال فاكتورهاي انعقادي و آلبومين ايمونو گلوبولين و آنتي ترومبين مي باشد .دماي مناسب براي نگهداري اين فرآورده خوني در بانك خون 18- درجه سانتي گراد و پايين تر مي باشد .در هنگام استفاده از FFP بايد آن را در 37 درجه سانتي گراد ذوب كرد و پس از ذوب شدن در عرض حداكثر 4 ساعت مصرف كرد چنانچه پلاسمايي پس از ذوب شدن مورد استفاده قرار نگيرد ، مي توان آن را در يخچال در دماي يك تا 6 درجه سانتي گراد گذاشت وتا 24 ساعت ، هنوز هم به عنوان پلاسماي تازه مورد استفاده قرار داد .* سرعت تزريق در بالغين : 300-200 ميلي ليتر در ساعت* سرعت تزريق در كودكان : 120-60 ميلي ليتر در ساعت* بايد از طريق فيلتر 260-170 ميكروني (صافي استاندارد) تزريق شود .* در تزريق پلاسما احتياجي به كراس مچ نيست. ولي همگروهي سيستم ABO بين دهنده و گيرنده را بايد رعايت كرد و چنانچه پلاسماي هم گروه يا سازگار با بيمار يافت نشود ،مي توان از پلاسماي اهداكننده گروه AB به عنوان دهنده همگاني پلاسما استفاده كرد ، چون اين افراد فاقد آنتي A و آنتي B هستند .* تجويز روتين RHIG بعداز تزريق حجمهاي نسبتاًكوچك پلاسما انديكاسيون نداشته اگر چه منطقي است خانم هاي RH منفي در سنين باروري كه تحت PLASMA EXECHANGE قرار مي گيرند ، هر سه هفته يكبار RHIG به ميزان 50 ميكروگرم دريافت نمايند.* ميزان درماني پلاسما جهت تصحيح فاكتورهاي انعقادي10cc تا 20ccبه ازاي هر كيلوگرم وزن بيمار است .انديكاسيون هاي مهم تزريق پلاسما (FFP)* كمبود چندين فاكتور انعقادي* كوآگولوپاتي رقتي* خونريزي در بيماري كبدي* انعقاد داخل رگي منتشر (DIC)* برگشت سريع اثر وارفارين در موارد خونريزي يا نياز به جراحي* TTP ترومبوتیک-ترومبوسایتوپنیک -پورپورا* PT,PTT بيش از 5/1 برابر ميانگين طيف مرجع* كمبود فاكتورهاي انعقادي (در صورت عدم دسترسي به كنسانتره فاكتور)كنترا انديكاسيون هاي تزريق پلاسماپلاسماكنترانديكاسيون ندارد امادرمواردزيرهم كمك كننده نميباشد:- افزايش حجم- جايگزيني ايمنوگلوبولين هادرنقص ايمني- حمايت تغذيه اي وترميم زخمب)كرايو پرسيپيتات Cryo precipitate)تعریف: كرايو رسوبی ازFFPاست که به صورت کنترل شده ذوب گشته ومجدداًبا cc20-10پلاسمابصورت سوسپانسیون درآمده است. این فراورده حاوی فاکتورهای زیر است :1-فاکتور VIII: به میزان 120-80 واحد بین المللی2- فیبرینوژن mg 300-1503- فاکتور فون ویلبراند(VWF) به میزان 70%-40% مقدار اولیه4- فاکتور XIII به میزان 30% – 20% مقدار اولیه5- مقادیر قابل توجهی فیبرونکتین* حجم هر واحد تقريبا 15 ميلي ليتر است.* كرايو را پس از تهيه بايد هر چه زودتر مصرف نمود و يا حداكثر در عرض 2 ساعت پس از تهيه در دماي -30 درجه سانتي گراد منجمد شود. كرايو بايد از طريق فيلتر 260-170 ميكروني (صافي استاندارد ) تزريق شود .* براي مصرف كرايو ابتدا بايد در 37 درجه سانتي گراد ذوب شود وپس از ذوب شدن نبايد دوباره منجمد گردد و لازم است هر چه سريعتر مصرف گردد. پس از ذوب شدن فقط حداكثر تا 24ساعت در دماي 6-1درجه قابل نگهداري و مصرف است .* سرعت تزريق بسته به تحمل بيمار داشته و بايد هر چه سريعتر تزريق شود .* ميزان مصرف كرايو بستگي به عوامل مختلفي داشته و به عنوان مثال براي هيپو فيبرينوژ نميا معمولأ يك واحد (كيسه) به ازاي هر 5 تا 10 كيلوگرم وزن بدن مي باشد .*استفاده ازفراورده سازگارازنظرABOبه ویژه برای کودکان که حجم خون آنهاکم است ارجحیت دارداماانجام آزمایش سازگاری قبل از تزریق لازم نمیباشدوچون حاوی گلبول قرمز نیست انجام آزمایشRHهم لازم نیست.انديكاسيون هاي مهم تزريق رسوب كرايو* كمبود فاكتور 8 (در صورت عدم دسترسي به كنسانتره فاكتور )* هيپو فيبرينوژنمي* كمبود فاكتور 13* خونريزي اورميك (DDAVP در اين حالت ارجحيت دارد )* چسب فيبرين موضعيج) کرایوپورپلاسما(CPP)(Cryo Poor Plasma)* حجم آن حدود 200 سي سي مي باشد. نام ديگر اين فرآورده (CRYO PRECIPITATE-REDUCED ) مي باشد .* اين فرآورده حاوي مقادير خيلي كم فيبر ينوژن ، فاكتور (VIIIC) و فاكتور فون ويلبراند مي باشد . ليكن ساير فاكتور هاي پلاسمايي را به حد كافي دارد .* در درمان بيماران مبتلا به TTP كاربرد دارد .د)(Whole blood) خون کامل* يك واحد خون كامل شامل 450 سي سي خون ( به طور متوسط ) و 63 ميلي ليتر ماده ضد انعقاد – نگهدارنده است .هماتوکريت آن 36 تا 44% است .* در فرد بالغ مصرف يک واحد از آن هموگلوبين را g/dl 1 و هماتوکريت را 3% افزايش مي دهد.* تزريق خون کامل همگروه از نظر سيستم ABO و RH با گيرنده الزامي است .* حتما از ست تزريق خون بايد استفاده شود .*انديكاسيون هاي مصرف خون کامل جايگزيني بيش از يک حجم خون يا بيش از 4 -5 ليتر در طي 24 ساعت در يک فرد بالغ.*مدت نگهداری35روز(باماده ضدانعقادCPDA-1)و21روز(باضدانعقادCPD)میباشدودمای خون کامل وخون فشرده 1-6درجه سانتی گراد است.اندیکاسیون های مصرف خون کامل1-Massive Transfusion (جایگزینی بیش ازیک حجم خون یابیش از4-5لیتردرطی 24ساعت دریک فردبالغ)2-Exchange Transfusion(تعویض خون)3-درمواردی که کنسانتره قرمز در دسترس نباشد.کنترا انديكاسيون هاي مصرف خون کامل1-نارسايي احتقاني قلب2 -آنمي مزمند-پلاكت متراكم (Platelet concentration)تعریف:حجمي از سلولهاي پلاكتي كه ازخون كامل جداشده است.* حجم70-50 ميلي ليتر* دوز مناسب تزريق در بالغين به خوبي تعيين نشده است .ولي مي توان پاسخ درماني به تزريق را با محاسبه CCI امكانپذير نمود. معمولا يك دوز درماني براي يك بيمار بالغ به 5 واحد يا بيشتر نياز دارد .* تزريق هر واحد پلاكت رندوم 10000 – 5000 در ميكروليترو پلاكت آفرزيس 60000-30000 در ميكروليتر پلاكت را افزايش مي دهد .* پلاكت در دماي 24-20 درجه سانتي گراد و به طور متوسط 22 درجه به مدت5-3 روزهمراه باتکانهای ملایم وآژیتاسیون قابل نگهداري است.* تزريق پلاكت همگروه و يا سازگار از نظر سيستم ABO با گلبول قرمز گيرنده توصيه مي گردد.بيماران RH منفي بايستي پلاكت RH منفي دريافت نمايند به خصوص در كودكان و يا زنان در سنين باروري در غير اين صورت بايد از ايمونوگلوبولين RH استفاده شود .درموردسایربیماران تزریق پلاکت بدون درنظرگرفتن سازگاری ABOامکانپذیراست.انديكاسيون هاي مهم تزريق پلاكت* ترومبوسيتوپني به علت كاهش توليد پلاكت :- پايدار سازي وضعيت بيمار PIT15%*HBانواع شکستگی هاعلائم بالینی شکستگی‌ها مهم‌ترین علامت بالینی درد است. ولی شکستگی همیشه با درد همراه نیست. مثل Stress fracture یا شکستگی استئوپروتیک۱- محدودیت حرکتی عضو به دنبال شکستگی؛ به جز در شکستگی Grad I گردن فمور، شکستگی اسکافوئید مچ دست و استخوان تالوس در شکستگی مچ دست، مچ دست را گچ می‌گیریم و در شکستگی تالوس، نیز آتل یا گچ کوتاه می‌گیریم. توجه: بهترین گرافی در شکستگی گردن فمور: x ray رخ هیپ در حالت full internal Rotation است.۲- دفورمیتی: در شکستگی همراه با جابجایی فرم عضو به هم می‌خورد.معروف‌ترین و شایع‌ترین دفورمیتی در رفتگی لگن است و اندام تحتانی در حالت Internal Rotation قرار می‌گیرد و کوتاهی اندام دیده می‌شود (دررفتگی لگن بیشتر به صورت خلفی است)برخلاف دررفتگی لگن، شکستگی اطراف هیپ در External Rotation است. سؤال: آیا می‌شود شکستگی رخ بدهد و اندام برعکس حالتی که باید باشد، قرار بگیرد؟بله، اگر شکستگی هیپ و در رفتگی لگن با هم همراه باشند، همدیگر را خنثی می‌کنند. بنابراین اصلی‌ترین محل Miss شدن در رفتگی لگن به دنبال مولتیپل تروماست که در رفتگی لگن با شکستگی ران توأم است. و باید حتماً از بالاتر و پایین‌تر از شکستگی هم گرافی انجام داد. توجه: دفورمیتی‌ها اگر با هم همراه باشند، طبق حالتی که انتظار ماست، قرار نمی‌گیرند و در ضمن بعداز ۸-۶ ساعت گذشت زمان از شکستگی درد از بین می‌رود.۳- Attitude: پوزیشنی که فرد هنگام شکستگی به خود می‌گیرد، مثلاً در شکستگی کلاویکول، بیمار با دست دیگر، ساعد دست شکسته‌اش را نگه می‌دارد.۴- Crepitation: که برحسب تصادف در معاینه به دست می‌آید و پزشک به دنبال آن نمی‌گردد. چون ایجاد آن دردناک است و با درد، شوک، تشدید خونریزی و صدمه عروق (ناشی از لبه‌های تیز شکستگی) همراه است.مهم‌ترین مسئله در شکستگی که باید دنبال آن بگردیم، وجود یا عدم وجود Neurovasculation است که باید حتماً در پرونده بیمار ثبت شود.آسیب عصبی که به دنبال شکستگی و در رفتگی حاد به وجود می‌آید(Neuropraxia) نامیده می‌شود. در آسیب عصب سیاتیک یک ماه باید صبر کنیم تا برگشت پیدا کند و در آسیب اعصاب اندام‌های فوقانی ۵/۱ ماه باید صبر کنیم.آسیب عصب به دنبال دخالت پزشک (فرآیند جااندازی) معمولاً به صورت پارگی و گیرافتادگی عصب است و باید Explore شود؛ و اگر قبل از معاینه ندانیم، ۲ روند اشتباه ممکن است به وجودبیاید؛۱- از دست دادن زمان: ممکن است تشخیص ضایعه Neuropraxia در پرونده ثبت شود و زمان از دست برود که در این حالت، عصب نکروزه شده و از بین می‌رود.۲- عمل جراحی بی‌دلیل: با تشخیص این که عصب به دنبال جااندازی صدمه دیده، اشتباهاً explore می‌کنیم و یک عمل جراحی بی‌دلیل را به بیمار تحمیل می‌کنیم.از آسیب نروواسکولار مهم‌تر آسیب شریان است. کنترل نبض Dorsalis pedis یا posterior نبض Radial در شکستگی‌ها مهم است. به‌خصوص در شکستگی نزدیک آرنج و زانو.توجه: آسیب نروواسکولار در رفتگی‌ها بیشتر از شکستگی‌ها است.سؤال: چه موقع از بیمارگرافی گردن گرفته می‌شود؟ برای هر بیماری‌که مولتیپل تروما می‌باشد‌و هوشیاری کمی دارد، باید گردن بی‌حرکت شود و یک X.Ray گردنی در حضور خود ما گرفته شود و برای دادن پوزیشن latral در X-Ray گردنی، کل بدن را باید با هم حرکت بدهیم. پس در بیماران X-Ray, M.T گردنی در حالت latral، CXR و گرافی لگن باید انجام شود و باید فرض را بر شکستگی گردن بگذاریم تا خلاف آن ثابت شود.اقدامات موردنیاز در شکستگی‌ها:چرا هموروئید اتفاق می افتد؟وارد آمدن‌ فشار مکرر به‌ سیاهرگ‌های‌ مقعد یا راست‌ روده‌عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطررژیم‌ غذایی‌ بدون‌ فیبرنشستن‌ یا ایستادن‌ به‌ مدت‌طولانی‌چاقی‌یبوست‌کم‌شدن‌ توان‌ عضلانی‌ در سنین‌ بالاجراحی‌ راست‌ روده‌ یا پارگی‌ مجرای‌ تناسلی‌ به‌ هنگام‌ زایمان‌ و دوختن‌ آن‌بیماری‌ کبدی‌سرطان‌ روده‌ بزرگ‌بالا بردن‌ فشار خون‌ در سیستم‌ سیاهرگی‌ دستگاه‌ گوارش‌مروری بر سرطان پروستاتسرطان پروستات یکی از شایعترین سرطانها در مردان است. سرطان پروستات اگر در مراحل ابتدائی تشخیص داده شود با اقدامات درمانی مناسب می توان از پیشرفت و عوارض آن کاست.به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز، سرطان پروستات، سرطانی است که در بافت های غده پروستات آغاز می شود، غده ای که دقیقا در زیر مثانه و در جلوی مقعد قرار گرفته است. پروستات غده جنسی مردانه است که وظیفه تولید اسپرم را برعهده دارد. سرطان پروستات،متداول ترین سرطان در بین مردان آمریکایی است.انجمن سرطان آمریکا برآورد می کند که بطور کلی ۱۹۲۲۸۰ مورد جدید سرطان پروستات در سال ۲۰۰۹ در آمریکا دیده شده است. تقریبا از هر ۶ نفر مرد، یک نفر در طول عمر خود دچار سرطان پروستات می شود اما معمولا تشخیص این بیماری پس از ۴۰ سالگی است. پروستات چیست؟جای آن کجاست؟ و با مشاهده چه علامت هایی باید به پزشک مراجعه کرد؟این سوال هایی است که برای هر فردی مطرح میباشد به همین دلیل ابتدا دانستن ساختمان و کار غده پروستات لازم میباشدغده پروستات، در زير مثانه واقع شده است و مايعي را تولید مي كند كه به آن "مني" ميگویند و اين مايع در اوج لذت جنسي خارج مي گردد. هورمونهايي كه از بيضه ها ترشح مي گردند به پروستات کمک میکنندکه عمل خود را به خوبي انجام دهد و در صورتي كه اين هورمونهايي مردانه مقدارشان كاهش يابد پروستات كوچك مي گردد ، لازم به ذکر است که این هورمون ها از بيضه ها ترشح مي شوند.در نزديكي پروستات، دو عضله حلقوي تنگ كننده وجود دارد كه به آنها "اسفنكتر"می گویند. اين اسفنكترها باعث كنترل مثانه شده و از نشت ادرار از مثانه جلوگیری می کنند. آنها همچنين به خروج مايع مني در زمان اوج لذت جنسي كمك مي كنند. عضله حلقوي که در پایین پروستات قرار دارد و به آنها اصطلاحاً "اسفنكتر خارجي مثانه" اطلاق مي شود، براي جلوگيري از نشت ادرار از مثانه به بيرون، اهميت دارد.احتباس يا بند آمدن ادرار، يكي از ناخوشايندترين چيزهايي است كه مي تواند در آقايان دچار مشكلات پروستات رخ دهد. در چنين مواقعي، اين افراد احساس دفع ادرار دارند اما وقتي به توالت مي روند با تمام زوري كه مي زنند هيچ ادراري خارج نمي شود و يا اينكه فقط چند قطره بيرون مي آيد. وقتي كه مثانه يك فرد دچار مشكلات پروستات پر از ادرار مي گردد، درد آن نيز به تدريج بيشتر و بيشتر مي شود. گاهي اوقات بعد از يك مدت طولاني ناراحتي، بالاخره به طور خود به خود مشكل برطرف مي شود. اما اغلب اين اتفاق نمي افتد و شخص را مجبور مي سازد كه به بيمارستان برود و يك سوند در مثانه اش قرار بدهند تا ادرارش تخليه شود. سوند گذاشتن به نظر كمي ناخوشايند مي آيد اما به قدري مؤثر مي باشد كه پزشكان از آن به عنوان باارزش ترين كاري كه مي توانند براي يك بيمار انجام دهند نام مي برند. معمولاً با استفاده از بی حسی نخاعی و در حالیكه بیمار بیدار می باشد عمل جراحی انجام می گیرد اما گاهی اوقات از بیهوشی عمومی هم استفاده می شود. امروزه بسیاری از جراحان با استفاده از یك دوربین متصل به یك تلویزیون كوچك، جراحی را انجام می دهند و در صورتی كه بیمار بخواهد، می تواند عمل جراحی را از طریق تلویزیون مشاهده نماید.اگر شما می خواهید یك عمل جراحی TURP (تی.یو.آر.پی) انجام دهید، باید یك روز قبل از عمل جراحی در بیمارستان بستری شوید. یك معاینه كلی، چند آزمایش خون و یك عكس رادیوگرافی از قفسه سینه از شما گرفته می شود. جراح اورولوژیست و متخصص بیهوشی در مورد عمل جراحی با شما صحبت خواهند كرد. شما ممكن است خودتان بین بیهوشی عمومی و بی حسی نخاعی، یكی را انتخاب نمایید اما در بعضی مواقع، مثلاً وقتی كه شما دچار یك بیماری ریوی هم هستید، بیهوشی عمومی برای شما توصیه نمی گردد.بعد از عمل جراحیدر عمل جراحی TURP (تی.یو.آر.پی) معمولاً فقط بین 4 یا 5 روز بستری در بیمارستان لازم می باشد. از آنجائی كه در عمل جراحی TURP (تی.یو.آر.پی) هیچگونه برشی بر روی پوست ایجاد نمی شود، دردهای بعد از عمل جراحی به میزان قابل توجهی كمتر از سایر جراحی ها می باشد.خونریزیبعد از عمل جراحی، یك سوند (كاتتر) در مثانه قرار داده می شود تا ادرار را بیمار تخلیه كند. این سوند معمولاً بعد از دو روز برداشته می شود. گرچه اكثر خونریزیهای در پایان عمل جراحی تحت كنترل در خواهند آمد اما مقداری خون ممكن است وارد ادرار شود. بنابراین در طی یكی دو روز بعد از عمل جراحی، ادرار ممكن است كاملاً خون آلود باشد. گاهی اوقات، این خون لخته شده و جلوی سوراخ سوند را می گیرد. در صورتی كه چنین اتفاقی رخ داد، پزشك یا پرستار می تواند با استفاده از یك سرنگ، این لخته را پاك كند. بسیاری از جراحان از سوندهای مخصوصی استفاده می كنند كه از خطر ایجاد این لخته ها كم می كند.آیا عمل جراحی پروستات دردناك است؟بعد از عمل جراحی TURP (تی.یو.آر.پی) شما هیچكدام از دردهایی كه در سایر جراحی ها وجود دارد را احساس نخواهد كرد، اما وجود سوند در مثانه می تواند كمی ناراحت كننده باشد و ممكن است احساس پر بودن در مثانه ایجاد شود. گاهی اوقات اسپاسم های دردناك رخ می دهند. اگر این دردها شدید باشند، دراوهای مسكن تجویز خواهد شد. به شما توصیه خواهد شد كه هر روز مقدار زیادی آب بنوشید تا به شستشوی مثانه شما كمك شود.بازگشت به زندگی عادیهمینكه سوند از مثانه بیرون كشیده شود، شما باید قارد باشید كه ادرار نمایید. طبیعی است كه شما در طی یكی دو روز اولی كه سوند برداشته می شود دچار تكرر ادرار شوید و مجبور شوید كه مدام به توالت بروید و اغلب كنترل ادرار در اوایل برای شما مشكل خواهد بود. یك فیزیوتراپیست (یا یك پرستار) به شما تمریناتی را یاد خواهد داد كه به كنترل ادرار كردن شما كمك نماید. بعد از دو روز كه سوند برداشته شد، معمولاً بیمار از بیمارستان مرخص می كند.گرچه در عمل جراحی TURP (تی.یو.آر.پی) هیچگونه برشی بر روی پوست ایجاد نمی شود كه احتیاج به ترمیم داشته باشد، اما اهمیت زیادی دارد كه بدانیم خود پروستات دارای زخم بوده و مدتی زمان لازم دارد تا زخمهایش بهبود یابند. برای این كار، چند هفته وقت لازم است و در این مدت باید چند توصیه را انجام دهید. به نوشیدن مقادیر زیاد آب و مایعات (البته نه الكل) ادامه دهید. از بلند كردن اجسام سنگین خودداری نموده و به مدت دو یا سه هفته رانندگی نكنید. همچنین در طی این مدت از انجام مقاربت های جنسی خودداری نمایید. شما ممكن است گاهی اوقات در ادرارتان تكه هایی از بافت را ببینید، این وضعیت شبیه حالتی است كه وقتی پوست زخمی شده در حال بهبود است، پوسته هایی از آن جدا می شوند. بعد از عمل جراحی پروستات، گاهی هاوقات مقادیر اندكی خون در ادرار وجود دارد. در مواقعی هم ممكن است خونریزی شدیدی رخ دهد كه معمولاً یك یا دو هفته بعد از عمل جراحی این اتفاق می افتد. اگر چنین اتفاقی افتاد و ادرارتان كاملاً خون آلود بود، دچار هراس و نگارنی نشوید زیرا اهمیت زیادی ندارد. مقادیر زیادی آب و مایعات بنوشید و در صورتی كه بعد از چند ساعت ادرارتان هنوز خون آلود بود، یا پزشكتان تماس بگیرید.گاهی اوقات وجود لخته های خون باعث اشكال در ادرار كردن می شود. اگر چنین وضعیتی رخ داد شما ممكن است نیاز داشته باشید كه به بیمارستان مراجعه كرده و گاهی اوقات برای یكی دو روزی سوند به شما وصل شود. چنین خونریزیهایی معمولاً بهبود می یابند. گاهی اوقات این خونریزی ها به علت یك عفونت ایجاد می شوند كه در چنین مواردی، آنتی بیوتیكهای مناسب تجویز می گردد.از آنجایی كه بزرگ شدن خوش خیم پروستات به تدریج و در طی چندین سال در اكثر آقایان رخ می دهد و مثانه آنها در طی این مدت با فشار بیشتری كار می كند، بعد از عمل جراحی پروستات، فشار و سرعت جریان ادراری این افراد بسیار زیاد می شود بطوریكه موجب تعجب آنها می گردد. در مواردی كه علایم تكرر ادار وجود دارد، بعد از عمل جراحی ممكن است زمان زیادی برای برطرف شدن این علایم لازم باشد و یا اینكه ممكن است هیچگاه به وضعیت طبیعی برنگردد. بلند شدن های مكرر در هنگام خواب شبانه برای ادرار كردن، ممكن است بعد از عمل جراحی هم ادامه یابد زیرا این وضعیت بیشتر به بالا رفتن سن و پیری مربوط است تا به اشكالات پروستات.علامت دیگری كه ممكن است بعد از عمل جراحی هم بهبود نیابد، نشت كردن ادرار (قطره قطره آمدن ادرار) در پایان ادرار كردن می باشد. در واقع بعضی از آقایان برای اولین بار بعد از عمل جراحی متوجه این نشتی ادرار می شوند. ادرار از حفره ای كه در عمل جراحی در پروستات ایجاد شده، نشت می كند. معمولاً با كمی مراقبت می توان در هنگام ادرار كردن، این وضعیت را كنترل نمود.مشكلی كه تقریباً همیشه بعد از عمل جراحی اتفاق می افتد آن چیزی است كه پزشكان به آن "انزال معكوس" اصطلاحاً می گویند. در این موارد، در هنگام اوج فعالیت جنسی، هیچگونه مایعی (منی) خارج نمی گردد. در عمل جراحی، عضله تنگ كننده ای كه در اطراف گردن مثانه و در بالای پروستات قرار دارد، همراه با بافت پروستات بریده و برداشته می شود و به همین دلیل در هنگام انزال، مایع منی به جای اینكه به طور طبیعی به سمت بیرون بیاید به داخل مثانه می رود. معمولاً سایر فعالیتهای جنسی، طبیعی بوده و مشكلی در آنها وجود ندارد، گرچه بعضی از آقایان اظهار می دارند كه بعد از عمل جراحی، در نعوظ آلت دچار مشكل هستند.بعد از عمل جراحی پروستات، كنترل ادرار باید طبیعی باشد. اگر شما قبل از عمل جراحی از تكرر ادرار یا عجله برای ادرار كردن رنج می برید، ممكن است بعد از عمل جراحی دچار نشتی و قطره قطره آمدن ادرار هم بشوید و نیاز داشته باشید كه به طور موقت از قرصهایی استافده نمایید. تا مثانه تان را آرام نگهدارید. به ندرت، عضله تنگ كننده ای كه در زیر پروستات قرار دارد هم در طی عمل جراحی ضعیف می شود. با انجام تمرینات خاصی می توان این عضله را تقویت نمود و مشكل را برطرف كرد. خیلی غیر معمول است كه این مشكل به طور دایمی باقی بماند. در چنین مواردی می توان با انجام یك عمل جراحی، این وضعیت را اصلاح نمود. گاهی اوقات، نشتی و قطره قطره آمدن ادرار به دلیل ناكافی برداشتن پروستات در هنگام عمل جراحی صورت می گیرد. در چنین وضعیتی باید دوباره اقدام به عمل جراحی پروستات (TURP) شود.افرادی كه تحت عمل جراحی تی.یو.آر.پی TURP قرار گرفته اند در میان سایر بیمارانی كه به اورورلوژیستها مراجعه می كنند از رضایت بیشتری برخوردارند. اكثر آنها از انجام عمل جراحی، خوشحال و راضی هستند، اما تعداد كمی از آنها هم كه قبل از عمل جراحی، علایم خفیفی داشته اند از نتایج عمل جراحی رضایت نداشته و دچار مشكلات بیشری شده اند.نتایج بدی كه گاهی اوقات از انجام عمل جراحی تی.یو.آر.پی TURP به دست می آید، معمولاً نشان دهنده این موضوع است كه عمل جراحی، بهترین درمان مناسب برای هر فردی نمی باشد. به همین دلیل است كه قبل از عمل جراحی باید آزمایشهای متعددی صورت پذیرد تا معلوم شود كه آیا انجام عمل جراحی برای بیمار مفید می باشد یا خیر.انواع عمل های پروستات . عمل پروستات . turp معمولاً با استفاده از بی حسی نخاعی و در حالیكه بیمار بیدار می باشد عمل جراحی انجام می گیرد اما گاهی اوقات از بیهوشی عمومی هم استفاده می شود. امروزه بسیاری از جراحان با استفاده از یك دوربین متصل به یك تلویزیون كوچك، جراحی را انجام می دهند و در صورتی كه بیمار بخواهد، می تواند عمل جراحی را از طریق تلویزیون مشاهده نماید.اگر شما می خواهید یك عمل جراحی TURP (تی.یو.آر.پی) انجام دهید، باید یك روز قبل از عمل جراحی در بیمارستان بستری شوید. یك معاینه كلی، چند آزمایش خون و یك عكس رادیوگرافی از قفسه سینه از شما گرفته می شود. جراح اورولوژیست و متخصص بیهوشی در مورد عمل جراحی با شما صحبت خواهند كرد. شما ممكن است خودتان بین بیهوشی عمومی و بی حسی نخاعی، یكی را انتخاب نمایید اما در بعضی مواقع، مثلاً وقتی كه شما دچار یك بیماری ریوی هم هستید، بیهوشی عمومی برای شما توصیه نمی گردد.بعد از عمل جراحیدر عمل جراحی TURP (تی.یو.آر.پی) معمولاً فقط بین 4 یا 5 روز بستری در بیمارستان لازم می باشد. از آنجائی كه در عمل جراحی TURP (تی.یو.آر.پی) هیچگونه برشی بر روی پوست ایجاد نمی شود، دردهای بعد از عمل جراحی به میزان قابل توجهی كمتر از سایر جراحی ها می باشد.خونریزیبعد از عمل جراحی، یك سوند (كاتتر) در مثانه قرار داده می شود تا ادرار را بیمار تخلیه كند. این سوند معمولاً بعد از دو روز برداشته می شود. گرچه اكثر خونریزیهای در پایان عمل جراحی تحت كنترل در خواهند آمد اما مقداری خون ممكن است وارد ادرار شود. بنابراین در طی یكی دو روز بعد از عمل جراحی، ادرار ممكن است كاملاً خون آلود باشد. گاهی اوقات، این خون لخته شده و جلوی سوراخ سوند را می گیرد. در صورتی كه چنین اتفاقی رخ داد، پزشك یا پرستار می تواند با استفاده از یك سرنگ، این لخته را پاك كند. بسیاری از جراحان از سوندهای مخصوصی استفاده می كنند كه از خطر ایجاد این لخته ها كم می كند.آیا عمل جراحی پروستات دردناك است؟بعد از عمل جراحی TURP (تی.یو.آر.پی) شما هیچكدام از دردهایی كه در سایر جراحی ها وجود دارد را احساس نخواهد كرد، اما وجود سوند در مثانه می تواند كمی ناراحت كننده باشد و ممكن است احساس پر بودن در مثانه ایجاد شود. گاهی اوقات اسپاسم های دردناك رخ می دهند. اگر این دردها شدید باشند، دراوهای مسكن تجویز خواهد شد. به شما توصیه خواهد شد كه هر روز مقدار زیادی آب بنوشید تا به شستشوی مثانه شما كمك شود.بازگشت به زندگی عادیهمینكه سوند از مثانه بیرون كشیده شود، شما باید قارد باشید كه ادرار نمایید. طبیعی است كه شما در طی یكی دو روز اولی كه سوند برداشته می شود دچار تكرر ادرار شوید و مجبور شوید كه مدام به توالت بروید و اغلب كنترل ادرار در اوایل برای شما مشكل خواهد بود. یك فیزیوتراپیست (یا یك پرستار) به شما تمریناتی را یاد خواهد داد كه به كنترل ادرار كردن شما كمك نماید. بعد از دو روز كه سوند برداشته شد، معمولاً بیمار از بیمارستان مرخص می كند.گرچه در عمل جراحی TURP (تی.یو.آر.پی) هیچگونه برشی بر روی پوست ایجاد نمی شود كه احتیاج به ترمیم داشته باشد، اما اهمیت زیادی دارد كه بدانیم خود پروستات دارای زخم بوده و مدتی زمان لازم دارد تا زخمهایش بهبود یابند. برای این كار، چند هفته وقت لازم است و در این مدت باید چند توصیه را انجام دهید. به نوشیدن مقادیر زیاد آب و مایعات (البته نه الكل) ادامه دهید. از بلند كردن اجسام سنگین خودداری نموده و به مدت دو یا سه هفته رانندگی نكنید. همچنین در طی این مدت از انجام مقاربت های جنسی خودداری نمایید. شما ممكن است گاهی اوقات در ادرارتان تكه هایی از بافت را ببینید، این وضعیت شبیه حالتی است كه وقتی پوست زخمی شده در حال بهبود است، پوسته هایی از آن جدا می شوند. بعد از عمل جراحی پروستات، گاهی هاوقات مقادیر اندكی خون در ادرار وجود دارد. در مواقعی هم ممكن است خونریزی شدیدی رخ دهد كه معمولاً یك یا دو هفته بعد از عمل جراحی این اتفاق می افتد. اگر چنین اتفاقی افتاد و ادرارتان كاملاً خون آلود بود، دچار هراس و نگارنی نشوید زیرا اهمیت زیادی ندارد. مقادیر زیادی آب و مایعات بنوشید و در صورتی كه بعد از چند ساعت ادرارتان هنوز خون آلود بود، یا پزشكتان تماس بگیرید.گاهی اوقات وجود لخته های خون باعث اشكال در ادرار كردن می شود. اگر چنین وضعیتی رخ داد شما ممكن است نیاز داشته باشید كه به بیمارستان مراجعه كرده و گاهی اوقات برای یكی دو روزی سوند به شما وصل شود. چنین خونریزیهایی معمولاً بهبود می یابند. گاهی اوقات این خونریزی ها به علت یك عفونت ایجاد می شوند كه در چنین مواردی، آنتی بیوتیكهای مناسب تجویز می گردد.از آنجایی كه بزرگ شدن خوش خیم پروستات به تدریج و در طی چندین سال در اكثر آقایان رخ می دهد و مثانه آنها در طی این مدت با فشار بیشتری كار می كند، بعد از عمل جراحی پروستات، فشار و سرعت جریان ادراری این افراد بسیار زیاد می شود بطوریكه موجب تعجب آنها می گردد. در مواردی كه علایم تكرر ادار وجود دارد، بعد از عمل جراحی ممكن است زمان زیادی برای برطرف شدن این علایم لازم باشد و یا اینكه ممكن است هیچگاه به وضعیت طبیعی برنگردد. بلند شدن های مكرر در هنگام خواب شبانه برای ادرار كردن، ممكن است بعد از عمل جراحی هم ادامه یابد زیرا این وضعیت بیشتر به بالا رفتن سن و پیری مربوط است تا به اشكالات پروستات.علامت دیگری كه ممكن است بعد از عمل جراحی هم بهبود نیابد، نشت كردن ادرار (قطره قطره آمدن ادرار) در پایان ادرار كردن می باشد. در واقع بعضی از آقایان برای اولین بار بعد از عمل جراحی متوجه این نشتی ادرار می شوند. ادرار از حفره ای كه در عمل جراحی در پروستات ایجاد شده، نشت می كند. معمولاً با كمی مراقبت می توان در هنگام ادرار كردن، این وضعیت را كنترل نمود.مشكلی كه تقریباً همیشه بعد از عمل جراحی اتفاق می افتد آن چیزی است كه پزشكان به آن "انزال معكوس" اصطلاحاً می گویند. در این موارد، در هنگام اوج فعالیت جنسی، هیچگونه مایعی (منی) خارج نمی گردد. در عمل جراحی، عضله تنگ كننده ای كه در اطراف گردن مثانه و در بالای پروستات قرار دارد، همراه با بافت پروستات بریده و برداشته می شود و به همین دلیل در هنگام انزال، مایع منی به جای اینكه به طور طبیعی به سمت بیرون بیاید به داخل مثانه می رود. معمولاً سایر فعالیتهای جنسی، طبیعی بوده و مشكلی در آنها وجود ندارد، گرچه بعضی از آقایان اظهار می دارند كه بعد از عمل جراحی، در نعوظ آلت دچار مشكل هستند.بعد از عمل جراحی پروستات، كنترل ادرار باید طبیعی باشد. اگر شما قبل از عمل جراحی از تكرر ادرار یا عجله برای ادرار كردن رنج می برید، ممكن است بعد از عمل جراحی دچار نشتی و قطره قطره آمدن ادرار هم بشوید و نیاز داشته باشید كه به طور موقت از قرصهایی استافده نمایید. تا مثانه تان را آرام نگهدارید. به ندرت، عضله تنگ كننده ای كه در زیر پروستات قرار دارد هم در طی عمل جراحی ضعیف می شود. با انجام تمرینات خاصی می توان این عضله را تقویت نمود و مشكل را برطرف كرد. خیلی غیر معمول است كه این مشكل به طور دایمی باقی بماند. در چنین مواردی می توان با انجام یك عمل جراحی، این وضعیت را اصلاح نمود. گاهی اوقات، نشتی و قطره قطره آمدن ادرار به دلیل ناكافی برداشتن پروستات در هنگام عمل جراحی صورت می گیرد. در چنین وضعیتی باید دوباره اقدام به عمل جراحی پروستات (TURP) شود.افرادی كه تحت عمل جراحی تی.یو.آر.پی TURP قرار گرفته اند در میان سایر بیمارانی كه به اورورلوژیستها مراجعه می كنند از رضایت بیشتری برخوردارند. اكثر آنها از انجام عمل جراحی، خوشحال و راضی هستند، اما تعداد كمی از آنها هم كه قبل از عمل جراحی، علایم خفیفی داشته اند از نتایج عمل جراحی رضایت نداشته و دچار مشكلات بیشری شده اند.نتایج بدی كه گاهی اوقات از انجام عمل جراحی تی.یو.آر.پی TURP به دست می آید، معمولاً نشان دهنده این موضوع است كه عمل جراحی، بهترین درمان مناسب برای هر فردی نمی باشد. به همین دلیل است كه قبل از عمل جراحی باید آزمایشهای متعددی صورت پذیرد تا معلوم شود كه آیا انجام عمل جراحی برای بیمار مفید می باشد یا خیر.درمان بیماریهای مقعد هموروئيد چيست ؟ هموروئيد يک نوع واريس وريدي است که در ناحيه رکتوم (راست روده ) ايجاد ميشود . ممکن است اين توده هاي هموروئيدي به بيرون مقعد هدايت شوند و گاهي نيز بر اثر پاره شدن وريدي خون در زير مخاط و در داخل توده هاي هموروئيدي تجمع کرده که بسيار درد ناک است و معمولا در بيرون از مقعد ظاهر ميشوند که براي رهائي از درد بايد تخليه و محل ان با ليزر سوزانده شود در اثر وارد شدن فشار زياد در هنگام دفع اين تجمع وريدي پرخون شده و متورم ميگردد و در صورت تکرار فشار و يبوست سطح ان زخم شده وباعث خونريزي ميگردد . اغلب اين خونريزي در انتهاي دفع ديده ميشود علائم هموروئيد خونريزي مقعد بيرون زدگي توده اي و يا توده هائي از مقعد و درد . بيرون زدگي ممکن است ازدور تا دور مقعد باشد که در اين موارد تنها راه درمان درمان با ليزر است ومقعد همانند يک گل ميشود که سوراخ در وسط و بيرون زدگي ها مثل گل برگهاي يک گل در اطراف ميمانند . عوامل ايجاد کننده هموروئيد : اغلب يبوست است ولي اسهال مزمن و زور زدن در هنگام اجابت مزاج و سن بالا و حاملگي و عوامل ارثي و ورزشهاي سنگين مثل وزنه برداري بدون آمادگي جسماني قبلي و رژيمهاي غذائي نا مناسب و مدفوع سفت و چوبي و بالا رفتن سن و شل شدن مخاط و اسفنکتر مقعد"درمان هموروئيد : هموروئيد با روشهاي مختلفي درمان ميشود که مبحث درمان هموروئيد خود يک کتاب است . 1- روش جراحي که در مواردي براي درمان هموروئيد بکار ميرود حتما بايد در بيمارستان و تحت بيهوشي عمومي و يا اسپاينال (بي حسي کمري )صورت گيرد و در موارد پيشرفته بکار ميرود و مراقبت بعد از عمل طولاني مدت دارد 2- روش درمان با حلقه لاستيکي يا رابربند که اين روش براي مواردي بسيار موثر است . ولي براي مواردي که توده هاي هموروئيدي داخلي باشد زيرا در داخل مقعد اعصاب حسي کمتري نسبت به خارج مقعد دارد و اگر در هموروئيدهاي خارجي بکار رود ممکن است توام با درد شديد باشد در اين روش عوارضي مانند خونريزي ممکن است ديده شود ولي نادر است و قابل کنترل 3- درمان با روش داپلر که با دستگاه مخصوص ابتدا شريان يافت ميشود سپس اين شريان بسته ميشود و در مرحله بعد وريد بسته ميشود . اين روش در عمل کار ساده اي نيست و پيدا کردن شريان و بستن ان بخوبي و سادگي صورت نميگيرد و نهايتا همان روش رابر بند ( حلقه لاستيکي )ميشود اين روش هم براي توده هاي بيروني کارآيي ندارد 4- درمان با ليزر : اين روش امروزه بسيار متداول شده زيرا در مقايسه با ساير روشها بسيار ساده تر کم هزينه تر و کم عارضه تر است و نيازي به بستري شدن در بيمارستان ندارد ( البته در مواردي که شخص بيمار بسيار حساس است و بيهوشي عمومي خواست بيمار است کار ساده تر ميشود ) دوران نقاهت بعد از عمل کوتاه تر است . نکته اي که لازم است متذکر شوم اين است که از جهتي دو نوع ليزر وجود دارد يکي ليزر هاي کم توان و ديگري ليزر هاي پرتوان درمان با ليزر کم توان ممکن است باعث عود بيماري شود زيرا درمان بصورت کوچک کردن موقت انجام ميشود و پس از چندي توده هموروئيدال به وضع اوليه اش بر ميگردد ولي ليزري که در مرکز ما انجام ميشود ليزر پرتوان است و درمان اساسي و دائمي است .روش درمان با ليزرگاها با ساير روشهاي درمان توام ميشود که خود اينجانب از بانيان اين کار بوده ام مثل توام کردن اين روش با رابر بندينگ( حلقه لاستيکي ) و روش فريزينگ که همان يخ زدگي است با رابربندينگ و ليزر که ممکن است در مواردي خاص نتيجه بهتري بدهد ولي اصل درمان همان درمان با ليزر است . لازم است توضيح داده شود که در اغلب مراکز درماني با ليزر از روش سوزاندن يعني کوتريزاسيون استفاده ميشود ولي در اين مرکز با دستگاه بسيار پيشرفته اي که در اختيار است از روش کواگولاسيون و بصورت زير مخاطي هموروئيد را درمان جراحي ميکنيم; . اين دستگاه با فيبر ليزر راديال شيرينکيج کار ميکند يعني در زير مخاط ميرود و توده هموروييدي وعروقش را از بين ميبرد و در نتيجه توده هموروئيدي محو ميگرددشقاق:شقاق مقعد يک زخم طولي درمحل تقاطع رينگ مقعد ولوله رکتوم ( کانال انال و در محل انورکتال ) مي باشد که با درد و خونريزي همراه است . شقاق حاد معمولا با درمان محافظتي بهبود مي يابد ولي شقاق مزمن اکثرا نياز به جراحي پيدا مي کند . تعريف شقاق:زخم ناحيه مقعد را شقاق مفعد گويند.شقاق ممکن است در نقاطي ديگر بجز مقعد نيز ديده شود مثلا در خانمها بعد از زايمان در پستان و گاهي در گوشه لب ممکن است ايجاد شود . شقاق در تمام سنين حتي شيرخواران ممکن است مشاهده شود.اين پارگي سبب اسپاسم اسفنکتر داخلي مقعد ودرد ميشود.شقاق طبق مقالات خارجي در مرد وزن مساويست ولي در جامعه ي ايراني در زنها بيشتر است.علايم:درد شديد به هنگام اجابت مزاج و گاهي بعد از اجابت مزاج ،وجود رگه هاي خون روي مدفوع و کاغذ توالت بطور کلي ميزان خونريزي در شقاق کم است و سوزش و خارش از علائم بيماري شقاق ميباشند .علايم شقاق عود کننده است يعني ممکن است در زمانهائي هيچ علائمي ديده نشود و پس از چندي مجددا علائم ظاهر شوند علل:مدفوع سفت وحجيم،اسهال طولاني و زمينه هاي ارثيعوامل افزايش دهنده ي خطر:يبوست،بيماري کرون،زايمان،معاينه داخلي مقعد،جسم خارجيپيشگيري از شقاق:جلوگيري از يبوست با غذاي پرفيبر ومايعات فراوان،رفع ديگر علل از قبيل اسهالتشخيص:با ديدن زخم در مقعد تشخيص داده ميشود.براي رد علل ديگر خونريزي ميتوان معاينه داخلي انجام داد.اگر بيمار درد شديد دارد معاينه داخلي مقعد بايد تا بهبودي به تعويق بيفتد.اگرشخص شقاق هاي متعدددارد يا در محل غير معمول مثلا سمت چپ يا راست زخم داردبايد احتمال بيماريهاي ديگر بررسي شود،از قبيل:بيماريهاي التهابي روده (کوليت اولسرو و پروکتيت اولسرو ) سيفليس،نقص سيستم ايمني،سل،ايدز،کانسر مقعد. درمان شقاق:در صورتي که از شروع علايم کمتر از شش هفته گذشته باشد به ان شقاق حاد ميگوييم.شقاق حاد در موارد بسياري به درمان داروئي پاسخ ميدهد .اگر بيش از هشت هفته از شروع علايم گذشته باشد شقاق مزمن اطلاق ميشود و به درمان دارويي جواب نميدهد.شقاق مرمن اکثرا حاشيه برجسته دافيبروتيک شده وزايده پوستي در انتهاي ان ديده ميشود و بايد تحت درمان جراحي قرار گيرداصول درماني:درمان يبوست با رژيم پر فيبر ومايعات وگاهي ملين،و در مواردي که اسهال مزمن وجود دارد درمان اسهال و کنترل درد،گرم کردن موضع.بي حس کننده هاي موضعي همراه با کورتيکوستروييدها براي کنترل درد استفاده ميشود.اسپاسم اسفنکتر داخلي معمولا با درمان داروئي از بين نميرود نيتروگليسيرين وديلتيازم باعث پرخوني محل و در نتيجه منجر به تسريع در بهبودي زخم و نهايتا کاهش يا از بين رفتن اسپاسم ميگردد.در مواردي که پماد نيتروگليسيرين موجب سردرد ميشود پماد ديلتيازم بهتر است . گاهي از تزريق بوتاکس نيز در درمان شقاق استفاده ميشود.نشستن در لگن اب گرم به مدت حداقل ده دقيقه وسه بار در روز به کاهش اسپاسم اسفنکتر و درد کمک ميکنددرمان جراحي شقاق:در مواردي که شقاق به درمان دارويي جواب ندهد يا بعد از درمان مجددا عود کند توصيه به عمل جراحي ميشود.عمل ترجيحي، قطع قسمتي از اسفنکتر داخلي ميباشد که در نتيجه ان فشار از روي اسفنکتر کاهش يافته وزخم ترميم ميشود.در4 درصد موارد بعد از اين عمل بي اختياري در دفع گاز يا مدفوع پيش مي ايد که اين درصد در افرادي که به روش هاي ديگر مثلا دارو درمان ميشوند مشابه است لذا بهترين روش در درمان شقاق شل کردن اسفنکتر است .کاربرد ليزر در درمان شقاق:کاربرد ليزر در درمان شقاق اگثرا در از بين بردن زوائد اضافي اطراف مقعد بکار ميرود و درمان شقاق بمعني واقع بکار نميرود . ولي در موارد زوائد اضافي و گاهي زخمهاي بيروني چون بخيه بکار نميرود باعث کاهش درد ميشود و بسيار مفيد است ..فيستول مخرج:معمولاً بدنبال يک آبسه (دمل) اطراف مقعد به وجود مي آيد که معمولاً آبسه نياز به تخليه اورژانس با ليزر يا جراحي داشته و در 50 درصد موارد به دنبال درمان آبسه فرد دچار فيستول مي گردد. علامت اصلي آن ترشح چرکي طولاني مدت از يک سوراخ و گاهي چند سوراخ از اطراف مخرج مي باشد.بنا به تعريف يک فيستول بايد حداقل 2 دهانه داشته باشد که بوسيله يک مجراي توخالي به يکديگر متصل مي شوند. اغلب فيستول هاي مخرج از غدد مترشح بلغم(muccos) مستقر در کانال مخرج منشا مي گيرند. اين غدد ابتدا عفوني مي شوند و سپس عفونت به آبسه منجر مي شود و زمانيکه آبسه باز يا پاره شود فيستول پديد مي آيد که ممکن است زير پوستي- زير مخاطي- داخل عضلاني و يا زير عضلاني باشد. و نيز فيستول مي تواند قدامي يا خلفي و يا منفرد يا مرکب يا نعل اسبي باشد. علائم: شکايت اصلي معمولا ترشح مداوم يا متناوب است. معمولا سابقه آبسه عود کننده که خودبخود يا با جراحي تخليه شده است وجود دارد گاهي يک برجستگي که از آن چرک خارج مي شود يا بهبود يافته ديده مي شود. مجراي فيستول مانند طنابي لمس مي شود و مسير آن در مجاورت اسفنکتر و سوراخ اوليه قابل لمس است. فيستول هايي که به مدت طولاني عفوني و بدون درمان مانده اند مي توانند سبب عفونت هاي منتشر بشوند. سرطان(کارسينوم) در فيستول هايي مزمن و درمان نشده درموارد زيادي گزارش شده است و درمان موثر فيستول در واقع پيشگيري از اين واقعه است.درمان: نکته مهم در درمان فيستول آنست که درمان داروئي به کمک آنتي بيوتيک و غيره هيچ جايگاهي نداشته و تنها درمان موثر انجام جراحي با ليزر يا بصورت سنتي مي باشد. درمان جراحي(فيستولوتومي) معمولا تنها درمان موثر است و جهت انجام آن سوراخ خارجي و داخلي(اوليه) باعبور پروب (ميله فلزي نازک و قابل انعطاف و نرم) و با استفاده از آب اکسيژنه و بلدومتيلن رقيق بايد پيدا شوند و مجرا يا مجاري فيستول بايد بطور کامل مشخص شوند و مجرا در تمامي طول آن بازunroffed شود بطوريکه فيستول به شکل يک زخم باز درآيد و بايد مطمئن شد که زخم حاصل از عمق به سطح بطور خود به خود ترميم مي شود. و در تمام روش هاي درماني اعم از جراحي معمولي و يا ليزر 5 تا 10 درصد بسته به طول و عمق فيستول احتمال عود وجود دارد. کیست موئی:کست موئی در نفاط مختلف بدن که محل رویش مو باشد میتواند ظاهر شود شایع ترین محل کیست موئی در درجه اول درقسمت صورت در اقایان و در خانمها زیر بغل و ناحیه عانه است و در مرحله بعد قسمت تحتانی ستون فقرات در ناحیه ساکروم و یا دنبالچه می باشد بیماران معمولا با شکایت ترشح یا درد در این ناحیه مراجعه میکنند. علامت آن وجود یک یا چند عدد سینوس و یا سوراخ در این ناحیه می باشد اگر بیمار در مراحل اولیه مراجعه کند می توان بدون عمل جراحی و فقط با فیبر لیزر کیست را از بین برد که معمولا این اتفاق رخ نمیدهد و در ان زمان شخص مراجعه نمیکند زیرا علائمی نداشته که وادار به مراجعه به پزشک شود ولی اگر بیمار در مراحل بعدی و با عوارض مراجعه کند باید بافت حاوی این کیست با نوع دیگری از لیزر یا بدون لیزر برداشته شود .چون عود این بیماری شایع است هنگام عمل باید بافت حاوی سینوس بطور کامل برداشته شود و بعد از عمل نیز بیمار باید از رویش مو در این ناحیه جلوگیری کند. سینوس پایلونیدال:از سن ۲۴-۱۵ سالگی رخ داده و بعد از سن ۴۰ سالگی غیر شایع است.این بیماری در مردان شایعتراست ولی این جانب در چند سال اخیر بخصوص بعد از متداول شدن کامپیوتر و کار با ان و همه گیر شدن این پدیده قرن اخیر در زنان و مردان به یک اندازه و یا تقریبا به یک نسبت دیده میشود و گاهی بدون علامت بوده وفقط در معاینه سوراخهای ریز پوستی دیده میشود وگاهی ترشحات چرکی یا خونابه ای از این سوراخها خارج میشود.شیوع 27نفر در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر است. علت کیست مویی یا اتیولوژی بیماری: دو علت برای ان بیان میکنند:۱- علت اصلی فرورفتن موهای این ناحیه به داخل پوست است.به همین علت این بیماری در افراد پرمو و افرادی که شغل نشسته دارند بیشتر دیده میشود. 2- علت ارثی . عوامل موثر دیگر شامل:نشستن های طولانی،چاقی "تعریق شدید" سابقه خانوادگی "شکاف عمیق بین دو باتک "شغل افرادی که در محل کار به طور طولانی حالت نشسبه دارند . فشار شدید و یا ضربه های تکرار شونده به این ناحیه.در جنگ جهانی دوم بیشتر از 80 هزار سرباز به علت مشکلات مربوط به کیست مویی در بیمارستان بستری شدند که بیشتر انها راننده های جیپ یا شبیه ان بودند زیرا در این راننده ها ناحیه استخوان دنبالچه تحریک شده یا تحت فشار شدید بود.به همین علت به این بیماری بیماری راننده های جیپ میگفتندعلایم کیست مویی:گاهی اوقات هیچ علامتی در این بیماری دیده نمیشود ولی اکثرا درد،عفونت،قرمزی،تب و لرزو ترشح چرکی،گرمی پوست،ورم،اگر مجرای این سوراخها بسته شود ترشحات چرکی داخل حفره تجمع پیدا کرده وباعث ایجاد ابسه میشود که با درد شدید همراه است.تشخیص کیست مویی:تشخیص کیست مویی با معاینه فیزیکی و دیدن سوراخهای ریزبین دو باتک داده میشود و بطور معمول ازمایش خون و عکسبرداری لازم نیستتشخیص افتراقی کیست مویی:تشخیص افتراقی شامل کیست درموئید و تراتوم این ناحیه است.تظاهرات کیست مویی میتواند شبیه تراتوم این منطقه باشد که به همین علت تشخیص درست خیلی مهم است زیرا اگر تشخیص تراتوم باشد موضع باید کاملا خارج شده و با انکولوژیست مشاوره شود.عوارض کیست مویی:ابسه،عود کیست{۵۰-۴۰٪} عفونت منتشر،بطور نادر کانسر پوست اسکواموس سل کارسینومادرمان کیست مویی:اگر شخص با ابسه ی این ناحیه مراجعه کند باید تحت عمل جراحی اورژانس تخلیه ابسه قرار بگیرد و انتی بیوتیک تجویز شود .وقتی ابسه تخلیه شد مدتی طول میکشد تا التهاب پوستی رفع شود.وقتی عفونت والتهاب پوستی کاملا بهبود پیدا کرد میتوان عمل اصلی خارج کردن کیست را انجام داد . گاهی اوقات هم در همان سانس اول کیست را میتوان خارج کرد و بیمار را از عذاب بیشتر نجات داد .اگر در معاینه ی شخصی که با ابسه این ناحیه مراجعه میکند سینوس واضح پوستی دیده نشود ممکن است این ابسه به دلیل کیست مویی نباشد و با تخلیه اولیه بهبود یابد.وقتی تشخیص کیست مویی برای بیمار گذاشته میشود عمل جراحی اصلی باید هرچه سریتعر برای بیمار انجام شود.زیرا با گذشت زمان وسعت کیست مویی بیشتر شده و عوارض ان مانند فیستول به سطح پوست ممکن است بروز کند روش های جراحی کیست مویی:جراحی به روش باز:این عمل با بی حسی موضعی و یا نخاعی و یا بیهوشی عمومی انجام میشود.در این روش بافت حاوی کیست باید بطور کامل خارج شود.اگر کیست بطور کامل خارج نشود احتمال عود زیاد است و به همین خاطر میتوان از تزریق مواد رنگی قبل از شروع عمل کمک گرفت.البته این کار زاید کار ساز نیست و حین عمل ممکن است مواد زنگی منتشر و منجر به وسعت غیر ضروری عمل شود .بعد از خارج کردن کیست ، زخم باز گذاشته شده و با گاز مرطوب پر میشود .یک تا دو روز بعد میتوان گازها را خارج کرده وزخم را با سرم نمکی شستشو داد.گاهی میتوان از ژل یا پمادهای تسریع کننده رشد بافتی کمک گرفت. این جانب روشی خاص برای رشد بیشتر بافت بکار میبرم که با سایر روشها قابل مقایسه نیست و بسیار کار را تسریع میکند و بیمار را از این ناراحتی بسرعت رها میبخشد .در روش کلاسیک پانسمان زخم باید با گاز مرطوب پر میشود.زخم ممکن است در روزهای اول ترشح زیادی داشته باشد که غیر طبیعی نبوده و عفونی نیست.اگر داخل زخم با گاز پر نشود ترشحات در این محل جمع شده وبوی بد میگیرد.قبل از انجام پانسمان بیمار میتواند حمام کرده و داخل زخم را شستشو کند یا در لگن اب گرم ونمک یا کمی بتادین بنشیند.در این روش بعد از ۳-۲ ماه زخم ترمیم خواهد شد،تمام این روشها کلاسیک است ولی من برای پانسمان روشی دیگر را انجام میدهم .امروزه از مواد دیگری برای شستشو و همچنین رشد زیاد تر بافت استفاده میشود .جراحی به روش بسته:در این روش بعد از خارج کردن کیست،زخم به روشهای مختلف بسته میشود .بسته به نظر جراح میتوان از درن برای خارج کردن ترشحات استفاده کرد.بخیه ها ۱۴-۱۰ روز بعد خارج میشود.بستن زخم بوسیله فلپ بطور اصلی در کیست های عود کرده یا دچار عارضه انجام میشود.این روش اسکار را کمتر کرده و باعث مسطح تر شدن فاصله ی بین دو باتک و کمتر شدن عود میشود.ولی اثرات پوستی بیشتر روی بدن بیمار گذاشته میشود و این روش در خانمها پسندیده نیست .مراقبت های بعد از عمل:باید حداقل دو بار در روز پانسمان صورت گیرد و داخل زخم با سرم و مواد دیگری که باعث رشد بیشتر بافتهای ان ناحیه شود استفاده کرد و این جانب ان مواد و کارها را به بیمارانم اموزش خواهم داد و یکی از نزدیکانش را مامور انجام پانسمان خواهم کرد.که دیگر جای نگرانی ندارد .در روش جراحی به روش بسته:بیمار در روزهای اولیه پانسمان دارد.گاهی پزشک مربوطه برای بیمار درن (درن یک لوله لاستیکی و یا پارچه ای است )برای تخلیه ترشحات میگذارد که پس از کاهش ترشحات میتوان ان را خارج کرد.بسیاری با گذاشتن درن موافق نیستند زیرا همان گونه که درن ترشحات درونی را خارج میکند میتواند الودگی بیرونی را هم به داخل هدایت کند (به علت نزدیکی این ناحیه به مقعد ) به همین علت باید مراقب بود که زخم الوده نشود و شاید بهتر است از درن استفاده نشود .معمولا بخیه ها بعد از 10 تا 14 روز خارج میشود.نکته مهم در هردو روش این است که شخص باید بعد از عمل از تجمع ورشد مو در این ناحیه جلوگیری کند و بهتر است مرتب ناحیه تراشیده شود . گاهی اوقات جراح موهای لبه زخم را میسوزاند تا از رشد موها به داخل جلوگیری کند البته محل ورود مو به زخم مشخص نیست و شاید تراشیدن ناحیه بهترین کار برای جلوگیری از ورود مو به داخل بدن باشد .عوارض بعد از عمل جراحی:•عفونت زخم"ترمیم ضعیف زخم"عود• پیش اگهی کیست موییدر صورت درمان نادرست و ناقص حدود 50 درصد بیماران ممکن است عود را تجربه کنند اما پیش اگهی طولانی مدت عالی است.در موارد نادر ممکن است کانسر رشد کند و پیش اگهی را تغییر دهد.مرگ ومیر از کیست مویی بی نهایت نادر است.کاربرد لیزر در کیست مویی:۱- استفاده از لیزر برای از بین بردن موهای زاید:لیزر های مختلفی با طول موجهای گوناگون برای ازبین بردن موهای زائد استفاده میشوند.موهای مشکی وضخیم به این لیزرها خیلی خوب جواب میدهندو برعکس موهای بور و کرکی و کم رنگ به لیزر خوب جواب نمیدهند .بیمار باید بعد از عمل نظافت این ناحیه را رعایت کرده و از رشد موهای زائد در این ناحیه جلوگیری کند.نواحی یک تا دوسانتیمتر اطراف محل عمل شده وقسمت تحتانی تا ناحیه مقعد باید بطور مرتب از نظر رشد موهای زائد بررسی شده وتمیز شود.۲- استفاده از دیود در درمان کیست مویی {در مراحل اولیه بیماری میتوان با فیبر دیود وارد کیست شده وجداره ی کیست را از بین برد،در این صورت نیاز به جراحی نیست}البته در این مرحله علائم در حداقل ظاهر شده و یا بیماری بدون علائم است انی جانب با این روش موافق نیستم و انرا کاری غیر علمی میدانم زیرا باید کیست کاملا و بدون جا گذاشتن قسمتی از کیست خارج شود . در بعضی از کلینکها روشی خاص برای درمان کیست موئی بکار میرود که اتفاقا بیمار هم در ابتدا بسیار راضی به نظر میرسد ولی پس از چندی مجددا عود میکند ولی متاسفانه انجام میشود و بیمار پس از مدتی مجددا با علائم عود بیماری وسیع تر شدن بیماری مراجعه میکند ولی این بار بعلت چسبندگی بافتی براحتی مرتبه اول بافت کیستیک جدا نمیشود .۳- استفاده از لیزر دی اگسید کربن برای برداشتن کامل ضایعه در مراحل پیشرفته کیست مویی:با این لیزر میتوان بافت حاوی کیست را بطور کامل برداشت.این روش درعمل کیست مویی وسیع؛کیست مویی با سینوس های متعدد و کیست مویی عارضه دار استفاده میشود.محاسن استفاده از این لیزر در عمل کیست مویی شامل:- به علت بسته شدن عروق کوچک توسط لیزر خونریزی حین عمل کیست مویی به حداقل میرسد- لیزر عصب های قطع شده ی حین برش جراحی را ترمیم میکند و به همین علت درد بعد از عمل کیست مویی کاهش میابد.و از همه مهمتر اینکه لیزر دی اگسید کربن هنگامی که به بستر زخم تابانده میشود باعث از بین رفتن ریشه های باقیمانده احتمالی حین عمل کیست مویی میشود.۴- استفاده از لیزر درمانی بعد از عمل برای سرعت بخشیدن به ترمیم زخمسرطان پروستاتسرطان پروستات:سرطان پروستات پنجمین سرطان شایع در سراسر جهان و دومین سرطان شایع در مردان است.میزان موارد جدید سرطان پروستات در کشورهای پیشرفته 19% و در کشورهای در حال پیشرفت حدود 5% می باشد.سرطان پروستات کمترین میزان بروز را در آسیا و بالاترین میزان بروز را در آمریکای شمالی و کشورهای اسکاندیناوی (سوئد، نروژ، دانمارک )بویژه در نژاد آفریقایی-آمریکایی دارد.امروزه دانشمندان پی برده اند که اگرچه تفاوت های جزیی در بین جمعیت ها و نژادهای مختلف و تاثیر ژنتیک در شیوع سرطان پروستات وجود دارد ولی مهم است که بدانیم مواردی که در بروز سرطان پروستات می توانند نقش قابل توجهی داشته باشند شامل موارد زیر می باشد:در معرض آلودگی های زیست محیطی قرار گرفتنرژیم غذاییشیوه زندگینگرش افراد نسبت به مراقبت های بهداشتیسن تشخیص سرطان پروستات:سرطان پروستات ندرتا در سنین زیر 50 سال رخ می دهد، و فقط 2% همه موارد سرطان پروستات را افراد زیر 50سال تشکیل می دهند. میانگین سنی تشخیص سرطان پروستات 68 سال می باشد و 63% موارد بعد از سن 65 سالگی تشخیص داده می شوند.PSA: آنتی ژن اختصاصی پروستات که در خون اندازه گیری می شود و در تشخیص و پیگیری درمان سرطان پروستات استفاده زیادی دارد. پیدایش PSA باعث شده است تا در سال های اخیر سرطان پروستات زودتر (در سنین پائین تر) و در مراحل اولیه تومور قبل از این که گسترش یابد تشخیص داده شود.عوامل خطر ساز برای بروز سرطان پروستات:ژنتیک و ابتلا به سرطان پروستات در خانواده و بستگان نسبی: ریسک نسبی سرطان پروستات در افرادی که در خانواده و/یا خویشاوندان نسبی فرد مبتلا به سرطان دارند افزایش می یابد. این افزایش ریسک بسته به تعداد اعضای خویشاوند مبتلا به سرطان پروستات، درجه خویشاوندی افراد مبتلا و سنی که در آن به سرطان مبتلا شده اند متفاوت می باشد.التهاب، عفونت، و استعداد ژنتیکی: التهابات مزمن ممکن است با سرطان پروستات مرتبط باشد. در دو متاآنالیز که 32 مقاله را بررسی کرده، ارتباط معنی داری بین سرطان پروستات و بیماری های عفونی انتقال یابنده از طریق روابط جنسی وجود داشت. اگر چه نتایج مطالعات جدید نتایج مختلفی را در خصوص ارتباط بین عفونت و سرطان پروستات نشان می دهد.ویتامین D: شواهد نشان می دهد که بین کمبود ویتامین D و خطر بروز سرطان پروستات ارتباط ضعیفی وجود دارد.وازکتومی: اکثر مطالعات رابطه قانع کننده ای را بین وازکتومی و سرطان پروستات نشان ندادند.سیگار کشیدن: سیگار می توان عامل خطری برای بروز سرطان پروستات باشد.چربی رژیم غذایی: مطالعات ارتباط ضعیفی بین مصرف چربی و خطر سرطان پروستات نشان می دهد.چاقی: چاقی که بصورت شاخص توده بدن (BMI) اندازه گیری می شود با خطر نوع بدخیم تر سرطان پروستات ارتباط دارد.چه موادی در رژیم غذایی در پیشگیری از سرطان پروستات مؤثر است:سلنیوم: سلنیوم (SE) یک عنصر کمیاب ضروری است که به دو فرم آلی و معدنی وجود دارد. فرم آلی آن عمدتا در غلات، ماهی، گوشت، مرغ، تخم مرغ، و محصولات لبنی یافت می شود و از طریق مصارف گیاهی نیز وارد زنجیره غذایی می شود. تنوع جغرافیایی سلنیوم در مواد غذایی مربوط به خاک محلی هر منطقه می باشد. مصرف مداوم و کافی سلنیوم تا 65% از بروز سرطان پروستات می کاهد.ویتامین E: مصرف ویتامین E تا 32% از بروز سرطان پروستات می کاهد.سویالیکوپن: که در گوجه فرنگی و محصلات آن مثل رب یا سس قرمز وجود دارد و در دیگر میوه و سبزجات قرمز وجود دارد.چای سبزاستاتین ها: شامل داروهای کاهش دهنده کلسترول خون هستند مثل آترواستاتین و لووستاتین.فیناستراید: دارویی است که در درمان بزرگی خوش خیم پروستات استفاده می شود.لازم به یاد آوری است که نقش هر یک از هفت مورد فوق در پیشگیری از سرطان پروستات در مورد توافق همه نبود و موافق و مخالف های خود را دارد. + نوشته شده در ساعت 16:10 توسط ebrahim hassani | هیدروسل Hydrocele هیدروسل به تجمع مایع در کیسه ای که در اطراف بیضه وجود دارد گفته می شود و معمولا در یک طرف بوجود می آید اما گاهی دو طرفه می باشد. هیدروسل در نوزادان شایع است، اما در اکثر موارد در طی سال اول زندگی خودبخود برطرف می شود. همچنین هیدروسل می تواند در بچه بزرگ تر و همچنین در بالغین و افراد بزرگسال نیز دیده شود. هیدروسل معمولا دردناک نیست و خطری برای فرد ایجاد نمی کند مگر آنکه خیلی بزرگ شده و ایجاد سنگینی و احساس ناراحتی در فرد نماید.علت هیدروسل نامعلوم است. در نوزادی ممکن است به دلیل باز ماندن سوراخی بین شکم و کیسه بیضه منجر به بروز هیدروسل شود که در این موارد حجم مایع هیدروسل که از شکم وارد کیسه می شود در طول روز متغییر است. در حالت معمول این سوراخ به هنگام تولد بسته می شود ولی در عده ای سوراخ باز مانده و منجر به بروز هیدروسل می شود. هیدروسل در بزرگسالی می تواند در اثر عفونت بیضه یا اپیدیدیم، التهاب، جراحی در ناحیه کیسه بیضه یا ناحیه کشاله ران، و سرطان بیضه ایجاد شود.هیدروسل علامتی ایجاد نمی کند و بصورت بزرگی کیسه بیضه تظاهر می کند. دیگر علائم احتمالی به صورت درد، احساس سنگینی، تورم، قرمزی پوست کیسه بیضه یا احساس فشار بر روی قاعده آلت تناسلی باشد.تشخیص هیدروسل با معاینه توسط پزشک داده می شود. گاه پزشک با تاباندن نور و عبور نور از کیسه پر از آب اطراف بیضه تشخیص را مسجل می کند. از سونوگرافی نیز برای قطعی کردن تشخیص می توان کمک گرفت.هیدروسل معمولا خطرناک نیست و معمولا زمانی توصیه به درمان می شود که باعث درد یا سنگینی زیاد یا احساس خجالت در فرد به دلیل بزرگی بیش از حد شود. البته هیدروسل نوزادان اگر بعداز یکسالگی باقی بماند با توجه به وجود راه ارتباط بین کیسه بیضه و شکم، توصیه به درمان می شود.درمان هیدروسل جراحی است. کشیدن آب هیدروسل با سوزن هم می تواند باعث عفونت شود و هم اینکه احتمال عود هیدروسل زیاد است لذا توصیه به انجام آن نمی شود + نوشته شده در ساعت 15:45 توسط ebrahim hassani | واریکوسل واریکوسل:تعریف: واریکوسل یعنی گشاد شدن ورودیهای (سیاهرگ ها) بیضه به دلیل برگشت خون وریدی که از بیضه به سمت قلب پیش می رود.واریکوسل شایع ترین عمل جراحی انجام شده برای اصلاح ناباروری مردان است.واریکوسل شایع ترین علت ناباروری اولیه و ثانویه در مردان می باشد. تجمع خون در وریدهای بیضه منجر به افزایش دمای بیضه و سرازیر شدن مواد زائد و سمی از کلیه و غده فوق کلیوی به بیضه و در نتیجه کاهش تولید تستوسترون و اسپرم توسط بیضه می باشد. واریکوسل 90 درصد در سمت چپ ایجاد می شود. 8% موارد دوطرف بوده و 2% موارد فقط در سمت راست بوجود می آید.تشخیص: دقیق ترین راه تشخیص واریکوسل معاینه فرد توسط متخصص ارولوژی می باشد. البته در مواردی که به هر دلیلی شکی در تشخیص وجود داشته باشد می توان از سونوگرافی کالر داپلر استفاده کرد.درمان:درمان واریکوسل دارویی نبوده و فقط از طریق جراحی قابل درمان است. یکی از بهترین روش های جراحی که احتمال عود آن نسبت به دیگر روش ها خیلی کمتر است روش جراحی با میکروسکوپ یا به عبارتی میکروسرجری است درمان واریکوسل شامل بستن وریدهای گشاد شده بیضه می باشد.در موارد زیر توصیه به درمان واریکوسل می شود:در زوج های ناباروری که مرد در معاینه توسط متخصص ارولوژی واریکوسل داشته، زن از نظر باروری طبیعی بوده و یا اگر مشکلی هم دارد با درمان قابل رفع باشد، و در آزمایش منی، اسپرم ها از نظر تعداد، حرکت، شکل و تست های عملکردی غیرطبیعی باشد.احساس درد یا سنگینی در بیضهنوجوانانی که مبتلا به واریکوسل بالینی یک طرفه یا دو طرفه بوده و دچار کاهش رشد کمتر از معمول بیضه در همان سمت شده اند.مردان مجرد مبتلا به واریکوسل بالینی که در آینده قصد ازدواج و بچه دار شدن دارند و در آزمایش منی، اسپرم ها از نظر تعداد، حرکت، شکل و تست های عملکردی غیرطبیعی باشد.میزان بهبودی در کیفیت اسپرم بعد از درمان واریکوسل 51 تا 78 درصد می باشد.میزان وقوع حاملگی خودبخودی بعد از درمان واریکوسل 30 تا 50 درصد می باشد.در مردانی که در آزمایش منی تعداد اسپرم آن ها صفر می باشد و واریکوسل دارند درمان واریکوسل می تواند منجر به پیدایش اسپرم در منی شود + نوشته شده در ساعت 15:36 توسط ebrahim hassani |هیپوسپادیاس Hypospadiasهیپوسپادیاس حالتی است که در آن سوراخ مجرای ادراری (پیشابراه) به جای آنکه در نوک آلت باشد در زیر آلت تناسلی قرار دارد. پیشابراه لوله ای است که ادرار را از مثانه به سمت خارج از بدن تخلیه می کند.ممکن است هنگامی که فرزند شما با هیپوسپادیاس به دنیا می آید دچار استرس شوید. ولیکن هیپوسپادیاس حالتی شایع بوده و منجر به ایجاد مشکلی در مراقبت از فرزند شما نمی شود. در حقیقت، با جراحی می توان ظاهر طبیعی را به آلت فرزند شما برگرداند. با درمان موفقیت آمیز هیپوسپادیاس، بیشتر مردان در نهایت می توانند عملکرد جنسی نرمالی در دوره بلوغ داشته باشد.علائم:علائم هیپوسپادیاس شامل موارد زیر است:وجود سوراخ پیشابراه در زیر آلت تناسلی که می تواند در هر نقطه ای در حد فاصل زیر سرآلت تا مقعد باشد.انحنای به سمت پائین آلت بویژه هنگام نعوظ که به آن کوردی (chordee) می گویندنقص در پوست ختنه گاه بطوریکه بخش جلویی پوست ختنه گاه وجود نداشته و فقط در قسمت پشتی سر آلت پوست ختنه گاه به صورت کلاهکی قرار دارد.پاشیده شدن ادرار حین ادرار کرداکثر شیرخواران مبتلا به هیپوسپادیاس خیلی زود پس از تولد در حالی که هنوز در بیمارستان تشخیص داده می شود. با این حال، این امکان وجود دارد که هیپوسپادیاس با شدت کمتر از نظر دور بماند. اگر شما متوجه پائین تر بودن سوراخ پیشابراه پسر خود نسبت به نوک آلت تناسلی مرد شده اید حتما با ارولوژیست تماس بگیرید، پوست ختنه گاه طور کامل توسعه یافته نیست و یا آلت تناسلی به سمت پائین انحنا دارد.علل هیپوسپادیاس:هیپوسپادیاس یک نقص مادرزادی است. دلیل دقیق آن نا مشخص است ولی در بعضی موارد ارثی است.از آنجایی که هورمون ها در شکل گیری پیشابراه و پوست ختنه گاه در هنگام رشد و نمو آلت تناسلی نقش دارند لذا عملکرد نامناسب هورمون ها در دوران بارداری را در بروز این بیماری دخیل می دانند.عواملی که احتمال بروز هیپوسپادیاس را افزایش می دهند:این حالت در شیرخوارانی که در خانواده شان سابقه هیپوسپادیاس وجود دارد شایع تر است.در بعضی مطالعات مطرح شده است که خطر بروز هیپوسپادیاس در حاملگی های مادران با سن بالا و در فرزند پسر مادرانی که به روش IVF باردار می شوند بشتر است. ارتباط هیپوسپادیاس با IVF ممکن است به دلیل تجویز هورمون پروژسترون یا پروژستین به مادران در طی فرآیند IVF باشد. اگرچه بعضی مطالعات ارتباط بین هیپوسپادیاس IVFرا تائید نمی کنند اما ارتباطی بین هیپوسپادیاس و حشره کش پیدا کرده اند.درمان:درمان این حالت جراحی است. درمان بیشتر درکسانی توصیه می شود که به نوع شدید هیپوسپادیاس مبتلا بوده و یا همراه با انحنای شدید می باشند به طوریکه مانع فعالیت جنسی یا مانع باروری می شود. البته برای همه انواع هیپوسپادیاس با هر میزان درجه ای توصیه به جراحی می شود.بهترین زمان درمان و جراحی را 12 ماهگی می دانند گرچه بعد از این زمان هم می شود درمان کرد. + نوشته شده در ساعت 15:29 توسط ebrahim hassani |سیستوسکوپی چیست آیا تا به حال شما و یا اطرافیانتان برای تشخیص و یا درمان مشکلات مثانه و مجرا، پیشنهاد سیستوسکوپی شده است؟از سیستوسکوپی چه می دانید؟تعریف: سیستوسکوپی متشکل در دو کلمه Cystoبه معنای مثان ه و Copyبه معنای دیدن می باشد.موارد کاربرد سبستوسکوپی:1-تشخیص مشکلات و بیماریهای مثانهمانند:تومورها، سنگ، دیورتیکول، التهاب (بخصوص در تشخیص سیستیت بینابینی) خونریزی های مثانه، پارگی، فیستول (راه یافتن مثانه به بافتهای اطراف مثل روده، رحم و…)2-تشخیص مشکلات مجرا یا پیشابراه مانند:تنگی مجرا، دیورتیکول مجرا، در تشخیص بی اختیاری ادرار، تومور، سنگ3-تشخیص بیماریهای پروستات، بزرگی پروستاتو فشار آن بر مجرا و انسداد مجرا4-درمان بیماریهایی چون، تنگی مجرا، خارج کردن سنگ های کوچک مثانه مجرا، تزریق دارو در مثانه عصبی و سیستیت بینابینی5-بررسی سلامت مثانه در زمان جراحی های لگنی مانند جراحی های رحم،درمان بی اختیاری ادراری، روده ای6-نمونه برداری از مثانه و مجرا7-خارج کردن لوله دابل جی یا لوله های حالب بعد از انجام عمل جراحی قبلی.طریقه انجام سیستوسکوپی  + نوشته شده در ساعت 15:15 توسط ebrahim hassani |چگونه و به چه روش‌هایی سنگ شکنی انجام می‌گردد؟دو نوع سنگ شکنی خارج بدنی و سنگ شکنی آندوسکوپیک وجود دارد.ESWL یا سنگ شکنی خارج بدنی بدون نیاز به بیهوشی و از طریق امواج ضربه ای که به وسیله اولتراسوند و یا امواج الکترومغناطیسی ایجاد می‌گردد. این امواج از طریق پوست به بدن وارد می‌گردد و با تمرکز این امواج به روی سنگ منجر به شکستن سنگ می‌گردد.آیا هر سنگی را با این روش می‌توان شکست؟ خیر سنگ‌های کلیه که سایز کمتر از 3 سانتی‌متر داشته باشند و جنس آن سخت نباشد سنگ مناسب سنگ شکنی با این روش می‌باشد و بهترین سایز 1 CM است. هرچه سایز سنگ بزرگ‌تر و یا جنس آن سخت‌تر باشد شانس شکستن آن کاهش می‌یابد.همچنین محل سنگ در شانس شکستن آن دخالت دارد و اگر سنگ از کلیه خارج شده باشد و در مسیر حالب باشد شانس شکستن آن با روش ESWL کمتر می‌گردد.بعد از شکستن سنگ با ESWL دفع آن از طریق مسیر ادراری صورت می‌گردد که در این زمان، درمان دارویی جهت کمک به دفع سنگ یا حل کردن تکه‌های شکسته شده سنگ کمک کننده است.در صورتیکه سنگ با ESWL نشکست و یا ESWL بعنوان روش انتخابی سنگ شکنی مناسب نباشد اقدام بعدی چیست؟اگر سنگ در مسیر حالب میانی ویا تحتانی باشد یا در مثانه و یا در مجرای ادراری باشد روش سنگ شکنی آندوسکوپیک ادراری (Tul) مناسب است.در این روش با فرستادن آندوسکوپیک مخصوص سیستم ادراری بنام سیستویورتروسکوپ از طریق مجرا به داخل حالب و رسیدن به سنگ به وسیله لیزر و یا روش الکترومغناطیسی و یا اولتراسونیک و یا جدیدترین روش که استفاده از روش مکانیکی پنوماتیک می‌باشد سنگ شکسته خواهد شد و یا تکه‌های سنگ را به وسیله همان یورتروسکوپی خارج می‌کنند و یا اجازه می‌دهند که خرده های سنگ شکسته شده اگر کوچک است خود به خود خارج گردد.به همین روش سنگ‌های مجرای ادراری و سنگ مثانه (اگر خیلی بزرگ نباشد) قابل شکستن و خارج کردن است.سنگ بزرگ کلیه و یا سنگ‌های کوچک‌تر کلیه که با روش ESWL نشکند را می‌توان از طریق عمل PCNL (ایجاد سوراخ در پوست و دسترسی آندوسکوپیک به کلیه) سنگ را شکسته و تکه‌های آن را خارج کرد. در این روش با ایجاد یک سوراخ به سایز حدود cm2-1 در پهلوی بیمار مسیر،از پوست تا کلیه باز شده و نفروسکوپ (آندوسکوپ کلیه) به داخل کلیه حاوی سنگ رانده شده و پس از رسیدن به سنگ اقدام به شکستن سنگ با همان روش‌های توضیح داده شده قبلی شامل لیزر یا پنوماتیک می‌گردد و سپس تکه‌های سنگ از طریق همان سوراخ خارج می‌گردد.جراحی باز چه زمانی در درمان سنگ‌های ادراری کاربرد دارد ؟ امروزه با توجه به روش‌های پیشرفته جدید، جراحی باز جای کمتری در درمان سنگ ادراری دارد و فقط محدود به سنگ‌های بسیار بزرگ مثانه می‌شود و یا در صورتیکه همراه با سنگ کلیه، انسداد یا تنگی مسیر ادراری و یا ناهنجاری خاصی در کلیه و یا حالب باشد که به صورت آندوسکوپیک قابل درمان نباشد و مستلزم جراحی باز باشد فقط در چنین شرایطی هنگام جراحی باز سنگ خارج می‌شود. PCNL چيست؟PCNL يعني خارج کردن سنگ کليه از راه سوراخ کوچک پوست.سنگ کليه يک بيماري شايع دستگاه اداري است. در گذشته تمام موارد سنگهاي بزرگ کليه بروش عمل جراحي بازو با ايجاد شکاف وسيع در ناحيه پهلو يا شکم درمان مي شدند ودر اين روش بيماران تا چند ماه از درد محل برش جراحي و عوارض ناشي از آن مثل فتق محل عمل شکايت داشتند ولي با ابداع روشهايي مثل سنگ شکني با امواج صوتي براي سنگهاي کوچکتر از 2cm وروش pcnl براي سنگهاي بزرگتر از 2cm اکثر سنگهاي کليه را براحتي و بدون شکاف وسيع پهلو مي توان درمان نمود.خلاصه مراحل جراحي PCNL براي جراحي بسته، بيمار به طور کامل بيهوش مي شود، يک برش حدود 2-3 سانتي متر در پشت يا پهلو ايجاد مي گردد واز طريق اين برش يک دوربين وارد کليه شده وسنگ را با سنگ شکن خرد و خارج مي نمايد.قبل از جراحي PCNL _ + نوشته شده در ساعت 14:18 توسط ebrahim hassani |درمان گیاهی بیماری پروستاتداروي گياهي و بزرگي خوش خيم پروستات سابقه درمان بيماري ها با گياهان دارويي به قدمت تاريخ زيست انسان بر روي کره زمين است وانسان به کمک گياهان دارويي خود را درمان کرده و مي کند. انسان تنها با داروهاي شيميايي درمان نمي شود بلکه همه عوامل طبيعي نقش درمان را دارند و دارو نهايتا نقش پيشگيري را در برابر بيماري ها ايفا مي کند. وجود گياهان در طبيعت يکي از نعمتهاي بزرگ الهي محسوب مي شود اين بيماري بر اثر تغييرات هورموني حاصله نظير کم شدن مقدار آندرسترون و يا افزايش مقادير سرمي استروژن، استراديول و آندروژن بوجود مي آيد.برخي داروهاي گياهي در درمان بزرگي خوش خيم پروستات موثرندنقش درماني داروهاي گياهي ازقبيل گزنه، تخم كدو،گندم ،سياه دانه وميوه آلو از مدتها پيش دردرمان بزرگي خوش خيم پروستات به اثبات رسيده است امروزه نيز قرص و كپسول‌هاي تهيه شده از اين داروهاي گياهي در كشورهاي پيشرفته براي درمان بيماري فوق كاربرد دارد.در ايران نيز يكي از داروهاي درماني بيماري مذكور با نام پروستاتان از گياهان تهيه شده است ، علاوه برگياهان ياد شده، نقش درماني برخي گياهان مانند دسته اي از نخل‌ها در آمريكاي‌جنوبي، گل زرد آفريقايي در آفريقا و نيز گياهاني از نژاد كاج و صنوبر در درمان بزرگي خوش خيم پروستات به اثبات رسيده است.اينكه امروزه دو دسته از داروهاي مهم‌شيميايي كه درمان بيماري بزرگي‌خوش‌خيم پروستات به‌كارمي‌روند شامل داروهاي ضد تسترون و داروهاي مهاركننده سمپاتيك هستند ،اين درحاليست كه گياهان نه تنها اين دو خاصيت (ضد تسترون و مهاركننده سمپاتيك) را دارا هستند بلكه خاصيت ضد التهابي و ضد هورمون رشد داشته و داراي استروژن و پروستاگلندين(كه داراي خاصيت ضد التهاب بوده و نقش اساسي در سنتز را برعهده دارد) را دارا هستند.البته افراد نبايد از مصرف داورهاي شيميايي خودداري كرده و تنها به مصرف داروهاي گياهي روي آورند چراكه مقدار موثر موجود در فرآورده هاي گياهي براي قضاوت باليني نتيجه درمان به طور علمي قابل اثبات نيست.شركت‌ها و كارخانه هاي توليد داروهاي گياهي تابع قوانين كنترل دارويي آن كشور نيستند و نيز فروشگاه‌ها منعي براي فروش اينگونه داروها ندارند، اما اين مسئله نبايد موجب عدم‌كنترل داروهاي گياهي توسط مسئولين‌شود و تحقيق درخصوص اين داروها همواره ضروري و لازم است.در پايان مطالعات دقيق با گروه شاهد را در زمينه تاثير داروهاي گياهي در درمان بزرگي خوش‌خيم پروستات ضروري دانسته و افرادي كه بيماري آنها به مرحله جراحي رسيده است بايد تحت عمل قرار گيرند و بدانند كه مصرف داروهاي گياهي وحتي شيميايي در درمان پروستات آنها موثر نخواهد بود.لازم به‌ذكراست؛ بزرگي‌خوش‌خيم‌پروستات منجربه اشكال در تخليه ادرار و احتباس‌ادرار و درنهايت عفونت ادراري و نارسايي‌كليه مي‌شود.در كنار مصرف مواد غذايي مناسب براي پيشگيري از ابتلاء، چنانچه بيماري حاد شود، مي‌توان از گياهان دارويي مفيد براي درمان اختلالات پروستات (به ويژه تورم) بهره جست. از جمله اين گياهان دارويي مي‌توان به نخل اره‌اي ايراني، گزنه، كدوي پوست كاغذي، كتان روغني، شيرين بيان، قارچ گانودرما، جينسينگ آسيايي، تويا، سويا، ادريسي، دم‌اسب، ذرت، شبدر قرمز، چاي سبز، انگور خرس، مِلون تلخ(خربزه وحشي)، بارهنگ(اسفرزه) آبي و خربزه درختي اشاره كرد كه اينك به توضيح آنها مي‌پردازيم:1ـ گزنه (انجره):گياهي گرم و خشك كه عمدتاً از پيكر رويشي آن(ساقه، برگ‌ و ريشه) براي درمان استفاده مي‌شود. به منظور درمان تورم و التهاب پروستات مي‌توان روزي سه نوبت در هر نوبت يك قاشق مرباخوري از پيكر رويشي خشك و خرد شده گزنه را در يك فنجان آب جوش دم كرده، پس از 15 دقيقه ميل نمود. هم‌چنين دم كرده ريشه گزنه نيز در درمان تورم پروستات بسيار مفيد است. 2ـ دانه‌هاي كدوي طبي (كدوي بذر برهنه):اين گياه، بومي ايران نبوده و در طي ساليان گذشته توسط دكتر رضا اميدبيگي وارد كشور گرديده كه در همين جا مي‌بايست از زحمات و خدمات ارزنده ايشان در جهت احياء طب سنتي با استفاده از گياهان دارويي اصلاح شده و كمك به حفظ عرصه‌هاي طبيعي كشور تشكر و قدرداني نمود. قسمت مورد استفاده اين گياه در درمان تورم پروستات و سوزش مجاري ادراري، دانه‌هاي بدون پوست مي‌باشند كه به صورت خام و يا فرآوري شده (روغن حاصل از دانه‌ها) مورد استفاده قرار مي‌گيرند. افراد دچار چنين اختلالاتي مي‌توانند روزي سه نوبت در هر نوبت بين 10 تا 15 عدد از دانه‌ها و يا در صورت دراختيار داشتن روغن آن، روزي سه نوبت در هر نوبت 15 تا 20 قطره از روغن را ميل نمايند. 3ـ نخل اره‌اي ايراني: اين گياه نوعي نخل زينتي است كه عموماً در شرايط آب و هوايي گرم رشد مي‌يابد. قسمت مورد استفاده اين گياه ميوه‌هاي رسيده سياه مايل به آبي است كه پس از خشك شدن استفاده مي‌شود. اين ميوه معمولاً به صورت‌هاي ذيل استفاده مي‌شود:ميوه خام خشك، چاي، پودر ميوه خشك شده، قرص ميوه خشك شده و تنتورهاي مايع.4ـ چاي سبز: اين گياه به لحاظ دارا بودن ماده‌ كوئرسيتين كه يك آنتي اكسيدان بسيار قوي مي‌باشد، در درمان تورم پروستات مفيد است. هم‌چنين به دليل خاصيت ضد باكتريايي اين ماده، از چاي سبز در درمان التهاب پروستات نيز استفاده فراواني مي‌شود. جهت مصرف مي‌توان روزانه سه نوبت، هر نوبت يك قاشق مرباخوري از چاي سبز را در يك ليوان آب جوش دم كرده، پس از 15 دقيقه ميل نمود. 5ـ كتان روغن:قسمت مورد استفاده اين گياه، دانه‌هاي آسياب شده آن و يا روغن استخراج شده از دانه‌ها مي‌باشد. لازم به ذكر است دانه‌هاي كتان داراي طبيعت گرم و تر مي‌‌باشند. جهت مصرف مي‌توان روزانه سه نوبت هر نوبت يك قاشق مرباخوري از پودر كتان و يا يك قاشق چاي‌خوري روغن دانه‌ها را مصرف نمود. 6ـ شبدر قرمز: داراي طبيعتي گرم و تر بوده و اندام مصرفي آن گل‌ها مي‌باشند. مصرف سه نوبت در روز از دم كرده يك قاشق مرباخوري از گل‌هاي خشك شده آن و ميل نمودن آن پس از 15 دقيقه مي‌تواند براي درمان تورم پروستات مفيد باشد. 7ـ دم اسب:گياهي است كه در نواحي معتدل و مرطوب جهان يافت مي‌گردد. طبيعت اين گياه سرد و خشك است و اندام مصرفي آن پيكر رويشي گياه مي‌باشد. به لحاظ وجود ماده سيليكا دراين گياه، مصرف آن مي‌تواند التهاب‌هاي پروستات و مشكلات ادراري را به حداقل برساند. مصرف روزانه دو گرم از پودر گياه خشك شده دم اسب براي درمان التهاب پروستات توصيه شده است. مصرف بيشتر آن عوارضي نظير افزايش فشارخون را به دنبال خواهد داشت. 8- شيرين بيان: گياهي است با طبيعت گرم و خشك كه ريشه و ريزوم‌ها، اندام دارويي آن محسوب مي‌شوند. اگر چه كاربرد اصلي اين گياه، درمان اختلالات مربوط به سيستم گوارش نظير زخم معده، زخم روده، زخم اثني عشر و ورم معده و روده مي‌باشد، اما در درمان تورم پروستات نيز مفيد است. مصرف روزانه سه نوبت دم كرده پودر ريشه شيرين بيان، هر نوبت يك قاشق چاي‌خوري در يك ليوان آب جوش و پس از 15 دقيقه ميل نمودن، جهت درمان بسيار مؤثر مي‌باشد. درصورت موجود نبودن پودر مي‌توان از جوشانده ريشه‌هاي خرد شده استفاده نمود.آنژیوگرافی روشی بسیار دقیق برای بررسی رگ ‌های کرونری قلب است. این روش بر خلاف اکوکاردیوگرافی و نوار قلب که در مطب قابل انجام است، حتما باید در بیمارستان و در بخش قلب با امکانات خاص انجام شود. از طرفی این روش با زحمت مختصری برای بیمار همراه برای انجام آنژیوگرافی در محل کشاله ران یک سوراخ کوچک ایجاد می ‌شود، سپس کاتتر که لوله‌ ای بلند، باریک و توخالی است را به داخل رگ رانده و از آن جا به داخل قلب و رگ‌ های کرونر می فرستند. پس از این ‌که نوک کاتتر به داخل رگ کرونری فرستاده شد ماده ‌ای حاوی یُد که ماده حاجب نامیده می ‌شود تزریق می ‌شود و تصویر رگ‌ ها نمایان می ‌شود.نقطه قوت این روش ایجاد تصویر مستقیم از رگ ‌های قلب و تعیین درصد تنگی آن ها به طور نسبتا دقیق حُسن دوم این روش این است که در صورت وجود تنگی شدید رگ‌ های کرونری در همان زمان می توان درمان، شامل بالن زدن یا استنت ‌گذاری، را انجام داد.معمولا قبل از هر گونه عمل باز یا بسته روی رگ ‌های کرونری ابتدا باید با آنژیوگرافی آناتومی رگ‌ ها و محل دقیق تنگی را مشخص کرد.کاربرد دیگر آنژیوگرافی در بیمارانی است که مشکوک به تنگی رگ‌ های کرونری هستند، ولی نتایج تست ورزش،اکوکاردیوگرافی، نوار قلب و دیگر تست ‌ها، تشخیص قانع‌ کننده‌ ای را مطرح نکرده است.تزریق موادی که دارای ایزوتوپ‌ های ناپایدار هستند و اشعه گاما ساطع می ‌کنند یکی از راه‌ های تصویربرداری از قلب است.از این روش می ‌توان برای بررسی تنگی رگ ‌های کرونری و یافتن مناطقی از قلب که تحت استرس، دچار کمبود خون و اکسیژن می ‌شوند، استفاده کرد.بعد از تزریق موادی مثل تالیوم یا تکنزیوم ابتدا در حال استراحت تصویر قلب بیمار به وسیله دوربین گاما مشخص می ‌شود، سپس بیمار ورزش می ‌کند و با حداکثر فعالیت ورزشی جریان خون قلب تا 5 برابر افزوده می ‌شود، در این حال اگر یک یا چند ‌شاخه از رگ ‌های کرونر دچار تنگی باشد به آن قسمت‌ های قلب به اندازه بقیه جاها خون نمی‌ رسد و تصویر آن قسمت ‌ها کم رنگ ‌تر خواهد بود، به این ترتیب تنگی رگ ‌های قلبی مشخص خواهد شد.كاربرد كاربرد معمول آنژيوگرافي شامل بررسي مشكلات اكتسابي (تنگي عروق كرونر)، تاييد ناهنجاري‌هاي مادرزادي قلب (سوراخ‌هاي داخل قلب يا تنگي دريچه‌ها) و... است. در صورت وجود شواهدي دال بر تنگي رگ‌ها يا مشكلات ساختماني قلب معمولا متخصص قلب انجام عمل آنژيوگرافي را به فرد بیمار توصيه مي‌كند و معمولا قبل از هر گونه عمل جراحي روي رگ‌هاي كرونري يا اعمال جراحي مرتبط با مشكلات مادرزادي، ابتدا بايد با آنژيوگرافي آناتومي موضع مربوطه را مشخص كرد.در آنژيوگرافي امكان اندازه‌گيري مستقيم فشارهاي داخل قلب، مشاهده عروق كرونر، حفره‌هاي قلبي و عروق بزرگ و... فراهم مي‌شود؛ همچنين اقدامات درماني در آنژيوگرافي نيز امكان‌پذير بوده كه از جمله آنها آنژيوپلاستي به معني باز كردن يا ترميم رگ است.در اين روش رگ مسدود توسط بادكنكي به نام بالون، متسع و چند ثانيه در اين حالت نگه داشته مي‌شود تا رگ باز شود؛ گاهي نيز براي جلوگيري از انسداد مجدد وسيله فنرمانندي به نام استنت داخل رگ مسدود قرار داده مي‌شود. + نوشته شده در ساعت 14:9 توسط ebrahim hassani |چه مواقعی مادر بایدسزارین شود؟  برخی مواقع برای حفظ سلامت مادر وکودک، سزارین بهتراز زایمان طبیعی است.هنگامی که موقع زایمان، مشکلات غیرمنتظره ای رخ دهند، پزشک ازطریق سزارین کودک را به دنیا می آورد.سزارین یک عمل جراحی برای به دنیاآوردن نوزاد می باشد. در این روش، نوزاد از شکم مادر بیرون آورده می شود.در این عمل جراحی دو برش ایجاد میشود: برش اول، روی شکم مادر و برش دوم، روی رحم مادر می باشد.مدت زمان بهبودی مادر در عمل سزارین،بیشتر از زایمان طبیعی می باشد.برخی مواقع برای حفظ سلامت مادر و کودک،سزارین بهتر از زایمان طبیعی است.هنگامی که موقع زایمان، مشکلات غیرمنتظره ای رخدهند، پزشک از طریق سزارین کودک را به دنیا می آورد.این مشکلات عبارتند از:1- مادر، بیماری خاصیداشته باشد.اگر مادر یک بیماری خاص داشته باشد،مثل: بیماری قلبی، فشارخون بالا و یا عفونتی که ممکن است در حین زایمان به نوزادمنتقل شود مانند عفونت ایدز، در این صورت باید سزارین انجام شود.2- نوزاد مشکل خاصی داشتهباشد.برخی مواقع، برای کودکان دارای شرایطخاص از قبیل هیدروسفالی (مایع اضافی در مغز)، سزارین باید انجام شود.3- سر کودک پایین قرارنگیرد.اگر کودک موقع زایمان در یک موقعیتغیرطبیعی قرار بگیرد و به جای سرش، مثلا پا یا باسن او به طرف پایین باشد (بهاصطلاح نچرخد)، در این صورت سزارین بهتر خواهد بود.4- سر نوزاد بیرون نیاید.گاهی اوقات، با وجود انقباضات قوی رحممادر در طی چند ساعت، دهانه رحم به اندازه کافی باز نمی شود و یا سر کودک آنقدربزرگ است که نمی تواند از دهانه رحم عبور کند. در این صورت سزارین بهتر است.5- سلامتی نوزاد در خطرباشد.برخی مواقع نوزاد به اندازه کافیاکسیژن دریافت نمی کند. اگر پزشک تشخیص دهد که اکسیژن مورد نیاز نوزاد موقع زایمانتامین نمی شود و یا ضربان قلب او تغییر کرده است، بهترین کار همان سزارین است.6- مادرانی که چندقلودارند.مواقعی که مادر دوقلو و یا سه قلو ویا چند قلو دارد، یک یا چند نوزاد در موقعیت های غیرطبیعی قرار می گیرند. لذاسزارین لازم می شود.7- مادری که یک بار سزارینشده است.مادری که زایمان فرزند قبلی را بهطریق سزارین انجام داده است، برای فرزند بعدی نیز باید سزارین کند.8- جفت مشکل ساز شود.اگر قبل از زایمان، جفت از رحم جداشود (جدا شدن زودرس جفت) و یا جفت گردن رحم را که در حال باز شدن است، بپوشاند، دراین صورت نیز سزارین بهترین گزینه می باشد.9- بند ناف مشکل ساز شود.اگر بند ناف در طول انقباضات رحم،فشرده شود و یا اگر بند ناف جلوتر از کودک در دهانه رحم قرار گیرد، سزارین لازم میباشد.خطراتی که طی سزارین متوجه نوزاد میشود1- مشکلات تنفسی: نوزادانمتولد شده به طریق سزارین، بیشتر احتمال دارد به تاکی پنه (tachypnea)مبتلا شوند. تاکی پنه یعنی تنفس تندتند. این مشکل تنفسی در طی چند روز اول بعد از تولد نوزاد مشخص می شود.اگر سزارین قبل از هفته 39 بارداری ویا قبل از تکامل ریه های جنین انجام شود، احتمال ابتلای نوزاد به مشکلات تنفسی مثلسندرم زجر تنفسی (respiratorydistress syndrome) افزایش مییابد.2- آسیب های ناشی از جراحی : ممکن است در طی عمل جراحی پوست نوزادبا تیغ جراحی زخم شود، ولی این مورد نادر است.خطراتی که در سزارین متوجه مادر میشود1- التهاب و عفونت لایهداخلی رحم : این وضعیت که به نام آندومتریت خوانده می شود، می تواند تب،ترشحات بد بوی واژن و درد رحم را موجب شود.2- افزایش خونریزی : مادر خون بیشتری را در طی سزارین نسبت به زایمان طبیعی از دستمی دهد.3- عوارض بیهوشی : بیهوشی در سزارین باعث می شود، بسیاری از مادران بعدها ازسردرد شدید شکایت داشته باشند.4- لخته های خونی: بعد ازسزارین، خطر ایجاد لخته های خونی وجود دارد، به خصوص در رگ های پاها یا لگن. اگرلخته خونی به ریه های فرد برود (آمبولی ریه) می تواند خطر مرگ در پی داشته باشد.مادر می تواند با راه رفتن از بروز لخته خونی جلوگیری نماید.5- عفونی شدن زخم جراحی: در محل اطراف برش جراحی، احتمال بروزعفونت وجود دارد.6- آسیب عمل جراحی: این موردنادر است. اما برخی مواقع عمل جراحی در طی سزارین، به اندام های اطراف آسیب میرساند مانند مثانه.7- خطر در بارداری هایبعدی بیشتر است. بعد از سزارین، شما در معرض خطر بالاتری در بارداری های بعدیخواهید بود. از جمله این خطرات، خونریزی و مشکل جفت و پارگی رحم می باشد.قبل از انجام عمل سزارین ...- در ابتدا پزشک جراح با متخصص بی هوشی صحبت می کند.- قبل از سزارین، پزشک از شما آزمایش خون می خواهد.- گاهی اوقات آزمایش آمنیوسنتز انجام می گیرد که در این روشنمونه ای از مایع آمنیوتیک را برمی دارند و آزمایش می کنند. مایع آمنیوتیک، اطرافجنین را در داخل رحم مادر احاطه کرده و از او محافظت می کند. با این روش می توانفهمید که نوزاد آماده تولد است و یا نه. پولیپ روده بزرگ ● شرح بیماری پولیپ روده بزرگ یک‌ رشد خوش‌خیم‌ شبیه‌ یک‌ انگور واقع‌ بر یک‌ ساقه‌ یا به‌ صورت‌ مسطح‌ واقع‌ بر پوشش‌ درونی‌ روده‌ بزرگ‌. پولیپ‌ به‌ صورت‌ منفرد یا گروهی‌ بروز می‌کند. ● علایم‌ شایع‌ ▪ بدون‌ علامت‌ (معمولاً) ▪ خونریزی‌ مقعدی‌ (گاهی‌) ▪ ترشج‌ بلغمی‌ از مقعد (گاهی‌) ▪ کرامپ‌ یا درد شکمی‌ ● علل‌ ▪ ناشناخته‌ ● عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر ▪ سابقه‌ خانوادگی‌ پولیپ‌های‌ روده‌ای‌ ● پیشگیری‌ ▪ در صورت‌ وجود سابقه‌ قبلی‌ پولیپ، بررسی‌ منظم‌ با سیگموییدوسکوپی‌ (روشی‌ برای‌ بررسی‌ راست‌ روده‌ و قسمت‌ تحتانی‌ کولون‌ با یک‌ وسیله‌ نوری‌ با چراغی‌ در نوک‌ آن‌) حداقل‌ سالی‌ یکبار یا بیشتر بنا به‌ تصویه‌ پزشک‌، ضروری‌ است‌. ● عواقب‌ مورد انتظار ▪ معمولاً با جراحی‌ قابل‌ علاج‌ است‌، اگرچه‌ ممکن‌ است‌ عود کند. ● عوارض‌ احتمالی‌ ▪ تغییرات‌ بدخیمی‌ تقریباً در ۱% پولیپ‌ها ● درمان‌ الف) اصول‌ کلی‌ بررسی‌های‌ تشخیصی‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ آزمایش‌های‌ خون‌ و مدفوع‌، سیگموییدوسکوپی (روشی‌ برای‌ بررسی‌ راست‌ روده‌ و قسمت‌ تحتانی‌ کولون با استفاده‌ از یک‌ وسیله‌ بصری‌ با چراغی‌ در نوک‌ آن‌) و کولونوسکوپی‌ (روشی‌ برای‌ تشخیص‌ بیماری‌های‌ کولون‌ با مشاهده‌ داخل‌ کولون‌ از طریق‌ یک‌ کولونوسکوپ‌ قابل‌ انعطاف‌، یک‌ وسیله‌ فیبر نوری با چراغی‌ در نوک‌ آن‌) جراحی‌ معمولاً برای‌ برداشت‌ پولیپ‌ با قراردادن‌ پروکتوسکوپ‌ یا سیگموییدوسکوپ‌ در ناحیه‌ مقعد انجام‌ می‌شود. پولیپ‌ها به‌ وسیله‌ سوزاندن‌ یا جریان‌ برق‌ جدا شده‌ یا تخریب‌ می‌گردند. اگر گزارش‌ آسیب شناسی نشان‌دهنده‌ بدخیم‌ بودن‌ پولیپ‌ باشد، برداشت‌ کامل‌ پولیپ‌ و بافت‌ اطراف‌ ضروری‌ است‌. در مورد پولیپ‌های‌ متعدد، ناحیه‌ درگیر کولون‌ ممکن‌ است‌ از طریق‌ برش‌ جراحی‌ در شکم‌ (لاپاراتومی‌) برداشته‌ شود. ب) داروها ▪ در این‌ اختلال‌ معمولاً دارو نیاز نیست‌. ج) فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری ▪ محدودیتی‌ وجود ندارد. د) رژیم‌ غذایی‌ ▪ رژیم‌ غذایی‌ پرفیبر و کم‌چربی ● درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟ ▪ در صورت‌ دفع‌ ترشح‌ خونی‌ یا بلغمی‌ از مقعد ابتلای‌ سایر اعضای‌ خانواده‌ به‌ پولیپ‌ یا سرطان روده بزرگ. در این‌ شرایط‌ مراجعه‌ دوره‌ای‌ به‌ پزشک‌ جهت‌ معاینه‌ ضروری‌ است‌. ▪ رخداد موارد زیر پس‌ از جراحی‌: الف) افزایش‌ خونریزی‌ مقعدی‌ ب) تب‌، لرز یا درد محل‌ عمل‌؛ این‌ علایم‌ ممکن‌ است‌ نشان‌دهنده‌ عفونت محل‌ باشند. آندوسکوپی آندوسكوپ، وسیله‌ای است كه توسط آن می‌توان درون مری، معده و اثنی‌عشر را مشاهده نمود. آندوسكوپهای اولیه فقط از چند آینه و عدسی ساخته شده بودند اما از ۳۰ سال پیش، آنها جای خود را به دستگاههای حاوی فیبرنوری دادند كه با استفاده از آنها، تصاویر بسیار واضح و روشنی از درون بدن بدست می‌آید. آندوسكوپهای امروزی، بسیار پیشرفته بوده و بنابراین دارای قیمت زیادی هم می‌باشند. آنها دارای دوربین‌های ویدیویی نیز می‌باشند كه تصاویر را می‌توان بطور مستقیم از یك مانیتور (تلویزیون) مشاهده نمود. این آندوسكوپها همچنین دارای لوله‌هایی برای ساكشن یا كشیدن مایع درون معده به خارج، فرستادن هوا به داخل معده و بادكردن آن و عبور دادن وسایل خاصی برای نمونه‌برداری (تكه‌برداری یا بیوپسی) نیز می‌باشند. آزمایش آندوسكوپی، دقیق‌ترین و مفیدترین راه برای بررسی علل مختلف سوءهاضمه می‌باشد. این آزمایش، بهترین راه تشخیص زخم‌ها و سرطان معده بوده و همچنین برای تشخیص عفونت هلیكوباكترپیلوری بسیار مفید میباشد. انجام آندوسكوپی فقط به چند دقیقه وقت نیاز دارد. از آنجایی كه لازم است در هنگام آندوسكوپی، معده شما خالی باشد، اگر قرار است آندوسكوپی در صبح انجام شود، شما باید بعد از اینكه شب قبل از آن شام خوردید، دیگر هیچ چیزی تا هنگام آندوسكوپی نخورید و به صورت ناشتا باشید. اگر هم قرار است آندوسكوپی در بعدازظهر انجام شود، شما باید بعد از اینكه یك صبحانه سبك میل نمودید، دیگر هیچ چیزی تا هنگام آندوسكوپی نخورید. برای انجام آندوسكوپی، شما باید راحت بوده و بر روی سمت چپ خود دراز بكشید. به گلوی شما یك اسپری بی‌حس كننده زده میشود تا چیزی احساس نكنید. همچنین یك قطعه كوچك محافظ در بین دندانهای شما قرار داده میشود. این كار باعث میشود كه دندانهای شما آسیبی نبیند و نیز دندانهای شما هم به آندوسكوپ صدمه نزنند. وقتی كه شما آماده بودید، پزشك، سر آندوسكوپ را روی زبان شما قرار داده و آن را به سمت گلو می‌برد و از شما می‌خواهد كه آن را قورت دهید، با این كار، مری باز شده و آندوسكوپ داخل آن میشود و سپس به سمت پایین و معده می‌رود. در طی این مدت، یك پرستار دایماً مراقب شما خواهد بود و با یك ساكشن (مكننده بزاق شما را كه در دهانتان جمع شده را بیرون می‌كشد (مانند وسیله‌ای كه در دندانپزشكی وجود دارد). وقتی كه سر آندوسكوپ وارد معده شد، از طریق یك لوله كه در آندوسكوپ قرار دارد، معده باد میشود تا مشاهده داخل آن بهتر انجام شود. در صورت مشاهده موارد مشكوك، پزشك ممكن است اقدام به نمونه‌برداری (تكه‌برداری یا بیوپسی) نماید كه این كار، كاملاً بدون درد می‌باشد. وقتی كه كار پزشك تمام شد، آندوسكوپ به بیرون كشیده میشود. در طی انجام آندوسكوپی، اشكالاتی كه ممكن است برای شما ایجاد شوند عبارتند از: احساس فشار در گلو و گاهی اوقات احساس ناراحتی در شكم و آروغ زدن (به خاطر هوایی كه به داخل معده فرستاده میشود). در هنگام داخل كردن نوك آندوسكوپ به سمت گلو، ممكن است شما یكی دوبار آروغ بزنید كه این یك واكنش طبیعی میباشد. + نوشته شده در ساعت 2:3 توسط ebrahim hassani |پریتونیت عفونت ● توضیح کلی پریتونیت عفونت یا التهاب وخیم قسمتی از صفاق (پرده پوشاننده لوله گوارشی ) یا همه آن . ● علایم شایع     آمیبیاز (اسهال‌ خونی‌ آمیبی) ● اطلاعات‌ اولیه‌ آمیبیاز (اسهال‌ خونی‌ آمیبی) عبارت‌ است‌ از یك‌ عفونت‌ انگلی‌ روده‌ بزرگ‌ و گاهی‌ كبد. اسهال‌ آمیبی‌ در تمام‌ دنیا وجود دارد اما در كشورهای‌ در حال‌ توسعه‌ شایع‌تر است‌. بسیاری‌ از افراد، خصوصاً كسانی‌ كه‌ در آب‌ و هوای‌ معتدل‌ زندگی‌ می‌كنند، این‌ انگل‌ را دارند بدون‌ این‌ كه‌ علامتی‌ داشته‌ باشند. علایم‌ وقتی‌ ظاهر می‌شوند كه‌ انگل‌ بافت‌ روده‌ بزرگ‌ را مورد تهاجم‌ قرار دهد. علایم‌ ممكن‌ است‌ خیلی‌ مبهم‌ باشند. ● علایم‌ شایع‌ ▪آمیبیاز ● شرح بیماری آمیبیاز (اسهال‌ خونی‌ آمیبی) عبارت‌ است‌ از یک‌ عفونت انگلی‌ روده‌ بزرگ‌ و گاهی‌ کبد. اسهال‌ آمیبی‌ در تمام‌ دنیا وجود دارد اما در کشورهای‌ در حال‌ توسعه‌ شایع‌تر است‌. بسیاری‌ از افراد، خصوصاً کسانی‌ که‌ در آب‌ و هوای‌ معتدل‌ زندگی‌ می‌کنند، این‌ انگل‌ را دارند بدون‌ این‌ که‌ علامتی‌ داشته‌ باشند. علایم‌ وقتی‌ ظاهر می‌شوند که‌ انگل‌ بافت‌ روده‌ بزرگ‌ را مورد تهاجم‌ قرار دهد. علایم‌ ممکن‌ است‌ خیلی‌ مبهم‌ باشند. ● علایم‌ شایع‌ ۱اختلالات مجاری گوارشی هر كسی در طول عمر خود برای یك بار هم كه شده، دل درد، تهوع یا اسهال را تجربه كرده است اما در میان اختلالات مجاری گوارشی، اختلال در هضم غذا از عمومی‌ترین مشكلات گوارشی افراد جامعه به حساب می‌آید، طوری كه بیش از ۴۰ درصد افراد كشورمان به سوء‌هاضمه دچارند. با خود فكر كنید، چه دلایلی می‌تواند آمار قابل توجه مشكلات گوارشی را به بار آورده باشد.● مضرات خواب بعد از غذا اگر شما هم جزو آن دسته افرادی هستید كه بلافاصله بعد از خوردن غذا می‌خوابند، از این به پس سعی كنید این عادت را كنار بگذارید می‌پرسید چرا؟ شما هم IBS دارید؟ هشتم خرداد، روز جهانی گوارش است و امسال این روز به نام یکی از مشکلات شایع گوارشی، یعنی نشانگان روده تحریک‌پذیر یا IBS نامگذاری شده است. نشانگان روده تحریک‌پذیر یک اختلال شایع گوارشی است که ۱۰تا۲۰ درصد افراد جامعه به آن مبتلا هستند. بر اساس گزارش‌های انجمن جهانی گوارش، به دلیل آگاهی نداشتن مردم و بیماران از IBS این موضوع نه تنها در ایران بلکه در تمام دنیا در حال تبدیل شدن به یک مشکل جهانی است، به نحوی که میلیون‌ها نفر روزانه با مشکلات و علایم ناخوشایند آن دست و پنجه نرم می‌کنند. به این بهانه گفتگویی با دکتر رضا انصاری، فوق تخصص گوارش و عضو هیات علمی مرکز تحقیقات بیماری‌های گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام داده‌ایم که می‌خوانید... + نوشته شده در ساعت 1:52 توسط ebrahim hassani |چه چیزهایی لازم است در مورد نشانگان روده تحریک پذیر بدانم؟ ● نشانگان روده تحریک پذیر چیست؟نشانگان روده تحریک پذیر یا به اختصار IBS مشکلی است که عمدتاً روده بزرگ را تحت تأثیر قرار می دهد. روده بزرگ بخشی از دستگاه گوارش است که مدفوع را ساخته و ذخیره می نماید. کلمه نشانگان سندرم به معنای گروهی از نشانه هاست، سندرم روده تحریک پذیر از جمله نشانگان است چرا که گروهی از نشانه ها را تولید می کند. مثلاً سندرم روده تحریک پذیر باعث گرفتگی، آروق زدن، دفع گاز، اسهال و یبوست می شود. سندرم روده تحریک پذیر یک بیماری نیست. یک مشکل عملکردی است که به این معناست که روده آنطور که باید کارنمی کند. سوزش سر دل، فتق و بیماری برگشت محتویات معده به مری (ریفلاکس) بیماری ریفلاکس زمانی اتفاق می افتد که اسفنکتر تحتانی مری به درستی بسته نمی شود و محتویات معده به مری سر ریز می شود یا ریفلاکس می کند. اسفنکتر تحتانی مری حلقه ای از عضلات در ته مری است که مانند دریچه ای بین مری و معده عمل می نماید. مری غذا را از دهان به معده حمل می کند.زمانی که اسید معده سر ریز شده با آستر مری تماس پیدا می کند باعث احساس سوختن در سینه و گلو به نام سوزش سردل می شود. این مایع حتی ممکن است در عقب دهان حس شود و به آن سوءهاضمه اسید گفته می شود. سوزش سر دل گاهگاهی شایع است ولی لزوماً به علت بیماری ریفلاکس نیست. سوزش سر دلی که بیش از دو بار در هفته اتفاق بیفتد می تواند مطرح کننده بیماری ریفلاکس باشد و در نهایت می تواند به مشکلات سلامتی جدی تری منتهی شود. هر کسی منجمله شیرخواران، کودکان و زنان حامله می توند بیماری ریفلاکس داشته باشد. ‌● نشانه های ریفلاکس چه هستند؟نشانه اصلی سوزش سر دل و سوء هاضمه اسید دائمی است. برخی افراد ریفلاکس بدون سوزش سر دل دارند. در عوض آنها درد در قفسه سینه، خشونت صدا یا مشکلات بلع را تجربه می کنند. ممکن است احساس گیر کردن غذا در گلو داشته باشید مانند اینکه گلویتان مسدود شده. بیماری ریفلاکس می تواند باعث سرفه خشک یا تنفس ناجور هم بشود. ● ریفلاکس در بچه هامطالعات نشان می دهد که ریفلاکس شایع است و می تواند در کودکان و شیرخواران نادیده گرفته شود. این مسئله می تواند باعث استفراغهای مکرر، سرفه و سایر مشکلات تنفسی شود. دستگاه گوارشی نابالغ کودکان معمولاً مقصر است و بچه ها در زمانی که یکساله می شوند مشکلشان بر طرف می گردد. اگر این مشکل مرتب اتفاق می افتد و باعث ناراحتی می شود آن را با پزشک کودکتان در میان بگذارید. پزشک ممکن است راهکارهای ساده ای را برای پیشگیری از ریفلاکس مانند گرفتن آروغ شیرخوار چندین بار حین شیر خوردن یا نگه داشتن شیرخواردر حالت ایستاده به مدت ۳۰ دقیقه توصیه کند.● اگر کودک شما بزرگتر است پزشک ممکن است پرهیز از موارد زیر را توصیه نماید. ▪ نوشابه ای دارای کافئین▪ شکلات و نعنا▪ غذاهای چاشنی دار و معطر مانند پیتزا▪ غذاهای اسیدی مانند پرتقال و گوجه فرنگی▪ غذاهای چرب و سرخ شدهپرهیز از غذا خوردن دو تا ۳ ساعت قبل از خواب نیز می تواند کمک کننده باشد. پزشک ممکن است پیشنهاد کند که کودک در حالیکه سرش بلند شده است بخوابد. اگر این اقدامات کارگرنباشند، پزشک ممکن است توصیه به تجویز دارو برای کودک شما کند و در موارد نادر کودک ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.چه عاملی باعث ریفلاکس می شود؟ هیچکس نمی داند که چرا افراد به ریفلاکس مبتلا می شوند. یک فتق ممکن است همکاری کننده باشد. فتق زمانی اتفاق می افتد که قسمت فوقانی معده ازدیافراگم یا میان پرده (دیواره ماهیچه ای که شکم را از قفسه سینه جدا می کند) بالا می زند. میان پرده ( دیافراگم) به اسفنکتر تحتانی مری کمک می کند که از بالا آمدن اسید به درون مری جلوگیری نماید. زمانی که فتق وجود دارد بالا آمدن اسید راحتتر اتفاق می افتد. فتق از این طریق می تواند باعث ایجاد ریفلاکس شود. فتق می تواند در هر سنی اتفاق بیفتد. بسیاری افراد سالم با لای ۵۰ سال یک فتق کوچک دارند. ● سایر عوامل کمک کننده به ریفلاکس شامل موارد زیر است:▪ استفاده از الکل▪ اضافه وزن▪ حاملگی▪ سیگار کشیدن● بنابراین غذاهای خاصی می توانند با وقوع ریفلاکس مربط باشند شامل:▪ میوه های سیترات دار▪ شوکولات▪ نوشابه های کافئین دار▪ غذاهای ادویه دار▪ غذاهای حاوی مقدار زیاد گوجه فرنگی مثل خوراک لوبیا، سس های گوجه و پیتزا● ریفلاکس چگونه درمان می شود؟اگر سوزش سردل یا یکی دیگر از نشانه ها را برای مدتی دارید باید با یک پزشک مشورت کنید. ممکن است لازم باشد یک متخصص داخلی (پزشک متخصص بیماریهای داخلی) یا یک فوق تخصص گوارش (پزشک متخصص بیماریهای معده و روده) را ببینید. درمان بسته به شدت ریفلاکس شامل یک یا چند تغییرزیر در شیوه زندگی یا دارو یا جراحی است.● تغییرات شیوه زندگی:▪ اگر سیگار می کشید، ترک کنید.▪ الکل مصرف نکنید.▪ در صورت نیاز وزن کم کنید.▪ غذای کمی بخورید.▪ لباسهای آزاد بپوشید.▪ تا سه ساعت بعد از غذا از دراز کشیدن پرهیز کنید.▪ به اندازه ۱۵ تا ۲۰ سانتی متر سر تخت خود را با گذاشتن قطعات چوب زیرپایه ها با لا ببرید. بالش اضافی به تنهایی کمک کننده نیست.● داروهاپزشک ممکن است توصیه به استفاده از داروهای ضد اسید یا استفاده از داروهای متوقف کننده تولید اسید یا داروهای کمک کننده به ماهیچه هایی که معده را تخلیه می کنند، نماید. ● ضد اسیدهاداروهای ضد اسید معمولاً اولین داروهایی هستند که در بیماری ریفلاکس برای از بین بردن سوزش سر دل و سایر نشانه های خفیف ریفلاکس توصیه می شوند. بسیاری از انواع موجود در بازار ترکیبات متفاوتی از سه نمک را به عنوان پایه استفاده می کنند که عبارتند از: منیزیوم، کلسیم، و آلومینیوم با یونهای هیدروکسید یا بیکربنات. به هر حال ضد اسیدها عوارضی دارند. نمکهای منیزیوم می توانند منجر به اسهال شوند و نمکهای آلومینیوم منجر به یبوست می شوند. نمکهای آلومینیوم و منیزیوم غالباً در ترکیب با یک محصول دیگر برای متعادل کردن این اثرات استفاده می شوند. ضد اسیدهای کربنات کلسیم هم می توانند به عنوان منبع مکمل کلسیم استفاده شوند. اینها نیز می توانند باعث یبوست شوند.عوامل کف کننده. برای پوشش دادن محتویات معده شما برای پیشگیری از ریفلاکس استفاده می شوند. این داروها به افرادی که آسیبی در ناحیه مری خود ندارند کمک می کنند. مسدود کننده های گیرنده اچ ۲ . این داروها بر تولید اسید اثر می گذارند. این داروها در مدت کوتاهی ایجاد راحتی می کنند ولی نباید به مدت طولانی تر از چند هفته استفاده شوند. این داروها در نیمی از افرادی که نشانه های ریفلاکس را دارند موثر هستند. مهار کننده های تولید اسید. این داروها موثرتر از مسدود کننده های گیرنده اچ ۲ هستند و می توانند نشانه ها را تقریباً در تمام افرادی که ریفلاکس دارند مهار کنند. گروه دیگری از داروها که پیش فعال هستند به ماهیچه های اسفنکتر قوت می بخشند و باعث می شوند معده سریعتر تخلیه شود. از آنجا که داروها از طرق مختلفی اثر می کنند. ترکیب داروها می تواند به کنترل نشانه ها کمک نماید. افرادی که بعد از غذا خوردن دچار سوزش سر دل می شوند بهتر است ضد اسید و مسدود کننده گیرنده اچ ۲ استفاده کنندو ضد اسیدها در ابتدا به خنثی کردن اسید معده کمک می کند در حالیکه مسدود کننده گیرنده اچ ۲ بر تولید اسید اثر می گذارد. زمانی که ضد اسید کارش تمام می شود مسدود کننده گیرنده اچ۲ تولید اسید را متوقف می نماید. پزشک بهترین منبع اطلاعاتی برای نحوه استفاده از داروهای ریفلاکس است. ● اگر نشانه ها پایدار بمانند چه؟اگر سوزش سر دل با تغییرات شیوه زندگی بهبودی نیابد ممکن است نیاز به آزمایشات اضافی داشته باشید.عکس رادیوگرافی بلع باریوم از اشعه X برای کمک به تشخیص ناهنجاری هایی مانند فتق و التهاب شدید مری استفاده می کند. در این آزمایش، محلولی را می خورید و سپس عکس اشعه X از شما گرفته می شود. گر چه باریک شدن مری که تنگی خوانده می شود، فتق و سایر مشکلات مشخص می گردند، آزردگی خفیف در این عکس مشخص نمی شود.آندوسکوپی فوقانی دقیق تر ازرادیو گرافی بلع باریوم است و می تواند در بیمارستان یا مطب پزشک انجام شود. دکتر به گلوی شما اسپریی برای بی حس کردنتان می زند و سپس یک لوله پلاستیکی باریک را به نام آندوسکوپ از دهان شما به پایین می لغزاند. یک دوربین کوچک در آندوسکوپ به پزشک اجازه می دهد که سطح مری را ببیند و ناهنجاریها راجستجو کند. اگر نشانه های متوسط تا شدید داشته باشید و این روش آسیب به مری را نشان دهد معمولاً نیازی به آزمایش دیگری برای تأیید ریفلاکس نیست. دکتر ممکن است از انبرکهای کوچکی در آندوسکوپ برای برداشتن قطعات کوچک بافت استفاده کند. نمونه مشاهده شده در زیر میکروسکوپ می تواند آسیب ایجاد شده به وسیله اسید را نشان دهد و سایر مشکلات را در صورتی که موجودات عفونی کننده یا اختلالات رشد وجود نداشته باشند رد نماید. در آزمایش نظارت PH، پزشک یک لوله کوچک را در داخل مری به مدت ۲۴ ساعت قرار می دهد. این لوله زمانی که شما فعالیتهای روزمره خود را انجام می دهید، میزان و مقدار اسیدی را که به مری شما وارد می شود اندازه می گیرد. این آزمایش در افرادی که نشانه های ریفلاکس را دارند ولی آسیب مری ندارند مفید است. در ضمن این روش در تشخیص اینکه آیا نشانه های تنفسی مانند خس خس و سرفه به وسیله ریفلاکس ایجاد شده اند یا خیر کمک کننده می باشد. ● جراحیجراحی زمانی که دارو و تغییر شیوه زندگی موثر نیست انتخاب می شود. جراحی ممکن است یک جایگزین منطقی برای درمان های دارویی دائمی که بعضاً می توانند ناراحت کننده باشند، تلقی شود.● کاشتاخیراً برای افرادی که از جراحی پرهیز می کنند راهی به نام ایمپلنت یا کاشت پیشنهاد شده است. انتریکس محلولی است که اسفنجی شکل می شود و اسفنکتر تحتانی مری را تقویت می کند تا اسید معده را از جریان یافتن به داخل مری نگهداری کند. این ماده در حین آندوسکوپی تزریق می شود. کاشت برای افرادی که ریفلاکس دارند و آنان که به مهار کننده های تولید اسید جواب می دهند مورد موافقت قرار گرفته است. اثرات طولانی مدت کاشت نا شناخته است. ● عوارض طولانی مدت ریفلاکس چه هستند؟گاهی ریفلاکس میتواند باعث بروز عوارض خطرناکی شود. التهاب مری از اسید معده باعث خونریزی یا زخم می شود. به علاوه، جوشگاههای ناشی از آسیب بافتی می تواند مری را تنگ کند و باعث مشکلات بلعی شود. برخی افراد دچار مری بارِت (به کسر «ر») می شوند که در آن شکل و رنگ سلولهای مری غیر طبیعی می شود و در طول زمان تبدیل به سرطان می گردد. در ضمن، مطالعات نشان می دهند که آسم، سرفه مزمن، و تصلب ریه می تواند ناشی از ریفلاکس باشد یا به وسیله آن تشدید شود. ● نکاتی برای به خاطر سپردن:سوزش سر دل که سوءهاضمه اسید هم خوانده می شود، شایعترین نشانه ریفلاکس است. هر کسی که دو بار در هفته یا بیشتر دچار سوزش سر دل می شود ممکن است ریفلاکس داشته باشد. ممکن است ریفلاکس داشته باشید اما سوزش سر دل نداشته باشید. نشانه ها ممکن است شامل صاف کردن زیاده از حد گلو، مشکلات بلع، احساس گیر کردن غذا در گلو، سوزش دهان یا درد در قفسه سینه باشد. در کودکان و شیر خواران، ریفلاکس ممکن است باعث استفراغ مکرر، سرفه و سایر مشکلات تنفسی شود. در بیشتر نوزادان تا سال اول تولد نشانه های ریفلاکس از بین می رود.اگر بیش از دو هفته نیاز به استفاده از ضد اسید داشته باشید باید به یک پزشک مراجعه کنید. بیشتر پزشکان می توانند ریفلاکس را درمان کنند همچنین ممکن است نیاز به مراجعه به یک متخصص داخلی داشته باشید (پزشکی که در طب داخلی تخصص دارد) یا یک فوق تخصص گوارش (پزشکی که بیماریهای معده و روده را درمان می کند)پزشکان معمولاً تغییرات رژیم غذایی و شیوه زندگی را برای برطرف کردن سوزش سر دل توصیه می کنند. بسیاری افراد دچار ریفلاکس به دارو نیز احتیاج دارند. ضمناً جراحی نیز می تواند یک انتخاب باشد. زخم پپتیک زخم پپتیک(زخم معده و دوازدهه)،یک بیماری شایع است که میلیون ها نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند.در دو دههُ اخیر،مطالعات وسیعی در خصوص این بیماری به انجام رسیده است و نقش باکتری هلیکوباکترپیلوری و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی در ایجاد آن به اثبات رسیده است.این یافته ها منجر به تغییرات مهم در روشهای تشخیصی و درمانی شده است.زخم پپتیک یک شکستگی در مخاط به عمق ۳ میلیمتر یا بیشتر است که می تواند مخاط دوازدهه یا معده را درگیر کند.فاکتورهائی که در ایجاد آن دخیل هستند،عبارتند از:▪ + نوشته شده در ساعت 1:40 توسط ebrahim hassani | وقتی روده‌ها از کوره در می‌روند! سندرم روده تحریک‌پذیر، یک اختلال شایع، مزمن و راجعه عملکردی روده‌هاست که با علایمی شامل درد شکم، سوءهاضمه و حرکات غیرعادی روده‌ها که باعث اسهال، یبوست یا دوره‌های متناوب اسهال و یبوست می‌شوند، تشخیص داده می‌شود. با وجود پیشرفت‌های فراوان در تکنیک‌های تشخیص و درمان بیماری‌ها، هنوز هم پزشکان و بیماران از درمان سندرم روده تحریک‌پذیر ناتوان هستند. هدف از درمان سندرم روده تحریک‌پذیر، برطرف‌کردن علایم اصلی گوارش است. در اولویت اول غلبه بر علایمی نظیر درد شکم، سوءهاضمه، اسهال یا یبوست مطرح است و سعی بر آن است که فاکتورهای تشدید‌کننده علایم، تحت کنترل قرار‌گیرند. استراتژی‌های مدیریت این سندرم شامل پیشگیری از بروز علایم با استفاده از عوامل غیر دارویی، درمان مستقیم علایم با تجویز دارو و بهره‌گیری از فلور طبیعی روده است.● پیشگیری با کمک عوامل غیرداروییکلیه بطور معمول در هر فرد سالم دو کلیه وجود دارد که هر یک در یکطرف ستون مهره ها و زیر دنده های تحتانی واقع شده اند. کلیه ها به رنگ قرمز متمایل به قهوه ای بوده و از نظر شکل شبیه لوبیا می باشند. هر کلیه به اندازه مشت بسته فرد است. اکثر اعضائ بدن برای عملکرد مطلوب وابسته به کلیه ها هستند ● وظایف کلیه ها + نوشته شده در ساعت 1:11 توسط ebrahim hassani | با سلام اینجانب ابراهیم حسنی کارشناس اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد سعی کرده مطالب ارزنده ازاتاق عمل ،بیماری ها،وسایل اتاق عمل ومحیط اتاق عمل وپزشکی دراختیار شما بازدید کنندگان گرامی قرار داده باشمنظرات ،انتقادات وپیشنهادات شما عزیزان دربهترشدن این وب به ما کمک می کند .ebrahimhasani64@yahoo.com

TAGS: 

<<< Thank you for your visit >>>

وبلاگ تخصصی اتاق عمل عکس۰۳۶۰_001.jpg

Hot Websites