blog of flux and flow...
Time 2021-11-14 10:12:27Web Name: blog of flux and flow...
WebSite: http://aysem.blogspot.com
ID:232058
Keywords:
of,blog,flux,flow,and,Description:
keywords: description:28/07/2017, Yesil Gazete
İsveç bugünlerdetatilde. Haziranın sonunda başlayıp Ağustos ortasına kadar süren yaz tatilinegirerken herkesin beklentisi siyasi arenada sarsıcı gelişmelerin yaşanmayacağıyönündeydi. Fakat ta Ocak ayından beriyavaş yavaş ortaya çıkmakta olan bir veri güvenliği skandalı beklenmedikşekilde hükümeti sarstı ve iki bakanın istifasına sebep oldu. Transportgatetabiriyle uluslararası medyaya yansıyan skandal sonucunda hükümetin düşüpdüşmeyeceği, ya da erken seçimlere gidilip gidilmeyeceği henüz belli değil.
Fotoğraf: Jessica Gow/TT
Ne olmuştu?
Skandalın patlama noktası
Löfven kartlarını güzel oynuyor
Siyaset bilimciNicholas Aylottun Radio Swedenda yayınlanan analizinde başbakanın tehditaltındaki üç bakandan birisinin yerini değiştirip diğerini de yerinde tutmayaçalışmasından son derece kurnazca bir siyaset olarak bahsediliyor. Bunun sebebi de Löfven'in muhalefet partilerinin blöfünü görmesi ve hemsorumluluğu kabul eden, ve krizi yöneten başbakan olarak ortaya çıkması, hemülkeyi siyasi bir krize sokmayacağını söyleyerek kendi koltuğunu vehükümetini korumayı başarması, hem de muhalefeti zor bir durumda bırakarakistenmeyen iki alternatiften birini seçmeye mecbur bırakması.
Muhalefet Bloğu (Fotograf: Erik Simander/TT)
Yeşillerin Tepkisi
Azınlıkhükümetini oluşturan koalisyonun küçük ortağı Yeşiller Partisinin Essözcüsü veUluslararası Kalkınma İşbirliğinden Sorumlu Devlet Bakanı Isabella Lovin isekonuyla ilgili şöyle bir yorum yaptı: Hükümetin konuyla ilgili sorumlulukalmasını ve izlenilen siyasetin soruşturmaya açılmasını takdir ediyoruz.
"A Hard Rain's A-Gonna Fall"
Oh, where have you been, my blue-eyed son?
And where have you been my darling young one?
I've stumbled on the side of twelve misty mountains
I've walked and I've crawled on six crooked highways
I've stepped in the middle of seven sad forests
I've been out in front of a dozen dead oceans
I've been ten thousand miles in the mouth of a graveyard
And it's a hard, it's a hard, it's a hard, and it's a hard
It's a hard rain's a-gonna fall.
Oh, what did you see, my blue eyed son?
And what did you see, my darling young one?
I saw a newborn baby with wild wolves all around it
I saw a highway of diamonds with nobody on it
I saw a black branch with blood that kept drippin'
I saw a room full of men with their hammers a-bleedin'
I saw a white ladder all covered with water
I saw ten thousand talkers whose tongues were all broken
I saw guns and sharp swords in the hands of young children
And it's a hard, it's a hard, it's a hard, and it's a hard
It's a hard rain's a-gonna fall.
And what did you hear, my blue-eyed son?
And what did you hear, my darling young one?
I heard the sound of a thunder that roared out a warnin'
I heard the roar of a wave that could drown the whole world
I heard one hundred drummers whose hands were a-blazin'
I heard ten thousand whisperin' and nobody listenin'
I heard one person starve, I heard many people laughin'
Heard the song of a poet who died in the gutter
Heard the sound of a clown who cried in the alley
And it's a hard, it's a hard, it's a hard, it's a hard
And it's a hard rain's a-gonna fall.
Oh, what did you meet my blue-eyed son ?
Who did you meet, my darling young one?
I met a young child beside a dead pony
I met a white man who walked a black dog
I met a young woman whose body was burning
I met a young girl, she gave me a rainbow
I met one man who was wounded in love
I met another man who was wounded in hatred
And it's a hard, it's a hard, it's a hard, it's a hard
And it's a hard rain's a-gonna fall.
And what'll you do now, my blue-eyed son?
And what'll you do now my darling young one?
I'm a-goin' back out 'fore the rain starts a-fallin'
I'll walk to the depths of the deepest black forest
Where the people are a many and their hands are all empty
Where the pellets of poison are flooding their waters
Where the home in the valley meets the damp dirty prison
And the executioner's face is always well hidden
Where hunger is ugly, where souls are forgotten
Where black is the color, where none is the number
And I'll tell and speak it and think it and breathe it
And reflect from the mountain so all souls can see it
And I'll stand on the ocean until I start sinkin'
But I'll know my song well before I start singing
And it's a hard, it's a hard, it's a hard, and it's a hard
It's a hard rain's a-gonna fall.10comments Saturday, December 26, 2015 Plastiksiz bir Deniz hayal mi?Bundan yalnızca yirmi sene önce İstanbulun sahillerinde pırıl pırıl bir denizde yüzdüğümüzü hatırlıyor musunuz? İçinde çöp ve poşet olmayan bir deniz hayal edebiliyor musunuz? Bir grup Avrupalı araştırmacının bu hayali gerçekleştirmek üzere başlattıkları CleanSea Projesi,Amsterdamda düzenlenen bir film gösterimiyle bir yandan denizlerdeki plastik kirliliğine dikkat çekiyor,
bir yandan da sorunun çözülmesi için gereken siyasi değişimi başlatmayı amaçlıyor.
2013te denizlerdeki plastik kirliliğini araştırmak için kurulmuş bir konsorsiyum olan CleanSea,Amsterdam EYE Film Enstitüsünde yapılan film gösterisiyle bulgularını ve siyasi önerilerini açıkladı. Dört üniversite, bir sivil toplum örgütü, beş araştırma enstitüsü, ve altı KOBinin Avrupa Birliğinin onbir ülkesi ve sahil belediyeleri ağıyla yaptıkları ortak çalışma yaklaşık dört milyon avrolük bir projenin son aşamasını oluşturuyor. Projenin ayrıca isteyen herkesin görüşlerini bildirebileceği bir paydaş platformu bulunuyor. Avrupa Birliğinin son üç senedir finansman sağladığı projeler arasından başarılı organizasyonuyla sıyrılan CleanSea, deniz ve sahillerdeki plastik konulu araştırmalarında hem doğa bilimlerinden hem de sosyal bilimlerden araştırmacıları biraraya getirerek bilimsel verilerin siyasi kararlara etki etmesini de amaçlıyor.
CleanSea, Avrupanın dört bölgesel denizindeki kirliliği ekonomik, ekolojik, siyasi, ve sosyal açılardan inceliyor.
CleanSea, Avrupanın dört bölgesel denizi (Akdeniz, Karadeniz, Kuzey ve Baltık Denizleri) ve bu denizlerin kıyısında yaşayan toplumlar açısından önemli sonuçlar açıkladı. Her bir bölgesel deniz için bir Eylem Planı hazırlanmasını öngören proje, plastik kirliliğinin etkileri nelerdir ve azaltılması için neler yapılabilir, ekonomik gelişmenin ve kalkınma politikalarının denizler üzerindeki etkisi nedir gibi genel soruların yanı sıra daha önce hiç araştırılmamış iki konuda edinilen yeni bulguları da değerlendiriyor:
1) Plastikle dolu bir denizde yaşayan canlıların hayatı nasıl değişiyor, ve bu canlıları yiyen diğer canlıların (mesela insanların) basına minik plastik parçaları yemekten dolayı neler gelebilir?
2) Deniz kıyısındaki plastikleri temizleme çalışmalarının plastik kirliliği ve denizlerdeki hayata bir faydası var mı?
İlk sorunun cevabı oldukça korkutucu: Projede çalışan denizbilimciler araştırdıkları deniz kabuklularının yüzde seksenbeşinin bünyesinde plastiğe rastlandığını bildiriyor. Deniz kabuklularını yiyen tüm canlıların metabolizması da elbette bu plastiklerden payını alıyor. Üstelik, insanlar yalnızca kabukluları değil, bu kabukluları büyük miktarlarda yiyen başka canlıları da tükettikleri için içinde bulunduğumuz risk usselşekilde artıyor. Diğer yandan, değişik plastiklerin insan sağlığı üzerinde değişik etkileri olabiliyor, ve bu etkilerin içinde kanser oranındaki artış ve özellikle çocuklarda görülen hormonel bozukluklar da var.
İkinci sorunun cevabı ise daha karmaşık: Ekonomik olarak (örneğin turizm üzerindeki olumlu etkisi sebebiyle) pozitif bir etken olarak değerlendirilen sahil temizleme çalışmalarının ekosistem boyutunda ise etkisi çok küçük. Sahil temizleme çalışmaları deniz canlıları üzerinde herhangi bir etkide bulunmamakla birlikte kamuoyunu bilgilendirme çalışmalarını güçlendirip denizle içiçe yaşayan halklarda toplumsal bir bilinç oluşmasını sağlayabiliyor.
Sonuçların yorumlandığı belgeseli önümüzdeki günlerde projenin websitesinde İngilizce olarak seyretmek mümkün: http://www.cleansea-project.eu/drupal/?q=en/film#Sebepler, SonuçlarPlastik kirliliği yalnızca denize dökülen poşetlerden kaynaklanmıyor. Mikro- ve nano-plastiklerin büyük bir bölümü arıtılsa dahi suya karışabilecek kadar küçük boyutta. Dolayısıyla çamaşır deterjanlarından kişisel bakım ürünlerine, sentetik içeren kıyafetlerden gemilerden uçan (ya da atılan) çöplere kadar uzanan bir sebepler listesi çıkartmak mümkün. Küçük parçalara ayrılmış bu plastiklerin insanlar üzerindeki etkisi hala bilinmiyor, ancak beynimizi koruyan en önemli mekanizmalardan olan kan-beyin bariyerini geçebildikleri bulgusu projenin en önemli tespitlerinden biri. Bir başka araştırma ise Kuzey Denizi civarındaki martıların midesinde bulunan plastik miktarını incelemiş: Buna göre bulunan ölü martıların yüzde doksanbeşinin midesinde plastik parçaları bulunmuş, ve bu plastiklerin ortalama otuzbeş farklı kaynak geldiği tespit edilmiş.1
Bu parçacıkların yediğimiz midyelerden tutun da Kuzey Kutbundaki buzlara kadar hızla yayıldığını keşfettiğimize göre neler yapılabileceğini de konuşmak gerekiyor. Denizlere zarar veren üretim ve tüketim süreçlerinin yüzde sekseni tasarım aşamasında önlenebiliyor; dahası bu plastiklerin büyük bir kısmının denizlere karışmasını önlemenin tek yolu kullanımlarının sınırlı tutulması ve yerlerine organik bazlı hammaddeler kullanılması. Geçen sene Ekim ayında projenin ilk bulguları Avrupa Parlamentosuna açıklanırken araştırmacıların önceliklendirdiği konu da tam olarak buydu: Üretim-Tüketim-Atık odaklı lineer ekonomiden döngüsel ekonomiye geçiş.
Gerçek Çözüm Döngüsel Ekonomiye GeçişOrtalama bir Avrupa vatandaşı, yılda yarım ton atık üretiyor. Bu atığın yarısından fazlası yakılmak ya da çöp sahalarına depolanmak suretiyle hem denizlerde hem de karada kirliliğe sebep oluyor. Avrupa Birliğinde tüketilen plastiğin yüzde kırkı ise geri dönüştürülmüyor ve çoğu da bu sahalarda depolanıyor. Gezegenin yüzde yirmibiri plastik çorbası adı verilen mikroplastiklerin suda çözünmesi ile oluşmuş bir örtüyle kaplı, ve son yirmi yılda plastik atıkların oranı yüzde yüzkırkaltı artmış durumda.
Kirliliğin ekonomik maliyeti inanılmaz boyutta: Yalnızca İskandinavyada sahil temizleme çalışmaları senede dört milyar avroya malolurken İngilterede kirliliğin yalnız balıkçılık sektörüne olan zararı senede otuzüç milyon avro civarında. Liberal ekonomistlerin tahminlerinin tersine plastik kirliliğini azaltmanın en hızlı ve etkin yolu ise plastik şişelerin ve poşetlerin belediyeler tarafından yasaklanması. Belediyelerin bunu yapmadığı bazı yerlerde ise dükkanlar benzer kampanyalar başlatmış, ve bu çalışmalar da sınırlı da olsa başarıya ulaşmış. AB içindeki en önemli siyasal doküman Deniz Stratejisi Çerçeve Yönergesi (2008/56/EC) ve bu yönergenin amaçladığı, Avrupa Denizlerinin 2020 yılına kadar kararlaştırılan kriterlere uygun temizlikte olması için yapılan işbirliği çalışmaları.
CleanSea ekonomistleri tüm bu çalışmaların ancak semptomları azaltabildiğine dikkat çekiyorlar. Asıl gereken değişim ise üretimin azaltıldığı, yapılan üretimin ciddiyetle denetlendiği ve doğal hammaddeleri yerinde kullanarak atıklarını da dönüştüren bir ekonomik modele geçiş. Bu model tüketimin de azaltılmasını amaçlıyor: Günümüz tekno-endüstriyel toplumunda neredeyse tamamen kabul görmüş olan kullan-at prensibini kullan-yeniden kullan-tamir et-yeni kullanım alanları bul-doğaya dönüştür mantığı ile değiştirmeyi teklif ediyor. Bu da ekonomik başarının, döngülerin ne kadar az zedelendiği üzerinden tanımlandığı bir felsefeye geçiş demek. İşte döngüsel ekonomi bu.2
Türkiyeye özel mesajProjeyi yöneten Dr. Heather Leslie (Özgür Amsterdam Üniversitesi), Türkiyedeki çevre aktivistlerine özel bir mesaj gönderdi: Akdeniz Eylem Planının, İstanbulda imzalandığını ve kabul edilen ilk bölgesel eylem planı olduğunu hatırlatan Leslie, aynı önemin Karadenize de verilmesi gerektiğini hatırlattı.
Proje kapsamındaki diğer üç denizin eylem planları hazır. Çevresindeki nüfus büyük ölçüde Karadenize bağlı ekonomik aktiviteler içinde olmasına rağmen Karadeniz Eylem Planı halen oluşturulabilmiş değil. Konu önümüzdeki beş sene içinde Karadenizdeki doğal hayatı ve sağlığı olduğu kadar çevresindeki ekonomik sektörlerin karlılığını da etkileyecek diyen Leslie, temiz teknolojileri hedefleyen, öngörülü bir gelişme modeliyle Karadenizdeki kirliliğin büyük ölçüde azaltılabileceğine dikkat çekti.
1 http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0025326X10004017
2İlgilenenler için İngilizce bir TED Talk sunumu şu linkte mevcut: https://www.youtube.com/watch?v=_4iW5-oAefw
4commentsİspanya Seçimlerine dair Üç Kritik SoruGeçen Pazar günkü seçimlerde İspanya halkları millet meclisinde görev alacak 350 milletvekilini ve 266 sandalyeli senatoda görev alacak 208 senatörü seçti. Sandıktan çok partili koalisyon çıkması, beklenen ancak daha önce tecrübe edilmemiş bir durum. Hükümet kurma çalışmalarının sonucu ne olursa olsun İspanyol siyasi sisteminin bir daha asla eskisi gibi olmayacağı kesin.
Bu seçimler neden tarihi?Mariano Rajoy liderliğinde 2011den beri iktidarda olan muhafazakar Halk Partisi (Partido Popular) özellikle neo-liberal kemer sıkma politikaları, Katalanların özyönetim taleplerini müzakere etmeyi reddetmesi, ve yolsuzluk suçlamaları sebebiyle büyük bir oy kaybına uğradı. Oyların yüzde 29unu alarak 123 milletvekili çıkartan Halk Partisi birinci oldu, ancak tek başına hükümet kuracak sandalye sayısına ulaşamadı. Geçen ayki Katalonya yazılarımda anlatmaya çalıştığım gibi, Rajoy özellikle son iki yıldır Katalanlara karşı sert bir tavır takınarak İspanyanın geri kalanındaki oylarını çoğaltmaya çalışmıştı. Görünen o ki İspanyanın diğer halkları bu oyuna gelmedi (ve hatta Katalonyanın geleceğine bölge halkı karar vermeli diyerek Cumhuriyetçi bir hedefte ortaklaşarak İspanyayı yeniden kurmayı hedefleyen Podemos lideri Pablo Iglesiası ödüllendirdi).
Sosyalistler (PSOE) ise ana muhalefet pozisyonunu korumakla birlikte yirmi sandalye kaybederek parti tarihinin en kötü sonucunu aldı. Bu sonucun en önemli sebebi sosyalistlerin uzun zamandır merkeze kayması: İktidar neredeyse kırk senedir bu iki parti arasında paylaşıldığından Sosyalistler de en az Halk Partisi kadar varolan sistemi temsil eder hale geldi. İspanya, Franco diktasını takibeden demokratikleşme sürecinde diktatörlük dönemindeki hak ihlalleri ve usulsüzlüklerle hiç yüzleşmedi ve çoğunluğun kabulünü gören ortak bir tarih söylemi kurmayı başaramadı. Bu yüzden sağ ve sol partiler arasındaki uçurum çok derin: Bir tarafın gurur duyduğu hikaye diğerinin trajedisi; bir tarafın hezimeti diğerinin varoluş sebebi. Dolayısıyla Kuzey Avrupa ülkelerinde kimi zaman tanık olduğumuz, merkez sağ ve merkez solu biraraya getiren büyük koalisyonlardan birinin oluşması ne Halk Partisi ne de Sosyalistler açısından ihtimal dahilinde. Sosyalist Parti kurmaylarından Cesar Luena seçim sonuçlarının hemen ardından Rajoyun olduğu hiçbir koalisyon içinde olmayız dedi. Seçim sonuçlarına göre iki partili başka bir koalisyon formülü de mümkün değil.
En az üç partili bir koalisyon hükümeti kurulması için görüşmeler önümüzdeki iki buçuk ayda gerçekleşecek. Koalisyon görüşmelerinde iki yeni parti kilit rol oynayacak: İlk defa genel seçimlere katılan Podemos (Yapabiliriz) ve Yurttaşlar Hareketi (Ciudadanos) oyların sırasıyla yüzde 21 ve yüzde 14unu alarak büyük bir başarıya imza attı. Bugüne kadar süregelen (iki partili olmasa da) iki parti ağırlıklı sistem net bir şekilde sona erdi. Bu seçimler işte tam da bu yüzden tarihi: Hükümeti kim kurarsa kurşun, büyük partiler iktidarı farklı ideolojik eğilimleri olan en az iki partiyle paylaşmayı, pazarlık yapmayı, ve beraber yönetmeyi öğrenmek zorunda kalacak. Madrid Özerk Üniversitesi Siyaset Bilimi Profesörü Fernando Vallespíne göre her şey liderlerin nasıl davranacağına bağlı. Uzlaşmalar yapılırken katı ve sert tavırlar sergileyenleri halk tercih etmeyecektir. Zira halk siyasi temsilcilerinin ittifak kurabilmelerini istiyor. Seçim sonuçları da bunu gösteriyor. İlginç bir şekilde halkın tercihi Podemos ve Sosyalistlerden oluşacak bir ittifakın olması yönünde.
Halk Partisi kazandı, neden herkes Podemosu konuşuyor?Podemos hem Bask bölgesinde hem Katalonyada birinci partiydi. İglesiasın Katalan sorunu için önerdiği yol haritası önce sağı iktidardan devirmek, ardından anayasa reformu yapmak, sonra cumhuriyet ilan etmek. Bunlardan sonra Katalanlar hâlâ ayrılmak istiyorsa, halkoylaması yapmak. Dolayısıyla Podemosun Katalonyada başarılı olması beklenen bir sonuçtu.
Yine de Podemos'un desteklediği Barcelona en Comu adlı sol siyasi oluşumun adayı Ada Colaunun Barcelona Belediye Başkanı seçilmesi bu başarıyı taçlandıran bir zafer olarak görülebilir. 41 yasındaki Colau, ipotek borçlarını ödeyemedikleri için evlerinden zorla çıkarılan Barselonalıların haklarını korumak için çalışan bir sivil toplum örgütünün kurucularından. Barselona'nın ilk kadın belediye başkanı seçilmesinin arkasında şehir hakları ve yerelden yönetim üzerine kurduğu kampanyanın başarısı yatıyor.
İlk defa genel seçimlere katılan bir partinin bu kadar fazla oy alması alışılmış siyasi dengeleri alt üst etmiş durumda. İki büyük partinin de Podemosun da önümüzdeki günlerde alacakları kararlar yeni normalın ne olacağını belirleyecek. Bir yandan seçimlere hazırlanırken oy toplamak için popülist bir söyleme kayan Podemosun daha radikal bir gündeme dönüş yapması bekleniyor. Diğer yandan yolsuzlukla mücadeleye odaklı seçim vaatleriyle dördüncü parti seçilen Yurttaşlar Harketinin başarısı İspanya halklarının eski dengelerin değişmesini istediğini açıkça gösteriyor.
Yurttaşlar Hareketi dengeleri değiştirebilir mi?İş dünyasının temsilcisi olarak seçimlere giren ancak yolsuzlukla mücadeleyi hedef alan Yurttaşlar hareketi lideri Albert Rivera mecliste 40 sandalye kazanan partisinin herhangi bir koalisyon içinde yer almasına şimdilik sıcak bakmıyor.Rivera Halk Partisinin kuracağı bir azınlık hükümetini dışarıdan destekleyebileceğini açıkladı, ancak Rajoyun bu hükümeti birlikte kurabileceği bir parti olup olmadığını önümüzdeki aylarda yapılacak koalisyon görüşmeleri belirleyecek. Görüşmeler sırasında büyük bir sürpriz olmadığı takdirde ilkbaharda erken genel seçime gidilecek.0commentsMadrid: Bağımsızlık talebi Anayasaya aykırı, kararı Anayasa Mahkemesi verecekKatalonya güncesi 2: (Barselona/Girona/Figueres/Cadaques, Kasım 2015)
Güncenin ilk yazısı:Katalonya güncesi 1: (Barselona/Girona/Figueres/Cadaques, Kasım 2015)
Geçen hafta anlatmaya başladığım Katalonyanın bağımsızlık mücadelesi1 Katalanlar için olduğu kadar İspanyanın geri kalanı için de büyük önem taşıyor: Birincisi federal yapısı farklı özerk bölgelere farklı oranlarda serbesti sağlamaya olanak tanıdığı halde İspanyol hükümetleri genel olarak geçmişle hesaplaşmamak suretiyle, bugünkü Halk Partisi (Partido Popular) iktidarı ise özel olarak Katalanları hoşnutsuz kılmak suretiyle İspanyanın içinde barındırdığı halklara net bir mesaj veriyor. Diğer yandandan Aralık ayında yapılacak olan seçimlerde Başbakan Mariano Rajoy ikinci kez seçilmeye, Sosyalistler (PSOE)hükümeti ondan geri almaya, yeni partiler ise kazanmaya başladıkları siyasi alanı genişletmeye çalışacaklar. Podemos (Yapabiliriz) ve Cs (Ciutadans, yani Yurttaşlar) 2015 eyalet seçimlerinde kazandıkları başarı sonucunda Senatoda zaten temsil ediliyorlar, şimdi Parlamentoya milletvekili sokmaya çalışacaklar. İlk kez katıldıkları seçimlerdeki oy oranları sırasıyla %14 ve %10 olan bu iki parti sistemdeki yerleşik partilerin işlerini giderek güçleştireceğe benziyor. Bu arka plan da Katalan bağımsızlığına Madridin verdiği tepkiyi anlamak açısından büyük önem taşıyor.
Herkes rengini belli etmek zorunda kaldıKasım ayında hararetlenen bağımsızlık tartışmaları İspanyol siyasetçileri ve tüm siyasi partileri konuyla ilgili açıklama yapmaya mecbur bıraktığı için bağımsızlık sürecini başlatmak Katalonya Başkanı Artur Mas açısından akıllıca bir adımdı. Örneğin, Podemos lideri İglesias, belki de en ilgi çeken açılımlarından birini yaparak Bizim amacımız önce sağı iktidardan devirmek, ardından anayasa reformu yapmak, sonra cumhuriyet ilan etmek. Bunlardan sonra Katalanlar hâlâ ayrılmak istiyorsa, halkoylaması yapmak dedi.2 Cumhuriyetin ilan edilmesi Faşist Franco Diktasının açtığı yaraları sarmaya başlayabilir, ve İspanyanın en çok vergi ödeyen, en az devlet yatırımı alan, en zengin bölgesini vergi özerkliğine kavuşturabilir. Tabii herkes Katalan bağımsızlığına bu kadar sempati duymuyor.
Katalanları mutlu ederek İspanyada kalmaya ikna etmek sol partilerin ortak stratejisi gibi görünüyor. Seçimlerden önce Katalan Sosyalistler Halk Partisi, hükümetinin Katalonyada yapmış olduğu bütün değişiklikleri geri alma sözü vermişti. Bu değişiklikler örneğin 2010 yılında iptal edilen vergi özerkliğini Katalanlara geri vermeyi, ve İspanyanın 2008 mali krizinin yükünü azaltmak için esnek iş gücü gibi neo-liberal bir söylem kullanarak yeniden yazdığı iş kanununu iptal etmeyi de kapsıyor. Ancak İspanyol Sosyalistlerin lideri Pedro Sánchez hükümetin Anayasa Mahkemesine gitmesini, hukuki süreci sürdürmesini destekliyor ve insanları kimlikleri arasında seçim yapmaya zorlamanın doğru olmadığını savunuyor. Üstelik, hem Katalan hem de İspanyol Sosyalist Partilerinin önemli isimlerinden eski Savunma Bakanı Carme Chacón da bağımsızlık karşıtı olduğunu saklamayarak Sosyalistlerinin içindeki bölünmüşlüğü gözler önüne serdi. Bağımsızlığa giden sürecin başlatılması yalnızca Katalan halkının değil tüm İspanyanın isteklerine karşı olmanın yanısıra hukuki düzenden kopuşu temsil etmekte diyerek Madridin süreci görmezden gelmeye her türlü hakkının olduğunu iddia etti.
Son zamanlarda desteğini giderek artıran popülist post- milliyetçi Cs de bağımsızlık karşıtı: Podemosun son aylarda kaybettiği oylarının neredeyse tamamını kendine çekmeyi başaran bu parti Katalonyada doğup İspanyanın tamamında örgütlenmeye ancak son yıllarda başladı. Henüz yerleşmiş siyasi yapıların içinde bulunmadıkları için yolsuzluğa bulaşmamış yeni siyasetçileri meclise sokmayı hedefleyen Cs çok net bir parti programına sahip değil. Ancak herkesi kucaklayan söylemi ve karizmatik liderleri sayesinde desteği bir süredir büyüyor ve Katalan bağımsızlığına net bir şekilde karşı çıkıyor. Katalan partiler arasında en belirsiz ve en bağımsızlık karşıtı olanın İspanyada destek bulması gayet normal görünebilir, ancak Cs şehirli, üst-orta sınıf Katalanlar tarafından da destekleniyor.
Hükümet ve Anayasa Mahkemesi bağımsızlığa karşı, ancak tartışma sürüyorMadridde tek başına iktidarda bulunan Halk Partisi, Katalan seçimlerinde altıncı sıraya düştüğü için gücünün sınırları da belli olmuş oldu. Görüştüğüm Katalan bir ekonomist Halk Partisinin bağımsızlığa sert bir tepki vermesinin zorunlu olduğunu söyledi: Katalonya bağımsızlıktan her bahsettiğinde Halk Partisine İspanyanın geri kalanında bir oy kazandırıyor; Rajoy burda kazanmayı zaten beklemiyor. demişti ve bu tahmininde haklı da çıktı. Madrid hükümeti Katalonyanın İspanyadan ayrılmasına hiçbir koşulda izin vermeyeceğini tekrar ederek bağımsızlık çalışmalarının anayasada geçen ulusal birlik ilkesine aykırı olduğunu iddia etti. Rajoy, bunları İspanyanın Katalonyaya en uzak bölgesi olan Salamancada söylerken İspanyanın varolan dengelerini adeta fiziksel olarak korumaya çalışıyordu.
Rajoy hükümeti, 2014 Kasımında Katalonyada yapılması planlanan bağımsızlık konulu halkoylamasını Anayasa Mahkemesine taşıyarak oylamanın geçersiz sayılmasını sağlamıştı. Hatta ardından Masın anayasaya aykırı hareket ettiği gerekçesiyle tutuklanabileceği söylentileri ortaya çıkmıştı. Madrid yine aynı şeyi yapmayı denedi, ancak bu sefer gerek medya da gerekse akademide Konu Anayasa Mahkemesine taşınabilecek önemde mi, yoksa değil mi? konulu ciddi bir tartışma başladı. Otonom Madrid Üniversitesi Anayasa Hukuku Profesörlerinden Antonio Arroyo,El Pais için kaleme aldığı makalede3 bahsi geçen ulusal birlik ilkesinin İspanyanın varlığını sürdürmesine ciddi bir tehdit oluşturan durumlarda geçerli olduğunu, Katalanların bağımsızlık talebinin ise böyle bir tehdit oluşturmadığını iddia etti. Bu görüşe göre hükümet, Anayasa Mahkemesine devletin varlığının tehdit edildiğini kanıtlamakla yükümlü ve aksi takdirde ulusal birlik ilkesi uygulanamaz, çünkü otonom bölgelerden birisinin ayrılması İspanyol devletinin siyasi organlarının hiçbirinin tasfiyesini gerektirmez.
Alman federal hukukunu örnek alarak hazırlanmış olan İspanyol Anayasası hükümete otonom bölgeler üzerinde bir takım yetkiler veriyor: Örneğin eğer bir eyalet hukuka aykırı davranırsa bölgede yönetimi hükümet üstlenebilir, ancak böyle bir durumda dahi İspanyol hukumeti varolan eyalet hükümetini tasfiye edemez, finansmanını kesemez, ya da sorun çözümlendikten sonra eyaleti yönetmeye devam edemez. Bu gibi maddeler İtalyan ve İsviçre Anayasalarında da mevcuttur. Hatta Alman Anayasasında ordunun böyle durumlarda hiçbir şekilde müdahale edemeyeceğinin de altı çizilmiştir. İspanyada ise hükümetin müdahaleye başvurmamasının altında iki hukuki sebep yatıyor: Birincisi, orantılılık esasına göre hiçbir şekilde şiddete başvurmayan bir halka askeri müdahalede bulunmak meşru olmayacağı için; ikincisi de askeri müdahale içinde bulunulan krizi çözmeyeceğinden hükümetin orduyu harekete geçirmek için hukuki bir dayanağı olmadığı için. Bunun yerine Madrid, Anayasa Mahkemesine başvurarak konunun İspanyanın tamamını ilgilendirdiği ve İspanyol Parlamentosunda tartışılması gerektiğine vurgu yapıyor. Ülkenin iyiliği için bütün siyasi ve hukuki mekanizmaları harekete geçirmeye söz veren Rajoy, bağımsızlık yanlılarının sürecin İspanyanın hiçbir kurumundan, özellikle de Anayasa Mahkemesinin kararlarından, etkilenmeyeceği konusunda verdiği kararı da dolayısıyla görmezden geliyor.
Anayasa Mahkemesi ise davayı kabul etmek suretiyle bağımsızlık sürecini hukuken durdurmuş oldu. Katalan hükümeti beklendiği gibi kararı tanımadığını açıkladı. Anayası Mahkemesinin hükümetin önerisi üzerine kabul ettiği 21 ayrılıkçı Katalan lidere kanuna aykırı davranmaları halinde başlarına gelebilecekleri açıklayan kişisel iletiler 15 yıla varan hapis cezalarına dahi değinmekle birlikte bunun gerçekleşeceğini kimse düşünmüyor. Şimdilik herkes mahkemeye sunacakları belgeleri hazırlıyor. Kararın bağımsızlığı onaylamayacağı net olmakla birlikte bunun nasıl gerekçelendirileceği gerek İspanyanın gerekse de Katalonyanın önümüzdeki senelerdeki siyasi sürecini etkileyeceğe benziyor.
Aralığın 20sinde yapılacak olan seçimlere doğru siyasi partilerin bağımsızlık konusundaki söylemlerini tekrar gözden geçireceğim. Şimdilik sizleri ayrılıkçı siyasetin barışçıl bir çerçevede uygulanabileceği ve buna hukuki yollarla karşı çıkmanın da mümkün olduğunu anlatan bu hikayeyle başbaşa bırakıyorum
1 https://yesilgazete.org/blog/2015/11/16/katalonyada-ozyonetim-talebinden-ayrilikci-siyasete-aysem-mert/
2 http://ccaa.elpais.com/ccaa/2015/09/23/catalunya/1443034992_382783.html
(Ceviri: Ahmet Insel https://yesilgazete.org/blog/2015/09/29/katalonyada-secim-sonucu-ortaya-karisik-ahmet-insel/)
3 http://elpais.com/elpais/2015/11/05/opinion/1446727253_643972.html
0commentsKatalonyada özyönetim talebinden ayrılıkçı siyaseteKatalonya güncesi (Barselona/Girona/Figueres/Cadaques, Kasım 2015)
Geçtiğimiz hafta boyunca Katalanlar İspanyayı bir kere daha çalkalamayı başardı. Basında tartışılan neredeyse tek konu Katalan Parlementosunun İspanyadan ayrılma sürecini başlatmak üzerine aldığı karardı. Uzun zamandır planladığım Katalonya seyahati bölgenin bağımsızlık süreciyle ilgili harekete geçmeye karar vermesine denk düşünce, bir kaç yazıyla karmaşık İspanyol siyasetinde bunun ne anlama geldiğini, tarafları, tepkileri, tartışmaları ve muhtemel sonuçları aktarmak istedim.
Katalan Meclisi Süreci BaşlattıÖzetlemek gerekirse, Katalanlar özyönetim taleplerini İspanyadan ayrılık talebine çevirmenin yollarını arıyor. 9 Kasımda Katalan Meclisinde alınan karar bu süreci başlatacak olan süreci başlatmak amaçlıydı. Hayır yanlış okumadınız; başlangıcın başlangıcı derken şunu kastediyorum: Parlementerler katılımcı, açık, birleştirici, ve vatandaşların aktif olarak söz haklarını kullandıkları bir bağımsızlık sürecini başlatmak ve bir Katalan Anayasası yazılması için çalışmalara başlamak konusunda karar aldı. Ancak karar büyük ölçüde sembolik ve Katalonyanın İspanyadan ayrılıp yeni bir cumhuriyet haline gelme ihtimali oldukça az. Nitekim karar ne Katalonya içinde ne de İspanya nin genelinde coşkuyla karşılandı. Dahası Avrupa Birliğinden de beklenen desteği görmedi.
Ne olursa olsun Katalanların 2008den beri sürekli olarak tartıştıkları bağımsızlık süreci artık sonuçlanmak zorunda. Bağımsızlığın en önemli ismi olan Katalonya Başkanı Artur Mas süreci başlatmadığı takdirde bağımsızlık taraftarı koalisyonu birarada tutacak güçte değil. Anayasaya aykırı olacağı uyarılarına aldırmadan tasarıyı oylamaya sunması da buna bağlanıyor.
Kemer Sıkmaya karşı ÖfkelilerBiraz geri gidecek olursak, 2008de sağ/popülist PP (Partido Popular) hükümetinin başlattığı kemer sıkma politikalarına karşı halkta büyük bir tepki oluşmuştu. Türkçede Öfkeliler olarak anılan Indignados (15-M Hareketi ya da Meydanı Geri Alın Hareketi olarak da duymuş olabilirsiniz) bu tepkilerin birarada ifade edildiği bir söylem koalisyonu olarak ortaya çıktı. Öğrenciler, özgürlükçü sol, geleceğe dair güvensizlik hisseden genç nüfus, bankalar tarafından soyulduğunu düşünen ve İspanyol hükümetinin kendilerini değil bankaları korumayı seçtiğini gören halk yanyana gelince günlerce meydanlar işgal edildi, tahminen 7-8 milyon vatandaşın katıldığı bu protestolarda yalnizca ekonomik değil her türlü siyasi talep ifade edildi. Bu taleplerin büyük bir kısmını programında bir araya getirmeyi başaran da Mart 2014de kurulan ve sık sık Syriza ve HDP ile karşılaştırılan Podemos (Yapabiliriz) adlı parti oldu. Podemos katıldığı ilk seçimlerden itibaren büyük bir halk desteği görürken, Katalonyada bu ideallerin ve taleplerin yanı sıra İspanyadan ayrılma süreci de konuşulmaya başladı.
Franconun uzun, sancılı, ve yüzleşilmemiş diktatörlüğü boyunca akılalmaz acılar çeken Katalan halkı, hala kendi çıkarlarına ters düşen siyasi seçimler yapmaya zorlanıyor. Ekonomik alanda özellikle vergi ve şeffaflık, sosyal alandaysa özellikle daha fazla otonomi ve iki-dilde eğitim gibi konulardaki talepleri federal hükümet tarafından sık sık geri çevriliyor ya da zora sokuluyor. Bu da İspanyol hükümetinin popülerliğini büyük ölçüde azaltıyor ve hatta federal sistemin meşruiyetinin sorgulanmasına sebep oluyor. 2008den beri bu hoşnutsuzluk barışçıl protestolar, caddelerin ve meydanların işgali ve kültürel kimliklerinin tüm sembolleriyle donatılması yoluyla sürekli bir şekilde ifade edilmeye başlandı. Bu şenlikli eylemlilik sürecinde İspanyanın federal yapısı içinde otonom bir bölge olan Katalonya acaba kendisi ayrı bir devlete mi dönüşmeli? sorusu ortaya çıktı. Artur Mas da bunun gerçekleşmesini, üstelik hemen şimdi gerçekleşmesini savunan merkez/sağ CDCnin (Convergència Democràtica de Catalunya) lideri olarak 2010da Başkanlığa seçildi. Ancak uzun süredir en önemli siyasi projesi haline getirmiş olduğu Katalonyaya bağımsızlık hayalini gerçekleştirip gerçekleştiremeyeceğini ise zaman gösterecek.
Manuel Jaboisin 11 Kasımda El Paiste yayınlanan makalesi Masın fazla bir şansı olmadığını iddia ediyor: Jaboisya göre hayali cemiyetle gerçek insanların kimlik kurgusu aynı hızda ilerlemiyor. Masın Katalan kültürel kimliğinden doğan bir hareketi siyasallaştırma çabası hem gerçekçi olmayan hem de aceleci bir tavır. Ancak bir haftadır konuştuğum Katalanların hemen hepsi bağımsızlıktan bahsetmekten artık yorulduğunu, hem ülkenin hem de bölgenin sorunlarına dair önemli kararların alınması gerektiğini ve bunu ertelemekten sıkıldıklarını ifade etti. Gerçekçilik konusu ise ayrı bir tartışma konusu. Vatandaşlarının yarısı yabancılardan oluşan bir bölgeyi yeni bir devlete çevirmenin zorluklarını görmezden gelmemek gerek. Üstelik Katalanların çoğunluğu Madrid biraz olsun akılcı bir siyaset izlese İspanyanın içinde biraz daha fazla otonomiyle bulunmayı tercih edeceğini ifade ediyor.
Krizin ilk alametleri: 2014 HalkoylamasıGeçen sene Katalan Hükümeti tam da bu konudaki bir takım soruları açıklığa kavuşturmak için Katalan halkına danışmak, yani bir halk oylaması düzenlemek isteyince bugünkü krizin ilk emareleri görünmeye başladı. Kanuni bir bağlayıcılığı olmayan bu halk oylaması iki sorunun cevabını arayacaktı: Katalonyanın bir devlet haline gelmesini istiyor musunuz? Eğer istiyorsanız, bu devletin bağımsız olmasını istiyor musunuz?
Madrid sert bir tepki vererek halkoylamasını yasadışı ilan etti. İspanyol Hükümetinin bu kararı Katalanların tek başına veremeyeceği, konunun tüm İspanyolları ilgilendirdiği yönündeki açıklamaları Katalanları oldukça kızdırdı. Mas da bu kızgınlığı siyasi güce dönüştürmek istedi ve halkoylamasını yine de yapmaya karar verdi. Oyların yüzde 81i her iki soruya da Evet diyordu ancak Katalanların büyük bir kısmı oy vermeye bile gitmemişti. Acaba konu kimsenin umrunda değil miydi, yoksa oylamanın meşruiyeti ile ilgili sorular mı katılımın düşmesine sebep olmuştu?
Geçen ay Katalan Milli Gününde meydanlarda toplanan bir milyon dörtyüz bin kişi bu soruya kısmen de olsa cevap verdi. Dolayısıyla Artur Mas ve bağımsızlık sürecini destekleyen diğer partiler Eylül sonundaki seçimlerden büyük bir zafer bekliyorlardı. Junts pel Sí (Evet İçin Birlikte) koalisyonu, bir sene boyunca seçimlerin sonucunun bağımsızlık konusundaki milli iradeyi ortaya koyacağına dair kampanya yapmıştı. Koalisyonun dışından bağımsızlığı destekleyen radikal/sol CUP (Candidatura dUnitat Popular) de seçimlere ayrı bir parti olarak girecekti. Eğer oyların ve Katalan Meclisindeki sandalyelerin yarısını alırlarsa bağımsızlık sürecini bağlatmak için halk tarafından görevlendirildiklerini kabul edecekler ve hükümeti buna göre kuracaklardı.
Bağımsızlık taraftarları oyların yarısını alamasalar dahi Meclisin yarısına tekabül eden 72 milletvekilliğini kazandı. Geçen Pazartesi günü yapılan oylamada da 68 oya karşı 72 oyla, daha hükümet bile kurulmadan süreci başlatma kararı verildi. Dolayısıyla hafta boyunca medyada sorulan soru da koalisyonun hükümet kuramayacak kadar dağılmaya yaklaşıp yaklaşamadığı oldu.
Bir yandan CUP, Masa destek vermek yerine siyasi spektrumun her yanından saygı gören bir başka siyasetçiyi, Katalan Yeşillerinden Eski Avrupa Parlementosu üyesi Raül Romevayı Başkan adayı olarak öne sürerek Masın durumunu iyice zorlaştırdı. Diğer yandan, Avrupa Birliği de sürece mesafeli yaklaştı: Katalanlar AByi son derece önemsediklerini her fırsatta ifade etse dahi, İspanyanın da uzun zamandır dış politikasının odağında AB var. Dolayısıyla Avrupa siyasetçileri İngilizlerden daha ABci İskoçlara referandum öncesinde verdiği açık desteği Katalanlara vermedi. Merkel hukukun üstünlüğüne herkesin saygı göstermesi gerektiğine dair bir açıklama yapmakla yetindi.
Önümüzdeki günlerde Madridin tepkisi, Anayasa Mahkemesinin kararı ve Avrupadaki federal anayasa hukuku üzerine yazmaya devam edeceğim.
Sonraki yazı: Madrid: Bağımsızlık talebi Anayasaya aykırı, kararı Anayasa Mahkemesi verecek
0comments Thursday, October 29, 2015 Yeni Nepalde değişime kadınlar öncülük ediyorSon zamanlarda Güney Asyanın birçok ülkesinde basın seçilmiş siyasetçilerden kanun-yapıcı (lawmaker) diye bahsetmeye başladı. Kelimenin kendisi yeni olmasa da milletvekili, meclis üyesi, ya da parlamenter gibi terimlerin yerini bu kelime aldıkça yasayı yazan kişi vurgusunun artması kaçınılmaz. Belki de siyasetçi kelimesine oranla daha temiz ve pozitif çağrışımlar yaptığından, bu değişim kadın siyasetçilerin devletin baş köşesinde yerlerini almaya başlamasıyla aynı zamana denk düştü. 1960lardan itibaren Hindistanda Indira Gandhi, Pakistanda Benazir Butto, Bangladeşteyse 2009dan beri hükümetin başında olan Şeyh Hasına Vecid ile özdeşleşmiş olan kadın başbakanlardan bahsetmiyorum. Kadınlar artık siyasetin her kademesine el atıyor, ve son zamanlarda da cumhurbaşkanlığı konusunda erkeklerin tahtını sarsmaya başladılar. Hindistanda 2012ye kadar cumhurbaşkanlığı yapmış olan Pratibha Patıl ve Sri Lankada 2005e kadar onbir sene cumhurbaşkanlığını sürdüren Chandrika Kumaratungaya dün de Nepal Komünist Parti lideri Bidhya Bhandari eklendi. Günümüz demokrasisinin erkek-egemen dilinde yasama ve yargıdan ziyade yürütmenin erkle özdeşleştiğine dikkat edecek olursak bu iki değişim de doğru yönde gelişmeler olarak değerlendirilmeli.
Bidhya Bhandari, 1961de Bhojpurda dünya geldi. Gençlik yıllarında solcu öğrenci birliklerine katıldıktan sonra 80lerin başında Marksist-Leninist Nepal Komünist Partisine üye oldu, ve ülkede komünizmi popüler kılan önemli siyasetçilerden Madan Kumar Bhandari ile evlendi. Madan Kumar o yıllarda Nepal Kralını seçimlerde karşısına çıkmaya davet ederek partisinin çok partili demokrasiyi önplana çıkarma çalışmalarına yeni bir renk kattı, ancak 1993te birçok komplo teorisine sebep olan gizemli bir trafik kazasında hayatını kaybetti. O andan itibaren de Bidhya Bhandarinın siyasi kariyeri sürekli ve giderek etkin bir hal aldı ve o da bu süreçte kadınların eşitliği konusunu hem demokratik temsiliyet ve hem de sosyal haklar açısından ele alarak partisinin en önemli konularından biri haline getirdi. 2006da kadınlara karşı her türlü ayrımcılığın yasaklanması için verdiği kanun tasarısı kabul edildi, ve 2012de Tüm Nepalli Kadınlar Birliğine başkan seçildi. Bu görevdeyken milletvekillerine %33 kadın kotası ve Cumhurbaşkanı ve/ya yardımcısının kadın olması uygulamalarının kanun haline getirilmesine önayak oldu. Nepal bugün pasaport ve kimlik kartlarında kadın/erkek/diğer kategorilerinin uygulanmasına dahi başlamış nadir ülkelerden.
240 sene monarşiyle yönetilen Nepal 2008den beri federal demokratik bir cumhuriyet, ve cumhurbaşkanı meclis tarafından seçiliyor. Bhandari 214e karşı 317 oyla ülkenin ikinci cumhurbaşkanı seçildi ve bugün yapılacak yemin töreni ile göreve başlayacak.
Yeni Anayasa ve yarattığı yeni sorunlar
Nepal 2001de veliaht prens Dipendra kraliyet ailesinin dokuz üyesini kurşun yağmuruna tutup sonra da kendisini öldürdürüğünden beri önemli değişimler geçiriyor. Başa geçen erkek kardeşi Gyanendra 2006ya kadar bastırmaya çalıştığı demokratik talepler karşısında önce parlamentoyu açmak zorunda kaldı, ardından da meclisin neredeyse tamamının aldığı kararla 2008 yılında tahtını kaybetti. Bir türlü üzerinde anlaşılamayan ve gecikmeli olarak yazılan yeni anayasa geçen ay yürürlüğe girdi. Eyalet sınırlarını yeniden belirleyen anayasa Nepalin güneyindeki düzlük bölgelerde yaşayan Madhesi ve Tharu halklarında büyük bir hoşnutsuzluk yarattı. Dağlık bölgelerden tamamen arınmış kendi eyaletlerini parlementoda eşit temsil edilmenin önkoşulu olarak gören ve özyönetim talep eden binlerce Madhesi ve Tharu sokaklara dökülürken sivil ve polis kırk kişi protestolar sırasında hayatını kaybetti.
Nepalin güneyi, dağlık kuzey eyaletlerden daha az gelişmiş ve ekonomisi tarıma dayalı bir bölge. Hindistan sınırında olduğu ve anadilleri de Nepali yerine Hindi olduğu için özyönetim talepleri Kuzey Nepaldeki siyasetçilerin çoğu tarafından ayrılıkçı siyaset gütmek olarak algılanıyor ve hatta kimi zaman uzun vadede Hindistana katılmayı hedeflemekle suçlanıyorlar. Hindistana katılım söylemi uzak görünse de böyle bir durum Nepaldeki büyük bir çoğunluğa Bhutana benzer dış ilişkileri resmi olmasa da gayri resmi bir şekilde Hindistana bağlı bir ülke haline gelme korkusu veriyor. Bir yandan sosyal ve siyasi açıdan uzun zamandır ezilen bu halkların eşitlik talepleri Nepalin içinden ziyade dışında sempati topluyor. Diğer yandan, yeni anayasanın Nepallilerle evlenen Hindistanlılara seçilme hakkı tanımaması ve eyalet sistemini dağlık bölgelerin siyasetteki ağırlığını koruyacak şekilde yeniden düzenlemesi de işleri kolaylaştırmıyor.
Hindistanla zorlu dönem
Protestolar sırasında normalde açık olan Hindistan sınırından geçiş yapılamaz oldu. The Guardianın 25 Eylül tarihli haberine göre özellikle gıda ve yakıt ticareti açısından kritik olan Birgunj sınırkapısı protestocular tarafından bloke edildi. Ancak Hindistanın yeni anayasal düzeni hoş karşılamadığı da sınırdan geçişleri kolaylaştırmayışı ve özellikle Nepalin enerji ihtiyacını karşılamamak yoluyla hükümeti zor durumda bırakmasından anlaşılıyor. Nepalin bazı kesimlerinde hastaneler ve okullar günlerdir elektrik kesintisi sebebiyle kapalı. Dörtyüzden fazla yakıt tankeri Nepal sınırında bekletilirken Hindu milliyetçisi Modi hükümeti yakıt ve enerji ihtiyacının Nepaldeki emniyet sorunları sebebiyle karşılanamadığını ifade ediyor. Nepalli siyasetçiler Hindistanı bağımsız bir ülkeyi içindeki ayrılıkçılara destek olmak suretiyle baskı altına almaya çalışmakla suçluyor. Karşı-yaptırım olarak da televizyonlardaki Hindi dilindeki bütün programlar yayından kaldırıldı. Yetkililer Çinden enerji ihtiyaçlarının karşılanması için yardım istemeye karar verdi, ancak bunun bölgedeki güç dengeleri açısından ne anlama geldiği henüz belli değil: Çin kolaylıkla bu ihtiyacı karşılayabilir, ancak Hindistanla bu konuda ve şu anda karşı karşıya gelmek isteyip istemeyeceği henüz belli değil. Ayrıca bu çözüm de başka zorlukları beraberinde getiriyor: Bahar aylarında meydana gelen deprem ve takibeden toprak kaymaları sonucu Çin ve Nepal arasındaki yollar kullanılamaz hale geldi. Yerel, ortak mülkiyetli, temiz enerji üretimi ise ancak depremden sonra Dünya Bankasının teşvikiyle başlatılmış ve henüz yalnızca 7200 aileye ulaşmış durumda.0comments Wednesday, October 21, 2015 Kanadada Liberaller kazandıKanadada merkez sol eğilimli Liberal Parti seçimleri kazandı. Avam kamarasındaki tek Yeşil Partili milletvekili Elizabeth May yeniden seçilirken, Justin Trudeau liderliğinde seçimlere giren Liberaller, aldıkları %54.4 oranındaki oyla 184 milletvekili çıkartarak çoğunluk hükümeti kurmayı garantiledi. Neredeyse on senedir hükümette olan Muhafazakarlar ise yüzde on oy kaybederek ancak 99 milletvekili çıkartabildi. Eski Başbakan Stephen Harperin bu yenilgi sonrasında parti liderliğinden ayrılacağı konuşulsa da Muhafazakar Parti Kanadanın ana muhalefet partisi olarak çalışmalarına devam edecek. Sonuçların en ilgi çekici yanı ise Trudeau ve Liberallerin yalnızca muhafazakarlardan değil neredeyse bir o kadar sandalyeyi de sosyal demokrat NDP (New Democratic Party, Yeni Demokratik Parti)den almış olmaları.
Sosyal Demokratlar ve Muhafazakarlar Neden Kaybetti?
Sosyal demokratlar seçim çalışmaları başladığında anketlerde birinci parti görünüyordu. Politikaları uzun süredir halkın desteğini kaybetmiş olan Harperin yeniden seçilemeyeceği zaten tahmin ediliyordu. Harperin ekonomik politikaları Kanadanın hazine borcunu artırırken, seçtiği aşırı muhafazakar söylemler ve gündemden düşmeyen (ve kimisi kanıtlanmış olan) yolsuzluk iddiaları hükümeti 2011den beri yıpratmaktaydı. Vergi indirimi ve hazine borcu konusunda partiyi destekleyen muhafazakarlar özellikle sağlık sisteminin özelleştirilmesi ve emekli aylıklarının düşürülmesi konusundaki kararlara karşı çıkarken, kadın ve azınlık politikaları konusundaki gerici tutum da siyasi spektrumun her yanından tepki çekiyordu. Üstelik Harperin Avrupa Birliğiyle imzaladığı Kapsamlı Ekonomik ve Ticaret Anlaşması (CETA) gerek çevre korumayı gerekse tarımsal üretimi sekteye uğratacağı endişesiyle eleştiriliyordu. Dolayısıyla Harperin yeniden seçilmesine karşı olan ve karşısına çıkacak en büyük partiye stratejik oy vermeyi yeğleyen geniş bir seçmen kitlesi oluşmuştu. Bahsi geçen büyük partinin ana muhalefet partisi NDP olmaması, üstelik sosyal demokratların 59 sandalye kaybetmesi ise seçimlerin sürprizi oldu. Çünkü NDP gerek kadın hakları (özellikle maaş eşitliği ve kürtaj konularında) gerekse fosil yakıt sübvansiyonları ve vergi reformu konusunda, yani Muhafazakarların en çok eleştiri alan siyasi seçimlerinde, Harperin izlediği siyaseti tersine çevirecek önerilerde bulunuyordu.
NDPnin oy kaybında lideri Thomas Mulcairin Avrupada Tony Blairin liderliğinde başlamış olan Üçüncü Yolu açıkça benimsemesinin etkisi olduğu söylenebilir. 2011 seçimlerinden sonra parti liderliğini üstlenen Mulcair, 2013te parti tüzüğündeki sosyalist söylemleri değiştirerek bunları partinin geçmişten taşıdığı bir gelenek olarak yeniden tanımlamıştı. Eskiden sol ile sağ arasında oy kayması daha zor ve nadirken Üçüncü Yolla birlikte bu geçişler giderek kolaylaştı. Takip eden senelerde de NDP gerek federal hükümette gerekse eyaletlerde hem emekçi ve yoksulların desteğini alacak küçük çaplı çalışmalar yapmış, hem de büyük şirketlerle karşı karşıya gelmekten özenle kaçınmıştı. Eyaletlerde çeşitli koalisyon hükümetleri kurmuş olan NDPnin özellikle şehirli işçi sınıfının desteğini kaybettiği görülüyor. Tüm bunlar partinin kendi içindeki dinamikleri de etkilediği için seçimdeki yenilginin kısmi açıklamaları olarak ele alınabilir.
Tartışmaları son zamanlarda en çok etkileyen ise peçe konusuydu. Peçeyle vatandaşlık yemini etmek isteyen Zunera Ishaqin mutlu sonla biten hikayesi süresince Harper takındığı anti-İslamcı tavırla tepki çekerken NDP Kanadanın çoğulcu kültürüne değinerek ona özgürlükçü bir söylemle karşı çıktı. Bir yandan bu değerler Liberal lider Justin Trudeaunun eski bir başbakan olan babası Pierre Trudeaunun adıyla özdeşleşmiş olduğundan bu Trudeauya beklenmedik bir avantaj sağlamış olabilir. Diğer yandan kamu alanındaki dini simgeler konusunda Kanadanın kalanına oranla daha hassas olan Quebecde iki parti de hoşnutsuzluk yarattı: NDPnin tutumu hassasiyetlerini görmezden geldiği için, Muhafazakarların söylemi ise açıkça onların hassasiyetlerini oya çevirmeyi amaçladığı için. Kanadanın iki bölümünün üzerinde ayrıştığı bir konu olarak başörtüsü de popüler siyasette gözler önüne serildikçe iki tarafı da yıpratan ve oy kaybına sebep olan bir bataklığa dönüştü.
Bu karışıma Liberal Partinin yakın tarihinden gelen bir sebep ekleyecek olursak belki Kanadadaki uzun süreli siyasi dinamikleri anlamamıza da yardımcı olur: Justin Trudeaudan önceki son Liberal Başbakan, Paul Martin, hem pek popüler olmayan Kuzey Amerika Güvenlik ve Gönenç Ortaklığı Antlaşmasını (The Security and Prosperity Partnership of North America, SPP) imzalamış, hem de yolsuzluk skandallarına adı karıştığı için halk desteğini kaybetmişti. O zamana kadar Liberal Parti Kanadayı en uzun süre yönetmiş parti olduğu gibi, hükümet kurmadığı zamanlarda da 1860lardan itibaren istinasız ana muhalaefet görevini üstelenmişti. Diğer bir deyişle, Liberallerin üçüncü parti pozisyona düşmesi kısa süren bir istisnaydı, ve Harper karşıtlarının parti çevresinde birleşmesi de Kanadalıların artık Liberalleri cezalandırmaya son verdiği anlamına geliyor.
Trudeaumania
Ancak Justin Trudeaunun seçimleri kazanmasındaki en önemli etken ne Muhafazakar Partinin ne de sosyal demokratların politikaları: Bunların hepsinden önemli olan Liberallerin Trudeaumania adını verdikleri fenomen. Trudeaumania, ilk defa Justinin babası Pierre Trudeaunun 1968deki seçimlerde yarattığı sansasyona ithafen kullanılmıştı: Karizması, hitabetteki başarısı ve medya karşında olağanüstü rahat tavırlarıyla karşıt-kültürden etkilenen gençleri yanına çeken Pierre Trudeau, başbakan olduktan sonra da Kanada için bütüncül bir kimlik oluştururken eşcinsellerin eşitliği, kürtaj ve oyverme yaşı gibi konularda zamanı için gayet ilerici politikalar izlemişti. Justin Trudeau hayatının büyük bir kısmını medyanın gözleri önünde geçirmenin de avantajıyla aynı rahatlığı kameralar önünde sergilemeyi başarıyor. Geçen sene yayınlanan otobiyografisinde babasının devlet adamı imajından uzak dururken ailedeki bir başka siyasetçiye, anne tarafından büyükbabası olan James Sinclairin anısına işaret ediyor. Diğer yandan kitabın adını Ortak Zemin koyarak Kanadayı birleştirecek söylemlerin çoğunu popüler kılan babasına da referans veriyor. Kısacası, markasını iyi kullanmayı biliyor.
Seçim sonuçlarının açıklanmasından hemen sonra yaptığı konuşmada Trudeau, son on yıldır uluslararası arenada Kanadanın yapıcı ve merhametli sesini kaybettiğini düşünen tüm dünyadaki dostlarına seslenerek Geri Döndük! dedi. Bahsi geçen bu eski/yeni uluslararası siyasetin ilk işaretleri şöyle özetlenebilir:
- İklim değişikliği konusunda Aralık ayında yapılacak Paris Zirvesinden önce eyaletlerle de anlaşarak (2011de Kyotodan çekilen Harper Hükümetine oranla) daha proaktif bir siyaset izlemek (Diğer yandan Alberta-Texas arasında yapılması planlanan Keystone XL boruhattını desteklediğini de hatırlatmakta fayda var);
- Kanadanın Ortadoğudaki askeri gücünü azaltmak ve eğitim amaçlı hizmetler dışında geri çekmek;
- İlk etapta 25,000 Suriyeli mülteciye Kanada kapılarını açmak.
Yeni Başbakan mütevazı bir bütçe açığını öngören gerçekçi ve umutlu ekonomik planı ve yerli halklarla eşitlik bazında görüşmelere başlama vaadi ile Kanadalıların oylarını almayı başardı. Bunun yanı sıra marihuanayı legalize etmek ve ilk yüz iş günü içinde vergi reformu yapmak gibi sözler veren Justin Trudeaunun ilk etapta Kanada yerlisi bin kadının kaybolması (ve/ya katli) üzerine yeni bir araştırma başlatması, ötenazi konusundaki hukuki bulanıklıkları gidermesi, ve seçim sisteminin iyileştirilmesine başlaması gerekiyor.
0comments Monday, January 20, 2014 #ÜzeriniÖrtme ||| BURADAYIZ AHPARİG! 0comments Saturday, December 28, 2013 O'connor's open letter to Miley Cyrus
Dear Miley,
I wasn't going to write this letter, but today i've been dodging phone calls from various newspapers who wished me to remark upon your having said in Rolling Stone your Wrecking Ball video was designed to be similar to the one for Nothing Compares So this is what I need to say And it is said in the spirit of motherliness and with love.
I am extremely concerned for you that those around you have led you to believe, or encouraged you in your own belief, that it is in any way 'cool' to be naked and licking sledgehammers in your videos. It is in fact the case that you will obscure your talent by allowing yourself to be pimped, whether its the music business or yourself doing the pimping.
Nothing but harm will come in the long run, from allowing yourself to be exploited, and it is absolutely NOT in ANY way an empowerment of yourself or any other young women, for you to send across the message that you are to be valued (even by you) more for your sexual appeal than your obvious talent.
I am happy to hear I am somewhat of a role model for you and I hope that because of that you will pay close attention to what I am telling you.
The music business doesn't give a shit about you, or any of us. They will prostitute you for all you are worth, and cleverly make you think its what YOU wanted and when you end up in rehab as a result of being prostituted, 'they' will be sunning themselves on their yachts in Antigua, which they bought by selling your body and you will find yourself very alone.
None of the men ogling you give a shit about you either, do not be fooled. Many's the woman mistook lust for love. If they want you sexually that doesn't mean they give a fuck about you. All the more true when you unwittingly give the impression you don't give much of a fuck about yourself. And when you employ people who give the impression they don't give much of a fuck about you either. No one who cares about you could support your being pimped and that includes you yourself.
Yes, I'm suggesting you don't care for yourself. That has to change. You ought be protected as a precious young lady by anyone in your employ and anyone around you, including you. This is a dangerous world. We don't encourage our daughters to walk around naked in it because it makes them prey for animals and less than animals, a distressing majority of whom work in the music industry and it's associated media.
You are worth more than your body or your sexual appeal. The world of showbiz doesn't see things that way, they like things to be seen the other way, whether they are magazines who want you on their cover, or whatever Don't be under any illusions ALL of them want you because they're making money off your youth and your beauty which they could not do except for the fact your youth makes you blind to the evils of show business. If you have an innocent heart you can't recognise those who do not.
I repeat, you have enough talent that you don't need to let the music business make a prostitute of you. You shouldn't let them make a fool of you either. Don't think for a moment that any of them give a flying fuck about you. They're there for the money we're there for the music. It has always been that way and it will always be that way. The sooner a young lady gets to know that, the sooner she can be REALLY in control.
You also said in Rolling Stone that your look is based on mine. The look I chose, I chose on purpose at a time when my record company were encouraging me to do what you have done. I felt I would rather be judged on my talent and not my looks. I am happy that I made that choice, not least because I do not find myself on the proverbial rag heap now that I am almost 47 yrs of age which unfortunately many female artists who have based their image around their sexuality, end up on when they reach middle age.
Real empowerment of yourself as a woman would be to in future refuse to exploit your body or your sexuality in order for men to make money from you. I needn't even ask the question I've been in the business long enough to know that men are making more money than you are from you getting naked. Its really not at all cool. And its sending dangerous signals to other young women. Please in future say no when you are asked to prostitute yourself. Your body is for you and your boyfriend. It isn't for every spunk-spewing dirtbag on the net, or every greedy record company executive to buy his mistresses diamonds with.
As for the shedding of the Hannah Montana image whoever is telling you getting naked is the way to do that does absolutely NOT respect your talent, or you as a young lady. Your records are good enough for you not to need any shedding of Hannah Montana. She's waaaaaaay gone by now Not because you got naked but because you make great records.
Whether we like it or not, us females in the industry are role models and as such we have to be extremely careful what messages we send to other women. The message you keep sending is that its somehow cool to be prostituted its so not cool Miley its dangerous. Women are to be valued for so much more than their sexuality. We aren't merely objects of desire. I would be encouraging you to send healthier messages to your peers that they and you are worth more than what is currently going on in your career. Kindly fire any motherfucker who hasn't expressed alarm, because they don't care about you.
As posted on www.sineadoconnor.com0comments Thursday, December 12, 2013 The One Album I Listened to Most in 2013... / 2013'te En Cok Dinledigim Album...0comments Monday, November 11, 2013 Why mayors should rule the world...
0comments Saturday, October 05, 2013 The SolutionRTE must have read this poem BertoltBrecht wrote after the East Berlin rising in 1953. He makes the ironic suggestion that the Communist regime should dismiss the people and appoint a new one, which RTE would love to do anyway...
The SolutionAfter the uprising of June 17th
The Secretary of the Authors' Union
Had leaflets distributed in the Stalinallee
Which said that the people
Had forfeited the government's confidence
And could only win it back
By redoubled labour.
Wouldn't it
Be simpler in that case if the government
Dissolved the people and
Elected another?0comments Wednesday, September 18, 2013 hezarfen nasil uctu? animasyon0comments Sunday, August 25, 2013 song of the day...0comments Thursday, August 15, 2013 the song in my mind today...
It's a mystery to me
We have a greed with which we have agreed
You think you have to want more than you need
Until you have it all you won't be freeSociety, you're a crazy breed
I hope you're not lonely without meWhen you want more than you have
You think you need
And when you think more than you want
Your thoughts begin to bleedI think I need to find a bigger place
'Cause when you have more than you think
You need more spaceSociety, you're a crazy breed
I hope you're not lonely without me
Society, crazy and deep
I hope you're not lonely without meThere's those thinking more or less, less is more
But if less is more how you're keeping score?
Means for every point you make your level drops
Kinda like it's starting from the top, you can't do thatSociety, you're a crazy breed
I hope you're not lonely without me
Society, crazy and deep
I hope you're not lonely without meSociety, have mercy on me
I hope you're not angry if I disagree
Society, crazy and deep
I hope you're not lonely without me
Read more:Eddie Vedder - Society Lyrics | MetroLyrics0comments Wednesday, July 31, 2013 it's a global phenomenon...0comments Friday, July 26, 2013 On the Celebrification of the AcademyRobert van Krieken (University of Sydney, Australia, and ISA Vice-President for Finance and Membership, 2010-2014.)
Source: Global Dialogue: Newsletter for the International Sociological Association, 2 (2012), 4.
In universities today one can clearly see a number of fracture lines that are growing longer andwider, dividing the academic community into roughly three classes:an elite of high-profile researchers with little or no teaching or administrative responsibilities; a middle class of teaching-and-research staff squeezed between constantly increasing demands for both more and better research and teaching ever-expanding numbers of students.
The elite research-only performance output is used as the benchmark, but its unattainable, so this class is doomed to failure and frustration, and to the pursuit of the holy grail of a research-only position; an expanding proletariat army of casual and part-time teachers and researchers experiencing extreme insecurity and poor working conditions, hoping that they will eventually acquire a full-time and tenured position.
There are a number of ways one can analyze these tendencies, but what I would like to offer hereare some reflections on the way in which a particular kind of celebrity rationality is also at work.There is a connection between the social and economic mechanisms underpinning the social figureswe normally identify as celebrities actors, actresses, TV personalities, sports stars and thetransformations affecting universities around the world. My larger project has been to reclaim theanalysis of celebrity for core conceptual concerns in sociology like inequality, identity, power and governance, and there are a number of ways in which scientific scholarship is a key example of theprocesses and dynamics of celebrity society. There are earlier discussions of celebrity in the writings of Robert Michels and others, but C. Wright Mills made an important contribution when he noted the ways in which the dynamics of all sorts of competition underpins the production of particular individuals as celebrities that is, highly visible performers who function as a cognitive and practical reference point for the rest of the competitive field. In the Power Elite (Oxford, 1957: 74) Mills wrote:
In America, this system is carried to the point where a man who can knock a small white ball into a series of holes in the ground with more efficiency and skill than anyone else thereby gains social access to the President of the United States. It is carried to the point where a chattering radio and television entertainer becomes the hunting chum of leading industrial executives, cabinet members, and the higher military. It does not seem to matter what the man is the very best at: so long as he has won out in competition over all others:he is celebrated.This wasnt quite right, its more the rock star who gets access to the President, but the man withthe small white ball still does pretty well. The point is that the broadest possible spread of visibilityand recognition becomes a resource or value in itself, independently of what generated therecognition in the first place.
Robert Merton characterizes the problem as the Matthew Effect in scientific work, referring to theGospel according to Matthew 25:29: For unto every one that hath shall be given, and he shall haveabundance: but from him that hath not shall be taken away even that which he hath. He noted thatscientists who had received a Nobel Prize would receive far more attention than their colleagues, nomatter the relative merits of their research. Wealth of attention to scholarly performance tended tobe self-accumulating, as long as one stayed in the field. This was elaborated by Herbert Simon in 1971, when he pointed out that when there is a surplus of information and knowledge, the resourcethat becomes scarce, and thus an important commodity, is attention, the capacity to orientcognition in one direction or towards one object rather than another. Attention is the scarceresource or positional good in circulation in what Richard Sennett called the star system inrelation to music, the way in which particular musicians capable of going beyond just being good
musicians to include additional attention-capturing characteristic, end up crowding out the rest ofthe musical field.
The increasing orientation towards global rankings and the constant refinement of methods ofperformance measurement and assessment generate similar competitive dynamics amongindividual academics, among universities, and among countries, and where there is competition,there is the production of celebrities star scholars, researchers, universities. One could say that themeasurement of citations is a measure of how influential a piece of research is, but it is also a measure of its authors scholarly celebrity. We cite Bourdieu or whomsoever not just or evenprimarily because it makes much difference to the analysis, but to indicate that we know aboutBourdieu.
The current system of academic celebrity operates at three levels: individual (usually researchers,rarely teachers), institutional (universities) and national or regional (countries or clusters ofcountries). It may be stretching the metaphor a little too far, but in many respects they all want orare being forced to want to be the Kim Kardashian of their discipline or the global universitysystem. Just as Kardashians visibility affects her capacity to earn through sponsorship and sale ofher image and brand, rankings matter to universities because it affects their student enrolments,their social status, and the generosity of patrons, donors, and governments. This is also whyuniversities spend so much time and money on developing their brand.
What lessons can be learnt from the sociological analysis of celebrity for ways to respond to thesetransformations of the university? There is not the space to go into this in any detail here, but I cansuggest a few possibilities to begin with. First, recognizing that what we are looking at is a machinefor the production and distribution of attention, and that it is attention that is very often theresource at issue, not the scholarly value of whats being produced, makes it possible to adopt amuch more sceptical perception of the status games being played in universities. Understandingthat what is presented as a meritocracy is in particular respects really a celebritocracy helps us seethat many of the crisis tendencies are in fact about the struggle for attention.Second, if celebrity is the game were in, then we can observe what is happening in the broader fieldof celebrity and adopt similar strategies in our academic activity. We all know that Andy Warhol saidthat in the future, everyone will be famous for 15 minutes, but later he said he was bored withthat line, and wanted to change it to in 15 minutes, everyone will be famous. We can see thismechanism at work in the massive proliferation of different types of highly visible and widelyrecognizable individuals (aka celebrities) in more and more fields of activity.Rather than accepting the hierarchy of scholarly status currently being machined into place, which resembles the old Hollywood star system, it is possible to generate our own systems of recognitionand acknowledgement from below, different kinds of arthouse scholarship, to stick with thatanalogy, including a diversity of research networks which may or may not achieve stardom, butwhich we enjoy and which we think do good and useful work. It is possible to reject the winnertakes all logic that seems to be running through universities these days, to orient ourselves to eachother, rather than allowing ourselves to be seduced by the centripetal gaze focused on academic
stardom.0comments Wednesday, June 26, 2013 direnis ilham verir / resistance inspires!0comments Sunday, June 23, 2013 A George Carlin classic...0comments Wednesday, June 19, 2013 bugun gezi icin ne yaptim? #direngezi #duranadam
Info:http://en.wikipedia.org/wiki/Theo_van_Gogh_(film_director)#Murder0comments Sunday, June 16, 2013 The Turkish police is under duress, we ask the government to STOP the VIOLENCE!0comments Saturday, June 15, 2013 AKP milletvekillerinin email adresleri, yazin istifalarini isteyin omer.celik@tbmm.gov.tr;
resistance is NOT futile! futility is resistance...resist war!
War Resisters' InternationalHrant icin, adalet icin
ÜÇ EKOLOJİ: Doğa, Düşünce, Siyaset
Yeşil Politika ve Özgürlükçü Düşünce Dergisihasankeyf kampanyasi
baris icin sanat....
<<< Thank you for your visit >>>
Websites to related : wrtlcouk
keywords:
description:
keywords:
description:Luxury Mens and Womens Clothing by Christopher Shannon
keywords:generator transfer switch, backup power switch, emergency power outage, portable generator, power outage, pro/tran, protran, panel/link, pane
Ad Mart Free Classified Ads UK keywords:
description:Ad Mart Free Classified Ads UK - Jobs, cars, property, services, goods for sale, travel, pets and more. Ad Mart trading online s
keywords:
description:Explore the latest company news, creator and artist profiles, culture and trends analyses, and behind-the-scenes insights on the
keywords:
description:
Terry's Cre8tionsTerry Molineux, Independent Stampin' Up! Demonstrator
Sharing what I love to Create!NavigationHomeContact MeSu
keywords:
description:Pick and probe at the latest published statistics about where you live today or might live tomorrow.
keywords:
description:Useful - A division of Useful Dynamics™
Skip to content
keywords:
description:
X Apply for Membership
keywords:
description:
PagesBlogThe GirlThe GoldenContact Tuesday, October 29, 2013 Finding moreLike the crashing wa
Hot Websites